Ziemia Święta
W tym artykule zbadamy Ziemia Święta z nowej i szczegółowej perspektywy, analizując jego różne aspekty i cechy, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję tego tematu. W następnych kilku linijkach zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję historyczną i jego dzisiejsze znaczenie, a także zbadamy jego możliwe implikacje w różnych kontekstach. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Ziemia Święta i zapewnić nowe, fascynujące perspektywy, które zachęcają nas do refleksji i głębszego zagłębienia się w ten temat.
| Państwa | |
|---|---|
| Stolica | |
| Ważniejsze miejscowości | |
Położenie na mapie
| |
| 31°46′42,0″N 35°13′47,0″E/31,778333 35,229722 | |
Ziemia Święta (łac. Terra Sancta) – termin pochodzący z Biblii, oznaczający Palestynę i Izrael jako miejsca rozgrywania się wydarzeń Starego i Nowego Testamentu. Od średniowiecza jest używany powszechnie przez chrześcijan[1], ale także w judaizmie i islamie.
Ziemia Święta jest celem licznych pielgrzymek. Jej opisy można znaleźć w wielu relacjach pielgrzymów starożytnych i współczesnych (np. Pątniczki Egerii (IV w.)[2], Pielgrzyma z Bordeaux (IV w.)[3], Anonima z Piacenzy (VI w.)[4], Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, zwanego Sierotką (XVI w.)[5][6], Maksymiliana Bawarskiego (XIX w.)[7], Juliusza Słowackiego (XIX w.)[8][9], Zofii Kossak-Szczuckiej (XX w.)[10][11].
Różne odłamy chrześcijaństwa mają swoje odpowiednie instytucje, patriarchaty jerozolimskie, spełniające funkcję opieki nad Ziemią Świętą. W swoich oficjalnych nazwach odwołują się one do terminu Ziemia Święta. Z ramienia Kościoła katolickiego franciszkanie należący do prowincji nazywanej Kustodią Ziemi Świętej są oficjalnymi stróżami miejsc świętych związanych z wydarzeniami Nowego Testamentu[12]. Istnieje ona od XIV wieku na terenie kilku krajów Bliskiego Wschodu.
Często Ziemia Święta jest terminem oznaczającym część Bliskiego Wschodu, w której skład wchodzą państwa: Liban, Syria, Izrael wraz z Palestyną, Jordania, część Egiptu z Górą Synaj, niekiedy nawet południowa Turcja.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ziemia Święta, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Eteria: Pielgrzymka do miejsc świętych. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, tł. W. Szołdrski CSsR, oprac. A. Bogucki OP, 1970.
- ↑ Pielgrzym z Bordeaux, Opis podróży z Boreaux do Jerozolimy, Piotr Iwaszkiewicz (red.): Do Ziemi Świętej. Najstarsze opisy pielgrzymek do Ziemi Świętej IV–VIII w.. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2010, s. 64-76. ISBN 978-83-7505-183-4.
- ↑ Anonim z Piacenzy, Opis pielgrzymki do Ziemi Świętej, Piotr Iwaszkiewicz (red.): Do Ziemi Świętej…,. s. 200-236.
- ↑ Mikołaj Krzysztof Radziwiłł: Peregrynacja do Ziemi Świętej (1582–1584). Kraków: Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce, t. XV, cz. II, 1925.
- ↑ Juliusz Słowacki: Preliminaria peregrynacji do Ziemi Świętej J. O. Księcia Radziwiłła Sierotki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy „Pax”, 1959.
- ↑ Maximilian in Bayern: Wanderung nach dem Orient im Jahre 1838. München: Verlag von Georg Franz, 1839, s. 272. Tekst dostępny w Google eBook: Wanderung nach dem Orient im jahre 1838. . (niem.).
- ↑ Juliusz Słowacki: Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu. Warszawa: NetPress Digital Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-284-6648-7.
- ↑ Maria Kalinowska: Juliusza Słowackiego „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”. Glosy. Gdańsk: Słowo/Obraz Terytoria, 2011, s. 420. ISBN 978-83-7453-066-8.
- ↑ Zofia Kossak: Pątniczym szlakiem. Wrażenia z pielgrzymki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy „Pax”, 1959, s. 228.
- ↑ Z najnowszych opisów pielgrzymki do Ziemi Świętej, zob. Henryk Pietras SJ: Duchowa pielgrzymka do Ziemi Świętej. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2012, s. 144. ISBN 978-83-7767-119-1. Jacek Święcki: Na ziemi świętej. Tam gdzie ziemia dotyka nieba. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2012, s. 256. ISBN 978-83-7767-060-6.
- ↑ Enciclopedia Treccani: Custodia di Terra Santa. . (wł.).