Zofia Terné

W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Zofia Terné na dzisiejsze społeczeństwo. Zofia Terné jest dziś tematem niezwykle aktualnym, ponieważ ma ogromny wpływ na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule zbadamy znaczenie Zofia Terné w życiu codziennym, a także jego wpływ w takich obszarach, jak ekonomia, polityka, kultura i społeczeństwo w ogóle. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Zofia Terné, szukając pełniejszego zrozumienia jego znaczenia i konsekwencji. Mamy nadzieję, że pod koniec tego artykułu udało nam się uzyskać głębszy i pełniejszy wgląd w Zofia Terné i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Zofia Terné
Ilustracja
Zofia Terné
Imię i nazwisko

Wiera Chajter

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1909
Równe

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1987
Londyn

Cytaty w Wikicytatach

Zofia Terné, właściwie Wiera Chajter (ur. 3 lutego 1909 w Równem na Wołyniu, zm. 17 sierpnia 1987 w Londynie) – polska aktorka kabaretowa, piosenkarka, pianistka i kompozytorka.

Życiorys

Zofia Terné urodziła się 3 lutego 1909 roku w rodzinie żydowskiej jako córka Jakuba Chajtera i jego żony Barbary z Markiewiczów. Naukę rozpoczęła w rodzinnym mieście, a później kształciła się w słynnym Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, w klasie fortepianu i śpiewu solowego. Debiutowała piosenką „Tyle jest miast”, do której muzykę skomponował Nacio Herb Brown, a słowa napisał specjalnie dla niej Marian Hemar. 23 czerwca 1927 roku zdała egzamin ZASP-u i od tego samego roku związana była z teatrem Qui Pro Quo aż do jego rozwiązania w 1931 roku. W późniejszych latach prowadziła współpracę nie tylko ze wspomnianym wcześniej Marianem Hemarem, lecz także z licznymi warszawskimi kabaretami i teatrzykami – m.in. Banda, Stara Banda, Cyrulik Warszawski, występowała też w filmach muzycznych.

2 września 1939 roku wystąpiła ostatni raz przed publicznością warszawską, w teatrzyku Figaro, którego dyrektorem był słynny konferansjer Fryderyk Jarosy. Aresztowana w październiku przez Niemców otrzymała nakaz powrotu do rodzinnego Równego. W roku 1940 zaangażowała się do polskiego Teatru Miniatur, który prowadził Konrad Tom. W czasie II wojny światowej była członkinią zespołu artystycznego 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa.

Jesienią 1945 roku wyjechała do Wielkiej Brytanii, występowała na scenach polskich w Londynie oraz na estradach polonijnych w świecie, śpiewała w zespołach polonijnych oraz współpracowała z sekcją polską BBC i Radiem Wolna Europa. W Londynie natychmiast zdobyła swoją dawną, ale i nową publiczność starymi szlagierami. W ostatnich latach była samotna, nie miała najbliższej rodziny. Zmarła w Londynie i tam została pochowana. Jej grób znajduje się na cmentarzu North Sheen.

Początkowo myślała o karierze śpiewaczki operowej, lecz przeszkodą w spełnieniu tych młodzieńczych marzeń i aspiracji był jej niski wzrost. W późniejszym czasie stał się on jednak jej wielkim atutem. Jak sama śpiewała później:

...taki już mój los, że Pan Bóg zamiast wzrostu dał mi głos.

Przez społeczność nazywana była małym słowikiem Warszawy, zaś jej interpretacje piosenek określano małym teatrem.

Znane piosenki

  • Coclico
  • Kiedy będziesz zakochany
  • Kiedy znów zakwitną białe bzy
  • Nikt tylko Ty
  • Panna Marysia Telefonistka
  • Preclarka z Pohulanki
  • Pokoik na Hożej
  • Rebeka
  • Romantyczność
  • Śpij miglanc
  • Tyle jest miast

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Witryna „Spotkania z piosenką” podaje 15 bądź 16 sierpnia
  2. ↑ Zofia Terné. WIEM, darmowa encyklopedia. . . (pol.).
  3. ↑ Muzy między wojnami. Dwudziestolecie Międzywojenne - Oblicza Nowoczesności. . . (pol.).
  4. ↑ Życie makami usłane.Rzecz o Gwidonie Boruckim - pierwszym wykonawcy pieśni "Czerwone maki na Monte Cassino". Przegląd Polski on-line (nowojorski tygodnik kulturalny). . (pol.).
  5. ↑ Do końca kochał Polskę. Nasz Dziennik. . (pol.).

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot