In dit artikel zullen we Cocktail onderzoeken, een fascinerend onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als hobbyisten. Van de impact ervan op de samenleving tot de implicaties ervan op wetenschappelijk gebied heeft Cocktail de afgelopen jaren een ongekende belangstelling gewekt. Op de volgende pagina's zullen we de verschillende facetten van Cocktail onderzoeken, van zijn oorsprong tot zijn evolutie vandaag de dag. Door middel van diepgaande analyses en concrete voorbeelden hopen we een verrijkende en inzichtelijke kijk op Cocktail te bieden, zodat onze lezers het belang en de invloed ervan in de hedendaagse wereld beter kunnen begrijpen.
Een cocktail is een mengsel van minimaal drie ingrediënten, waarvan er twee drinkbaar moeten zijn en één alcohol moet bevatten. Zo bezien is een bloody mary, bestaande uit wodka, tomatensap, worcestersaus, Tabasco en specerijen dus een cocktail. Als het gemengde drankje maar uit twee dranken bestaat, zoals een rum-cola, dan is het een samengestelde drank (ook wel Highball, duo of mixdrank genoemd) en geen cocktail. Veel gebruikte ingrediënten voor cocktails zijn gedistilleerde dranken, likeuren, siropen, vruchtensappen, en soms koolzuurhoudende frisdranken.
Kenmerkend voor cocktails is dat er vaak met prachtige kleuren wordt gewerkt, er met speciaal glaswerk wordt gewerkt en dat de drankjes soms uitbundig worden versierd. Hierbij is het belangrijk dat de garnering, bijvoorbeeld fruit, terugkomt als ingrediënt van de cocktail. Je mag dus alleen een aardbei als garnering gebruiken als er aardbeienlikeur of -siroop in de cocktail zit. Het klassieke glas dat voor cocktails gebruikt wordt, is driehoekig van vorm en staat op een lange steel met voet. Het heet simpelweg cocktailglas. Veel cocktails worden echter in andere, bijvoorbeeld lage of longdrinkglazen geserveerd.
De mogelijkheden met het mengen van dranken zijn enorm. Er bestaan ook alcoholvrije cocktails, ook wel mocktails of virgin cocktails genoemd. Cocktails kunnen we grofweg indelen in een aantal categorieën:
Er is veel onderzoek gedaan naar de etymologie van het woord "cocktail", maar de werkelijke oorsprong is nooit gevonden. De (waarschijnlijk) eerste keer dat het woord in de betekenis "drank" in gedrukte vorm opduikt is in The Farmer's Cabinet van 28 april 1803:
Drank a glass of cocktail—excellent for the head...Call'd at the Doct's. found Burnham—he looked very wise—drank another glass of cocktail.
Omtrent de oorsprong zijn onder meer de volgende mogelijke verklaringen gegeven:
Zoals in het hoofdstuk Etymologie al te lezen is, is de herkomst van de naam en daarmee het ontstaan van de cocktail niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk werden sterke dranken al eeuwenlang gemend met fruit en kruiden. Zo stamt de bloody mary al van vlak na de dood van Mary Tudor. Ergens eind 18e of begin 19e eeuw ontstonden in de Verenigde Staten cocktails volgens het huidige concept. Het woord cocktail duikt in 1803 op. De eerste geschreven definitie van de cocktail stamt uit 13 mei 1806 in een editie van The Balance and Columbian Repository, een federalistische krant in Hudson, VS. Hierin wordt gesproken over een mix van sterke drank met suiker, water en een bittertje. In 1862 verscheen het boek a bartender's guide called How to Mix Drinks; or, The Bon Vivant's Companion waarin tien cocktailrecepten staan beschreven.
Rond 1917 raakten de cocktail party's in zwang. Pas ten tijde van de Amerikaanse drooglegging van 1920 tot 1933 werd de cocktail echt populair. Deze periode speelde een belangrijke rol in de verdere cultivering van de cocktail. In zogenaamde speakeasies werd stiekem drank geschonken maar omdat illegaal gestookte drank vaak van slechte kwaliteit was en niet goed smaakte werden de drankjes gemend met vruchtensap en siroop. Zo werd de slechte smaak gemaskeerd en ontstonden nieuwe recepten.
De tikicultuur, waarbij in de VS een interesse ontstond in de cultuur van de Polynesische culturen leidde tot exotisch ogende cocktails zoals de Mai Tai, Blue Hawaii en de Zombie. De cocktail zou tot in de jaren zestig populair blijven. Daarna nam de interesse af om vanaf het jaar 2000 weer op te leven. Intussen is de cocktail zijn zo ingeburgerd dat de meest bekende recepten soms ook op de gewone drankkaart staan van restaurants.
Sinds jaar en dag worden er vier bereidingswijzen voor cocktails onderscheiden, in het Engels build, stir, shake en blend:
Een goede bartender kent zijn klassiekers, weet van trendy cocktails en kan alles vertellen over de drankjes die hij gebruikt.
Een invloedrijk boek voor cocktailschenkers is The Fine Art of Mixing Drinks uit 1948 van de Amerikaan David Embury. Hierin legt hij een aantal principes uit. Zo stelt hij dat een cocktail uit drie onderdelen bestaat:
Embury verdeelde de cocktails in twee groepen, de aromatische en de zure. Voor de zure cocktails stelt hij dat deze voor 1 deel zoet, 2 delen zuur en 8 delen uit het basisingrediënten moeten bestaan.
Embury stelde dat er zes hoofdcocktails zijn die iedereen in staat zou moeten zijn om te maken. Dit zijn Embury's six basic drinks: de daiquiri, de Jack Rose, Manhattan, de martini, de Old Fashioned en de sidecar.
Embury gaf verder aan dat een cocktail slaagt als deze aan de volgende vijf principes voldoet:
Enkele klassieke cocktails met hun belangrijkste ingrediënten zijn:
Een paar vaak gebruikte begrippen zijn:
De volgende attributen worden vaak gebruikt bij het bereiden van een cocktail:
Bronnen, noten en/of referenties
|