Jean Cocteau
Günümüz dünyasında Jean Cocteau, önemi ve yaşamın çeşitli yönlerine olan etkisi nedeniyle birçok insanın dikkatini çekmiştir. Jean Cocteau, eğitim alanındaki öneminden işyerindeki etkisine kadar farklı disiplinlerden akademisyenlerin, uzmanların ve profesyonellerin ilgisini çekti. Bu makalede, Jean Cocteau'in farklı yönlerini ayrıntılı olarak inceleyeceğiz, zaman içindeki gelişimini, günümüz toplumundaki etkilerini ve geleceğe yansımasını analiz edeceğiz. Ek olarak, Jean Cocteau'in temsil ettiği fırsatları ve zorlukların yanı sıra insanların günlük yaşamları üzerindeki olası etkilerini de inceleyeceğiz. Küresel toplulukta her zaman şaşırtmayı ve tartışma yaratmayı sürdüren bir konu olan Jean Cocteau hakkında bir keşif ve düşünme yolculuğuna çıkmak üzereyiz.
| Jean Cocteau | |
|---|---|
 Cocteau 1923'te | |
| Doğum | Jean Maurice Eugène Clément Cocteau 05 Temmuz 1889 Maisons-Laffitte, France |
| Ölüm | 11 Ekim 1963 (74 yaşında) Milly-la-Forêt, France |
| Meslek |
|
| Etkin yılları | 1908-1963 |
| Partner |
|
| İmza |  |
| Resmî site | |
Jean Cocteau (d. 5 Temmuz 1889 - ö. 11 Ekim 1963), Fransız film yönetmeni.[1]
Hayatı ve kariyeri
1889 yılında Maisons-Laffitte, Yvelines'te doğan Cocteau gençlik yıllarında şiir ve yazına ilgi duydu. Dönemin sürrealist, dadacı ve kübist öncü sanatçılarıyla arkadaşlıklar kurdu, şiirler, piyesler, romanlar ve şarkı sözleri yazdı. Garip özel yaşamıyla dikkat çekmiş, çeşitli erkekler ve kadınlarla egzantirik ilişkiler yaşamıştır. Bir dönem uyuşturucu da kullanmıştır. Cocteau'nun filmleri yoğun sanatsal ve fikri altyapıları ile fark yaratır. Cocteau modern sanat ve sinema dünyasına çok büyük katkılarda bulunmuştur.
11 Ekim günü Édith Piaf'ın öldüğü açıklandıktan kısa bir süre (aynı gün içinde) çok sevgili dostu Jean Cocteau da hayata veda etti. Cocteau'nun Piaf'ın acısına dayanamadığı için kalp krizi geçirdiği söylenir. Yazar Roger Peyrefitte'e göre Cocteau'nun uzun zamandır arkadaşı ve patronu olan varlıklı (ki aynı zamanda Yves Saint Laurent'in de patronu olan) Francine Weisweiller ile yaşadığı şiddetli bir tartışmadan sonra bünyesinin harap olduğu ve 22 Nisan 1963 tarihinde de bir kalp krizi geçirdiğini söyler.
Cocteau, Milly-la-Forêt'deki Chapelle Saint-Blaise des Simples'ın tabanının altına defnedilmiştir. Şapelin tabanındaki mezar taşındaki yazı şöyle yazmaktadır: "Seninle kalıyorum" ("Je reste avec vous").
Eserleri
Edebiyat
Şiir
- 1909: La Lampe d'Aladin
- 1910: Le Prince frivole
- 1912: La Danse de Sophocle
- 1919: Ode à Picasso - Le Cap de Bonne-Espérance
- 1920: Escale. Poésies (1917-1920)
- 1922: Vocabulaire
- 1923: La Rose de François - Plain-Chant
- 1925: Cri écrit
- 1926: L'Ange Heurtebise
- 1927: Opéra
- 1934: Mythologie
- 1939: Énigmes
- 1941: Allégories
- 1945: Léone
- 1946: La Crucifixion
- 1948: Poèmes
- 1952: Le Chiffre sept - La Nappe du Catalan (Georges Hugnet'le birlikte)
- 1953: Dentelles d'éternité - Appoggiatures
- 1954: Clair-obscur
- 1958: Paraprosodies
- 1961: Cérémonial espagnol du Phénix - La Partie d'échecs
- 1962: Le Requiem
- 1968: Faire-Part (ölümü sonrası)
Roman
- 1919: Le Potomak
- 1923: Le Grand Écart ve Thomas l'imposteur
- 1928: Le Livre blanc
- 1929: Les Enfants terribles
- 1940: La Fin du Potomak
Tiyatro oyunu
- 1917: Parade, bale (müzik Erik Satie, koreografi Léonide Massine)
- 1921: Les mariés de la tour Eiffel, bale (müzik Georges Auric, Arthur Honegger, Darius Milhaud, Francis Poulenc ve Germaine Tailleferre)
- 1922: Antigone
- 1924: Roméo et Juliette
- 1925: Orphée
- 1927: Oedipus Rex, opera-oratoryo (müzik İgor Stravinski)
- 1930: La Voix humaine
- 1934: La Machine infernale
- 1936: L'École des veuves
- 1937: Œdipe-roi. Les Chevaliers de la Table ronde
- 1938: Les Parents terribles
- 1940: Le bel indifférent
- 1940: Les Monstres sacrés
- 1941: La Machine à écrire
- 1943: Renaud et Armide. L'Épouse injustement soupçonnée
- 1944: L'Aigle à deux têtes
- 1946: Le Jeune Homme et la Mort
- 1948: Théâtre I ve II
- 1951: Bacchus
- 1960: Nouveau théâtre de poche
- 1962: L'Impromptu du Palais-Royal
- 1971: Le Gendarme incompris (Raymond Radiguet ve Francis Poulenc'le birlikte)
Filmografi
Yönetmenlik
- Jean Cocteau fait du cinéma, 1925
- Le Sang d'un Poète, 1930 (Bir Şairin Kanı)
- L'Eternel retour, 1943 (Ezeli Dönüş)
- La Belle et La Bête, 1946 (Güzel ile Hayvan)
- L'aigle à deux têtes, 1947
- Les parents terribles, 1948 (Korkunç Aile)
- Orphée, 1950 (Orfe)
- Coriolan, 1950
- La villa Santo-Sospir, 1952
- Le testament d'Orphée, 1960 (Orfe'nin Vasiyeti)
Kaynakça
- ^ Ezra, Elizabeth (2004). European cinema. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199255719.
Dış bağlantılar
- IMDb'de Jean Cocteau
| Otorite kontrolü |
|
|---|
