Gampanin | Fighter |
---|---|
Taga-gawa | Mitsubishi |
Dinisenyo ni | Jiro Horikoshi |
Unang Paglipad | 1 Abril 1939 |
Introduksiyon | Hulyo 1940 |
Pagretiro | 1945 (Japan) |
Inilabas | 1940–1945 |
Number built | 10,939 |
Uri | Nakajima A6M2-N |
Ang Mitsubishi Navy Type 0 Carrier Fighter (零式艦上戦闘機 rei-shiki-kanjou-sentouki), na tinatawag ring 'Mitsubishi A6M Rei-sen' at 'Mitsubishi Navy 12-shi Carrier Fighter', ay isang malayuang ranggo ng eroplanong pandigma na pinapatakbo ng Serbisyong pang-hukbong panghihimpapawid ng Hapong Imperyal (IJNAS) mula noong 1940 hanggang 1945. Ang A6M ay tinatawag din ng mga Alyado na "Zero", mula sa designasyong 'Navy Type 0 Carrier Fighter'. Ang opisyal na kodigong pangalan ng eroplano ay Zeke.
Nang ito ay ipakilala sa lahat noong bago ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ito ay isa pinakamagaling na eroplanong pandigma na pinapalipad mula sa mga barkong pandigma Aircraft Carrier sa buong mundo , na pinagsama ang mahusay na kontrol sa himpapawid at malayong mararating. Sa unang sabak nito sa operasyong militar, nakakuha ang Zero mahiwagang reputasyon na "dogfighter", na naabot ang pinakamatinding pagpatay sa rasyong 12:1, subalit noong kalagitnaan ng 1942, isang kombinasyon ng mga bagong taktika at ang pagpapalabas ng panibagong kagamitan ay nagbigay ng oportunidad sa mga kaalyadong piloto upang labanan ito ng patas. Madalas din ito ginamit ng IJNAS bilang eroplanong nakabase sa lupa. Noong 1943, ang mga kahinaan sa disenyo at pagkakamali na gumawa ng mas malakas na mga makina nangangahulugang ang Zero ay naging hindi gaanong epektibong laban sa mga mas eroplanong pandigma na katapat nito na mas malaki and armas, pananggalang, and bilis, at lumapit sa bilis nitong makaiwas. Kahit na ang Mitsubishi A6M ay hindi na napapanahon noong 1944, hindi ito tuluyang napalitan ng mas bagong eroplanong pandigma ng mga Hapon. Noong huling mga taon ng Digmaan sa Pasipiko, ang Zero ay ginamit sa operasyong kamikaze. Sa kurso ng digmaan, higit pa zero ay binuo kaysa sa anumang iba pang mga Hapon na sasakyang panghimpapawid.
Ang Mitsubishi A5M na eroplanong pandigma ay kakapasok lamang sa serbisyo noong unang bahagi ng 1937, noon lamang nagsimulang maghanap ang IJN(Imperyal na Hukbong pandagat ng mga Hapon) para sa papalit dito. Noong Mayo sila nagbigay ng detalye ng 12-Shi para sa isang bagong barkong pangiyera na batay sa eroplanong pandigma na gagamitin nito, ipinadala ito sa Nakajima at Mitsubishi. Pareho silang nagsimula paunang trabaho sa disenyo habang sila ay nag-iintay sa mas malalim na mga pangangailangan na ipapasa pagkatapos ng ilang buwan.
Batay sa mga karanasan ng A5M sa China, ang Hukbong Dagat ang nagpadala ng-update mga pangangailangan noong Oktubre para sa pangangailangang bilis ng 370 mph at pagakyat sa 3,000 m (9840 piye) sa loob ng 3.5 min. Kasama ang drop tank, ninais nilang tatagal itong lumaban sa loob ng dalawang oras sa normal na lakas ng makina, o anim hanggang walong oras sa matipid na lipad. Armamento ay binubuo ng dalawang 20 mm na Kanyon, dalawang 7.7 mm (0.303 in) na mga masinggan at dalawang 30 kg (70 lb.) o 60 kg (130 ; lb) na bomba. Isang kumpletong hanay ng radyo sa lahat ng sasakyang panghimpapawid, kasama ang tagahanap ng direksiyon ng radyo para sa mahabang nabigasyon. Kadaliang mapakilos ay hindi bababa sa katumbas ng A5M, habang ang wing span ay hindi mas mababa sa 12 m (39 piye) upang payagan para sa paggamit sa mga carrier ng sasakyang panghimpapawid. Ang lahat ng ito ay nakamit na may magagamit engine, isang makabuluhang limitasyon ng disenyo. (Ang makina ng Zero ay bihira naabot 1,000 horsepower (750 kW) sa anumang ng mga variant).
Ang koponan ng Nakajima ay itinuturing na ang bagong pangangailangan ay hindi matatamo at sumuko sa kumpetisyon noong Enero. Habang and Punong tagapagdisenyo ng Mitsubishi na si Jiro Horikoshi, ay nadama na maaaring matugunan ang mga pangangailangan, ngunit kung magagawa lamang ang sasakyang panghimpapawid na ito ay gawing magaan hanggat maaari. Bawat posibleng pambawas-timbang na panukala ay isinama sa disenyo. Karamihan ng ang sasakyang panghimpapawid ay binuo ng isang bagong matinding lihim na halo ng bakal na7075 aluminyo na alloy binuo sa pamamagitan ng Industriyang Bakal ng Sumitomo noong 1936. Tinatawag ito na Extra Super dyuralyumin (ESD), ito ay mas magaan at malakas kaysa sa iba pang mga alloys (eg 24S haluang metal) na ginamit noong panahon na ito, ngunit mas malutong at madaling kapitan ng kalawang (ito ay ipininta sa isang anti-kaagnasan pagkulangin bilang isang countermeasure). Walang Pananggalang ang binigay para sa mga piloto, makina at iba pang mga kritikal na punto ng sasakyang panghimpapawid, at mga sariling sinasara na tanke ng gasolina, na karaniwan sa panahon noon, ay hindi ginagamit. Ito ang nagbigay sa Zero ng mas magaan, mas manueverable, at ang pinakamahabang tagal sa himpapawid bilang "isang makinang eroplanong pandigma ng WWII; kung saan ginawa itong may kakayahang maghanap ng daan-daang mga kaaway na milya ang layo, dalhin ang mga ito sa labanan, pagkatapos ay bumalik sa daan-daang milya pabalik sa base o barkong pandigma na lumululan nito. Gayunpaman,ang kapalit sa timbang at konstruksiyon ginawa itong madaling kapitan ng apoy at sumasabog kapag natamaan ng bala.
Ang artikulong ito ay nangangailangan ng maayos na salin. (Nobyembre 2010) |
(Illustrator). Zero Fighter. London: Jane's Publishing Company Ltd., 1981. ISBN 0-7106-0037-2.