Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa

W dzisiejszym świecie Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy znaczenie dla rozwoju niektórych dyscyplin, Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa przyciągnął uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i wymiary Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa, analizując jego znaczenie, wpływ i znaczenie w różnych kontekstach. Poprzez szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i zaoferować szersze i pełniejsze spojrzenie na Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa – zasób nieruchomości rolnych utworzony w 1992 roku na mocy ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z 19 października 1991 roku.

W skład Zasobu weszły nieruchomości rolne w rozumieniu k.c. przeznaczone na cele rolnicze w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, grunty po zlikwidowanych PPGR-ach oraz niewydzielone geodezyjnie lasy. Wszystkie tereny, które weszły w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa musiały spełnić jeden z warunków:

  • znajdować się w Państwowym Funduszu Ziemi,
  • znajdować się w zarządzie państwowych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej,
  • znajdować się w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych i prawnych,
  • znajdować się w użytkowaniu lub faktycznym władaniu osób fizycznych, prawnych lub innych jednostek organizacyjnych,
  • zostać przejęte na własność Skarbu Państwa m.in. na podstawie decyzji administracyjnej.

Aktualnie ilość nieruchomości rolnych Zasobu powiększa się w wyniku nabywania ich na rzecz Skarbu Państwa przez jego stationes fiscii oraz przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Formy gospodarowania Zasobem WRSP

Według kryterium charakteru formy gospodarowania mieniem wchodzącym w skład Zasobu wyróżnia się rolnicze formy gospodarowania (sprzedaż, dzierżawa, najem, wniesienie do spółki, oddanie na czas oznaczony administratorowi w celu gospodarowania, przekazanie w trwały zarząd, zamiana), przeznaczenie mienia na inne cele oraz zabezpieczenie mienia niezagospodarowanego przed zniszczeniem lub uszkodzeniem (zabezpieczenie, odłogowanie).

Według kryterium wywołania skutku prawnego formy gospodarowania mieniem wchodzącym w skład Zasobu wyróżnia się dysponowanie (dzieli się na rozporządzenia i inne formy dysponowania) oraz czynności faktyczne (np. zabezpieczenia czy odłogowanie).

Przypisy

Bibliografia

  • Jarosiewicz M., Państwowa własność nieruchomości rolnych, (w:) Prawo rolne pod red. M. Jarosiewicza i K. Kozikowskiej, Kraków 2007, s. 120-121.