Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu
W dzisiejszym świecie Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od naukowców po profesjonalistów z różnych sektorów, wszyscy wydają się być zainteresowani pogłębieniem swojej wiedzy o Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu. Temat ten przykuł uwagę ogółu społeczeństwa, wywołując debaty, refleksje i analizy na temat jego wpływu i znaczenia w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu, aby rzucić światło na ten ważny i aktualny temat.
 Zespół klasztorny od strony bramy przy ul. Piątkowskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Klauzura |
nie |
| Typ zakonu |
żeński |
| Data budowy |
1898-1900 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°26′05″N 16°54′50″E/52,434819 16,913761
| |
Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu – zabytkowy zespół klasztorny w Poznaniu, znajdujący się na terenie Winiar (w bezpośrednim sąsiedztwie Osiedla Powstańców Warszawy), przy ul. Piątkowskiej 148.
Geneza
Koniec XIX wieku był w Poznaniu okresem dynamicznego rozwoju miasta, likwidacji murów miejskich i znaczącej industrializacji – jak we wszystkich metropoliach europejskich tego okresu rodziło to określone problemy społeczne, takie jak imigracja ze wsi do miast, zagubienie młodzieży, alkoholizm i prostytucja młodocianych. Dla ratowania dziewcząt zagrożonych prostytucją, bł Maria Karłowska założyła w 1894 Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej.
Budowa klasztoru
W latach 1898-1900 na terenie Winiar (wtedy była to jeszcze wieś podmiejska), hrabina Potulicka wykupiła cztery hektary gruntu z zabudowaniami gospodarczymi, na których wzniesiono klasztor dla Sióstr Pasterek, z przeznaczeniem m.in. na dom opieki dla zagubionych dziewcząt z ulicy. Projektantem założenia był Kornel Stabrowski z Nakła nad Notecią, natomiast sponsorami budowy – hrabina Aniela Potulicka i Leonia Clerval.
Forma
Zespół klasztorny przy ul. Piątkowskiej reprezentuje skromne formy neogotyckie. Zbudowany jest z nietynkowanej cegły. Wejście dawniej odbywało się przez ścianę szczytową prezbiterium (za ołtarzem), co było rozwiązaniem tyle niekonwencjonalnym, co niepraktycznym – zmieniono to w latach 20. XX w. W końcu XX w. część głównego budynku strawił pożar, co było asumptem do częściowej rozbudowy założenia (różnice widać w wybarwieniu cegieł).
Obiekt otaczają rozległe ogrody, otoczone wysokim murem z tynkowanych pustaków. Część tego muru jest pozostałością po autentycznym pierwotnym założeniu z 1900.
Współcześnie
Dom Opiekuńczo-Wychowawczy dla Dziewcząt im. bł. M. Karłowskiej jest niepubliczną placówką socjalizacyjną, zarządzaną przez Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, przeznaczoną dla 30 dziewcząt w wieku gimnazjalnym (na terenie placówki działa gimnazjum). Średnio dotąd, każdego roku do Domu przyjmowano 20 dziewcząt i tyle samo go opuszczało. W 1994 pracowały tu 34 zakonnice.
Dojazd
Do zespołu klasztornego dojazd zapewniają autobusy MPK Poznań linii 190 oraz 191 – przystanek Św. Leonarda. Przystanek ten znajduje się przy samym obiekcie i służy także autobusom PKS (kierunek Oborniki, Czarnków).
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 233, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s. 15/16, ISBN 83-89525-07-0
- Praca zbiorowa, Poznań w latach 2002-2006, IV Kadencja Samorządu Miasta Poznania, Urząd Miasta Poznania, 2006 (.pdf)
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5