W tym artykule poruszono temat Zespół Parlamentarny ds. Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach. Zespół Parlamentarny ds. Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku przykuł uwagę ekspertów, entuzjastów i ogółu społeczeństwa, dlatego warto przeanalizować i zgłębić ten temat. Na przestrzeni historii Zespół Parlamentarny ds. Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku odgrywał znaczącą rolę w różnych kontekstach, wpływając między innymi na aspekty społeczne, kulturowe, polityczne i ekonomiczne. Dlatego konieczne jest dokładne zbadanie tego tematu, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie dzisiaj. Poprzez szczegółową eksplorację Zespół Parlamentarny ds. Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i aktualną wizję tego tematu, aby przyczynić się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia jego znaczenia.
Zespół Parlamentarny ds. Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku – polska grupa parlamentarna zrzeszająca posłów i senatorów zainteresowanych wyjaśnieniem przyczyn i okoliczności katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku z 10 kwietnia 2010 oraz udzieleniem pomocy rodzinom ofiar. W jej skład do 2015 wchodziło 46 posłów PiS, dwóch Solidarnej Polski i jeden Ruchu Palikota.
Zespół został powołany 7 lipca 2010 na podstawie art. 17 ust. 1 i 3 ustawy z 9 maja 1996 o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz art. 8 ust. 6 i 7 Uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 30 lipca 1992 Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i art. 21 ust. 6 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.
Zespół przyjął regulamin. Zgodnie z nim Zespół tworzą dobrowolnie posłowie i senatorowie z własnej woli, którzy są zainteresowani wyjaśnieniem przyczyn i okoliczności katastrofy smoleńskiej i pomocą rodzinom ofiar (§ 1, pkt. 2, 4). Celami prac Zespołu jest koordynowanie prac Sejmu i Senatu zgodnie z ustawą o wykonywaniu mandatu posła i senatora zmierzających do uzyskania wyjaśnień przyczyn i okoliczności katastrofy, a ponadto zmierzających do upamiętnienia ofiar i pomocy ich rodzinom oraz inicjowanie zmian prawnych stanowiących element zapobiegania podobnym wypadkom (§ 1, pkt. 3). Za zadania Zespołu przyjęto współpracę z komisjami sejmowymi i senackimi w zakresie kwestii dotyczących katastrofy, nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z instytucjami odpowiedzialnymi za prowadzenie postępowań w sprawie katastrofy, uczestnictwo w obchodach i uroczystościach organizowanym celem upamiętnienia ofiar katastrofy oraz przedstawienie opinii publicznej wyników prac Zespołu (§ 2).
Kierowania pracami Zespołu podjęło prezydium liczące pięć osób, w tym przewodniczący, dwóch wiceprzewodniczących i sekretarz (§ 3). Zespół podjął pracę na posiedzeniach, w obradach których mogli uczestniczyć zainteresowani parlamentarzyści oraz zaproszeni eksperci i goście (§ 4). Przewodniczącym Zespołu został od początku istnienia Zespołu poseł Antoni Macierewicz.
W latach 2010–2011 do zakończenia VI kadencji Sejmu RP odbyło się 21 posiedzeń Zespołu. W trakcie VII kadencji Zespół obradował na 56 posiedzeniach (do grudnia 2014).
Zespół zapoczątkował publikowanie dokumentów zawierających wyniki swoich prac i ustaleń: w czerwcu 2011 została wydana „Biała księga”, we wrześniu 2012 opublikowano raport pt. „28 miesięcy po Smoleńsku”, w kwietniu 2013 „Raport smoleński – stan badań”, 10 kwietnia 2014 „Cztery lata po Smoleńsku. Jak zginął Prezydent RP”, 5 grudnia 2014 „Śledztwo rosyjskiego rządu Władimira Putina w sprawie katastrofy polskiego samolotu rządowego w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 r.”.
Od 2010 do 2011 w składzie Zespołu zasiadali posłowie Sejmu RP VI kadencji i senatorowie VII kadencji. Od 2011 w Zespole zasiadają posłowie Sejmu RP VII kadencji i senatorowie VIII kadencji. W grudniu 2014 skład zespołu liczył 98 parlamentarzystów, w tym 86 posłów i 12 senatorów.
Jako eksperci Zespołu funkcjonują dr Wiesław Binienda, dr Kazimierz Nowaczyk, dr Grzegorz Szuladziński, dr Wacław Berczyński.
Ponadto swoich opinii udzielali Zespołowi m.in. Harvey Kushner, dr Michael Baden (23 marca 2012), kmdr Wiesław Chrzanowski, Glenn A. Jørgensen, dr Chris Cieszewski, którzy nie zostali formalnie stałymi ekspertami zespołu, mimo że tak byli określani w mediach.
Na posiedzeniach Zespołu brał udział m.in. por. Artur Wosztyl, pilot samolotu Jak-40, obecnego nieopodal miejsca katastrofy 10 kwietnia 2010.
W obradach Zespołu jako goście i zabierający głos uczestniczą rodziny ofiar katastrofy oraz reprezentujący je pełnomocnicy prawni.