Murat Nehri

Günümüz dünyasında, Murat Nehri geniş bir yelpazedeki insanlar için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Murat Nehri, toplum üzerindeki etkisinden ekonomi üzerindeki etkisine kadar farklı alanlarda çok sayıda tartışma ve tartışmayı ateşliyor. Önemi göz önüne alındığında, Murat Nehri ile ilgili temel hususların, kökenleri ve evriminden günlük yaşam üzerindeki etkisine kadar dikkatli bir şekilde analiz edilmesi çok önemlidir. Bu makalede, Murat Nehri'in çeşitli yönlerini ve mevcut bağlamdaki alaka düzeyini inceleyeceğiz.

Murat Nehri
Murat Nehri uydu görüntüsü
Murat Nehri uydu görüntüsü
Genel bilgiler
Uzunluk 722 km

Murat Nehri (Murat Suyu veya Murat Irmağı), eskiden Arsanias (GrekçeἈρσανίας Arsanías, ErmeniceԱրածանի Aratsani), Doğu Anadolu Bölgesi'nde Fırat ırmağının iki kolundan uzun olanı. Uzunluğu 722 km'dir.

Van Gölü'nün kuzeyinde, Ağrı (Karaköse) ilçesi Diyadin'den kaynak olarak başlayıp Aladağ'dan ve Muratbaşı Dağı'ndan çıkan kolların birleşmesiyle oluşur. Diyadin ovası'ndan geçip Ağrı (Karaköse) şehri yakınlarında Eleşkirt yöresinden gelen kolları aldıktan sonra güneybatıya doğru akarak Malazgirt Ovası'na gelir. Bingöl Dağları'ndan inen Hınıs Suyu'nu aldıktan sonra sert dirsekler çizerek Muş Ovası'na kuzeyden girer ve burada Nemrut Dağı'ndan gelen Karasu'yu alır. Batıya doğru akarak dar boğazlardan ve Palu önünden geçer. Soldan Elazığ Uluova'dan gelen Harinket Suyu'nu ve sağdan da Tunceli'nin Munzur-Peri Suyu'nu (en önemli kol) alarak Keban yakasında Fırat'ın öteki kolu Karasu Nehri ile birleşir. Keban Barajı, Murat Nehri'nin aşağı kesimini büyük bir göl haline getirmiştir. Nehir üzerinde Beyhan Barajı, Aşağı Kaleköy Barajı ve Yukarı Kaleköy Barajı yer alır.

Tarihçesi

Nehirden ilk kez Yeni Asur İmparatorluğu kayıtlarında "Arșania" şeklinde bahsedilir. Bu isim Antik Yunan ve Roma dönemlerinde "Arsanias" şeklinde ifade edilmiştir. Daha sonra ise yine aynı doğrultuda Ermenilerce "Aratsani (Արածանի)" olarak adlandırılmıştır. "Aratsani" kelimesi, "beyaz, parlak" anlamlarına gelmektedir.

Yapılar

Kaynakça

  1. ^ Liverani, M. (1995). Neo-Assyrian Geography. Roma: Università di Roma Dipartimento di scienze storiche archeologiche e antropologiche dell'Antichità. s. 57.