W tym artykule omówimy wszystko, co jest związane z Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku. Od początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku był tematem zainteresowania wielu osób. W całej historii Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku odgrywał ważną rolę w różnych obszarach, od kultury po naukę. Wiedząc więcej o Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku, możemy lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze środowisko i jego ewolucję w czasie. Ponadto przeanalizujemy jego znaczenie dzisiaj i to, w jaki sposób nadal jest tematem debaty i dyskusji w różnych obszarach. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
parlamentarne | ||
Data przeprowadzenia |
26 września 2021 | ||
Data zarządzenia |
9 grudnia 2020 | ||
Ordynacja wyborcza |
patrz: System wyborczy w Niemczech | ||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Wybory parlamentarne w Niemczech w 2021 roku – wybory parlamentarne do Bundestagu, zarządzone 9 grudnia 2020 przez prezydenta RFN Franka-Waltera Steinmeiera na 26 września 2021.
W ich wyniku powstał pierwszy od 2005 rząd zastępujący rządy Angeli Merkel, która zapowiedziała rezygnację z ubiegania się o reelekcję, stając się pierwszym kanclerzem w powojennej historii Niemiec nieubiegającym się o ponowny wybór.
Na początku lipca 2021 r. głównym faworytem w głosowaniu były rządzące chadeckie CDU/CSU, zaś drugie miejsce w sondażach zajmowali Sojusz 90/Zieloni. Preferencje wyborców ulegały jednak zmianom i na początku września na czoło wyszła Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD) z kandydującym na kanclerza Olafem Scholzem, po raz pierwszy prowadząc w sondażach od 2017 roku.
W ostatnich sondażach przed wyborami SPD utrzymywała się na pierwszym miejscu, choć z malejącą przewagą nad CDU/CSU.
Kanclerz Merkel w październiku 2017 roku ogłosiła, że nie będzie się ubiegać o kolejną kadencję, Tym samym na czele partii CDU/CSU stanął Armin Laschet, jego głównym przeciwnikiem był kandydat SPD Olaf Scholz. Na czele mniejszych ugrupowań stali Christian Lindner (FDP), Annalena Baerbock i Robert Habeck (Zieloni), Janine Wissler i Dietmar Bartsch (Die Linke) oraz Alice Weidel i Tino Chrupalla (AfD).
Dla potrzeb wyborów RFN zostało podzielone na 299 okręgów wyborczych czyli podobnie jak w wyborach w 2017 roku. Podział ten ustanowiono ustawą z 3 maja 2016, dokonując zmiany 34 okręgów wyborczych. Bierne prawo wyborcze przysługiwało ok. 61,1 mln obywateli.
Każdemu z obywateli przysługiwały dwa głosy: jeden na kandydata w jednym z 299 jednomandatowych okręgów wyborczych w głosowaniu większościowym oraz drugi, na listę krajową (landową) danej partii. Jeżeli partia zdobyła więcej mandatów dzięki głosom w jednomandatowych okręgach niż dzięki głosom na listy krajowe, liczba tych mandatów uległa wyrównaniu. W Bundestagu kadencji 2013-2017 powstałych w ten sposób mandatów nadwyżkowych było 33, w kadencji 2017-2021 – 111 (liczba deputowanych do Bundestagu wzrosła z 631 do 709), W kadencji 2021-2025 nadwyżka wyniosła 138 (liczba deputowanych do Bundestagu wzrosła do 736).