Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa
W dzisiejszym świecie Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa stał się tematem najwyższej wagi i znaczenia. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, zawodowa, polityczna czy społeczna, Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa zyskał duże znaczenie i wywołał szeroką debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Znaczenie Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa polega na jego bezpośrednim wpływie na różne aspekty życia codziennego, a także na jego wpływie na rozwój i ewolucję różnych obszarów wiedzy i kultury. Dlatego tak istotna jest dogłębna analiza i zrozumienie znaczenia i wpływu, jaki Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa ma na naszą obecną rzeczywistość, a także przewidywanie możliwych przyszłych scenariuszy, które mogą wyniknąć w wyniku jego obecności w różnych obszarach.
| Dewiza: Prawdą i Miłością (Veritate et Caritate) | |
| |
| Pełna nazwa |
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi |
| Skrót zakonny |
CR |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Założyciel |
Bogdan Jański |
| Data założenia | |
| Data zatwierdzenia | |
| Strona internetowa | |
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, pot. zmartwychwstańcy (dawniej rezurekcjoniści), Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi (CR) – międzynarodowa męska wspólnota zakonna, złożona z księży, braci zakonnych i stałych diakonów, a także Braci Zewnętrznych (świeckich). Zgromadzenie dało Kościołowi 2 arcybiskupów i 7 biskupów.
Historia
W 1834 Adam Mickiewicz z Bogdanem Jańskim zorganizowali miejsce spotkań dla polskiej emigracji i intelektualistów francuskich nazwane Związkiem Braci Zjednoczonych. W roku 1835 Jański rozpoczął działalność, którą w późniejszym czasie nazwano Bractwem Służby Narodowej lub po prostu Domkiem Jańskiego z uwagi na jego lokalizację przy Notre Dame des Champs 11. 17 lutego 1836 prace zaowocowały utworzeniem wspólnoty, która poprzez pokutę, modlitwę, kierownictwo duchowe i głoszenie Misterium Paschalnego w ramach wspólnot parafialnych ma przeciwdziałać wpływom pogańskim i propagować wychowanie chrześcijańskie.
.jpg)
Po śmierci B. Jańskiego (2 lipca 1840) jego dzieło kontynuowali, choć w zmienionej ideologicznie formie, ks. Piotr Semenenko i ks. Hieronim Kajsiewicz: w niedzielę wielkanocną, 27 marca 1842 r., złożone zostały pierwsze śluby zakonne w katakumbach kościoła św. Sebastiana w Rzymie, a pierwsza reguła została napisana w wielkim poście 1842 roku i stała się podstawą życia wspólnoty i osobistego uświęcenia. Konstytucja zgromadzenia została zatwierdzona w 1860 roku.
Nazwa zgromadzenia pochodzi od dzwonów wielkanocnego alleluja, które brzmiały, kiedy siedmiu członków złożyło śluby zakonne we wspólnocie i wychodziło z katakumb. Patronami zgromadzenia są Matka Boża i św. Kajetan z Thieny. W Polsce Zgromadzenie działa od 1880 r. Stolica Apostolska zatwierdziła działalność wspólnoty 10 marca 1888 r. Istnieje też żeńska gałąź zgromadzenia, założona przez Celinę Chludzińską Borzęcką wraz z córką Jadwigą i zatwierdzona jako zgromadzenie kontemplacyjno-czynne 6 stycznia 1891.
Generałowie zakonu
Ks. Piotr Semenenko był pierwszym przełożonym generalnym zakonu, kolejnymi generałami zakonu zmartwychwstańców byli:
- ks. Piotr Semenenko CR (1842–1845), (1873–1886)
- ks. Hieronim Kajsiewicz CR (1845–1848), (1854–1873)
- ks. Józef Hube CR (1848–1854)
- ks. Walerian Przewłocki CR (1886–1895)
- ks. Paweł Smolikowski CR (1895–1905)
- ks. Jan Kasprzycki CR (1905–1920)
- ks. Władysław Zapała CR (1920–1926)
- ks. Jakub Jagałła CR (1926–1932)
- ks. Michael Jaglowicz CR (1932–1943)
- ks. Władysław Kwiatkowski CR (1943–1947)
- ks. John Mix CR (1947–1959)
- ks. Alphons Eicheldinger CR (1959–1965)
- ks. Hubert Gehl CR (1965–1969)
- ks. Józef Obuchowski CR (1969–1975)
- ks. Tadeusz Kaszuba CR (1975–1981)
- ks. Robert Joseph Kurtz CR (1981–1993)
- ks. Sutherland MacDonald CR (1993–2005)
- ks. Norbert Raszeja CR (2005–2011)
- ks. Bernard Hylla CR (2011–2017)
- ks. Paul Voisin CR (2017-2023)
- ks. Evandro Miranda Rosa CR (od 2023)
Działalność
Celem zgromadzenia jest rechrystianizacja Europy i stworzenie chrześcijańskiego systemu społecznego i odrodzenia społeczeństwa, a przede wszystkim uświadamianie sobie i innym potrzeby osobistego „zmartwychwstania” i wspomagania społeczeństwa w tym samym dążeniu. Zmartwychwstańcy zajmują się przede wszystkim pracą w parafiach oraz wychowaniem, pod hasłem Prawdą i miłością. Propagują osiągnięcie tych celów przez dynamiczne przeżywanie osobistych nawróceń trwających całe życie. Zmartwychwstańcy prowadzą działalność misyjną, seminaria, wspólnoty, wydawnictwa, internaty i bursy akademickie. Prowadzą swą misję w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Afryce i w Australii.
Zmartwychwstańcy w Polsce
Polska była czwartym krajem, po USA, Kanadzie i Bułgarii, w którym zgromadzenie podjęło posługę duszpasterską i wychowawczą. W 1880 r. zmartwychwstańcy otworzyli we Lwowie Internat Ruski, czyli bursę dla młodzieży szkolnej obrządku greckokatolickiego, a później wznosząc kościół i klasztor przy ul. Piekarskiej. W 1884 r. osiedlili się też w Krakowie, wznosząc kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Łobzowskiej. W okresie międzywojennym objęli parafię św. Antoniego w Radziwiłłowie Mazowieckim (1920 r.), parafię na poznańskiej Wildze (1922) i parafię św. Bonifacego w Warszawie (1930) oraz rozpoczęli budowę kościoła na krakowskiej Woli Duchackiej (1938; obecnie Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Krakowie (ul. Szkolna)). Po II wojnie światowej zmartwychwstańcy utracili swoją placówkę we Lwowie, ale otworzyli wiele nowych m.in. w Kościerzynie, Bytomiu-Szombierkach, Sosnowcu i Mszanie Górnej oraz w sanktuariach w Gdańsku i Sulisławicach.
W 1958 r. utworzyli Niższe Seminarium Duchowne im. Bogdana Jańskiego w Poznaniu (działało do 2008 r.). W latach 1985-1996 wznieśli na Dębnikach w Krakowie gmach Wyższego Seminarium Duchownego, zaprojektowany w stylu postmodernistycznym. W 1990 r. objęli parafię w Samborze na Ukrainie. W 1991 r. powrócili do Lwowa, budując w dzielnicy Zboiska nowy kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Zobacz też
- ks. Stefan Pawlicki CR
- ks. Walerian Kalinka CR
- ks. Aleksander Jełowicki CR
- ks. Leon Zbyszewski CR
- Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Poznaniu
- Niższe seminarium duchowne Polskiej Prowincji Zmartwychwstańców im. Bogdana Jańskiego w Poznaniu
- Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego Galilea
Przypisy
- ↑ ''Konstytucje Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa'', Rzym 2001 .
- ↑ Stan na 20 maja 2013; źródło: Giga-Catholic Information
- ↑ S. Kalemba, Wielka emigracja, s. 273.
- ↑ A. Witkowska, Cześć i skandale, Łódź 1997, s. 69-76.
- ↑ Nasza historia , Zgromadzenie Zmartwychwstania Pańskiego, 4 marca 2016 .
- ↑ Najstarszy Zakonnik w Zgromadzeniu , zmartwychwstancy.pl .
- ↑ Zmarł Józef Obuchowski CR , sanktuarium.gda.pl .
- ↑ Nowy zarząd generalny Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego , resurrectionist.eu (pol.).
- ↑ Mamy nowego generała!!! (pol.).
- ↑ a b c Historia , Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa Prowincja Polska (pol.).
- ↑ Historia » Kościół Zmartwychwstania Pańskiego , kosciolcr.pl .
- ↑ Historia - Książka "65 lat parafii" , Parafia Zmartwychwstania Pańskiego, Kraków .
- ↑ LWÓW. Dawny kościół p.w. Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa (1888 - 1889). Lwowski obw., Lwowski r-n (miasta) | Kościoły i kaplice Ukrainy , rkc.in.ua .
- ↑ Placówki , Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa Prowincja Polska (pol.).
- ↑ Kościół Zmartwychwstania Pańskiego został zniszczony – Radio Emaus (pol.).
- ↑ Wyższe Seminarium Duchowne Księży Zmartwychwstańców – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL (pol.).
- ↑ Parafia Ścięcia Św. Jana Chrzciciela w Samborze - Historia parafii , samborparafia.at.ua .
- ↑ Nowy kościół na Zboiskach we Lwowie , Nowy Kurier Galicyjski, 30 czerwca 2015 (pol.).
Bibliografia
- Leksykon zakonów w Polsce, Bogumił Łoziński, Warszawa 1998