W tym artykule zbadamy fascynujący świat Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od jego wpływu w historii, poprzez jego dzisiejsze znaczenie, aż po jego projekcję w przyszłości, Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie odegrał i odgrywa kluczową rolę w wielu obszarach. Idąc tym tropem, przeanalizujemy, w jaki sposób Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie ukształtował i nadal wpływa na nasze życie, a także konsekwencje, jakie jego obecność ma w różnych obszarach. Stosując podejście multidyscyplinarne, zagłębimy się w tajniki Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i spróbujemy rozwikłać jego złożoność, aby lepiej zrozumieć jego miejsce w społeczeństwie.
Wydział Teologiczny Uniwersytetu Lwowskiego – wydział w ramach Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie kontynuował działalność Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego.
W jego ramach było reprezentowane nauki teologiczno-filozoficzne.
Mieścił się w gmachu posejmowym przy ul. Marszałkowskiej 1.
W okresie II Rzeczypospolitej roku akademickim 1922/1923 na wydziale działało 14 katedr zwyczajnych. W roku akademickim 1938/1939 na wydziale działało 13 katedr zwyczajnych.
W okresie II Rzeczypospolitej 1918-1939 działało w nim pięć katedr nauk teologicznych:
Katedry nauk filozoficznych:
Katedry nauk biblijnych:
Katedry nauk historycznych:
Inne katedry:
Dziekanem wydziału na rok 1936/1937 i na rok 1937/1938 był wybierany ks. prof. Jan Stepa. Ostatnim dziekanem w okresie II Rzeczypospolitej na UJK był prof. Adam Gerstmann wybrany na przełomie czerwca/lipca 1939.
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 Wydział Teologiczny działał legalnie od 2 października przez miesiąc, po czym został zlikwidowany przez sowietów 29 października 1939. W związku z tym na początku listopada 1939 dziekan wydziału Adam Gerstmann i prodziekan Jan Stepa podjęli decyzję o przeniesieniu wydziału do gmachu seminarium duchownego we Lwowie i prowadzono w nim kształcenie w formie tajnego nauczania do czasu nacjonalizacji budynku seminarium w grudniu 1939. Od tego czasu nauka była prowadzona w różnych zakonspirowanych miejscach, w tym w domu sióstr Boromeuszek, klasztorze Zmartwychwstańców, sierocińcu sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi i parafii kościoła św. Marii Magdaleny.
Funkcję dziekana tajnego wydziału przejął po A. Gerstmannie ksiądz Stepa, a prócz nich przedmioty wykładali konspiracyjnie byli kierownicy katedr: S. Skibniewski, S. Frankl, T. Długosz, S. Szurek. J. Nowicki oraz ks. prof. Szczepan Szydelski, jego następca od listopada 1939 ks. dr Stanisław Bizuń, ks. dr Władysław Komornicki, ks. dr Władysław Popłatek, prof. Edmund Bulanda. W czasie okupacji radzieckiej studia na wydziale ukończyło 20 absolwentów.