Completen
In het artikel van vandaag zullen we het hebben over Completen, een onderwerp dat in de loop van de tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Completen is een concept dat aanleiding heeft gegeven tot debat en discussie op verschillende gebieden, van het persoonlijke tot het professionele niveau. Sinds zijn verschijning heeft Completen de interesse gewekt van onderzoekers, experts en nieuwsgierige mensen die de betekenis ervan en de impact ervan op de samenleving verder willen begrijpen. Door de geschiedenis heen heeft Completen aangetoond dat het de manier waarop mensen denken en handelen kan beïnvloeden, en in dit artikel zullen we enkele redenen onderzoeken achter de relevantie en voortdurende aanwezigheid ervan in ons leven.
| Deel van de serie over kloosters en het christelijke monastieke leven | ||
|---|---|---|
| ||
De completen vormen het laatste getijdengebed van de dag. Het woord is afkomstig van het Latijnse completorium dat afronding betekent of complere = vullen. De completen komen voor in de Rooms-Katholieke Kerk, de Oosters-Orthodoxe Kerk, het anglicanisme, het lutheranisme en enkele andere denominaties met liturgische tradities van het christendom. Het stamt uit de 6e eeuw.
Completen in de Katholieke Kerk
De katholieke completen hebben de volgende opbouw:
- openingsgebed
- schuldbelijdenis
- hymne Te lucis ante terminum
- psalmodie (meestal de psalmen 4, 134 en 91), met slechts één antifoon
- een korte Schriftlezing
- het Nunc dimittis, de Lofzang van Simeon (Lucas 2, 29-32)
- gebed
- zegenbede
- een Maria-antifoon, bijvoorbeeld het Salve regina
Bij de contemplatieve kloosterorden vindt er bij de zegenbede een besprenkeling met wijwater plaats. Na deze zegen houden de religieuzen van deze orden zich aan de traditionele nachtelijke stilte (magnum silentium).
Externe link
· 
· 