Tegenwoordig is Verenigd Koninkrijk op het Eurovisiesongfestival 1977 een onderwerp op ieders lippen. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is var1 een constante zorg voor de moderne samenleving geworden. Of het nu op politiek, economisch, sociaal of milieugebied betreft, var1 heeft tot debat geleid en de belangstelling van zowel deskundigen als burgers gewekt. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Verenigd Koninkrijk op het Eurovisiesongfestival 1977 onderzoeken en de impact ervan op ons leven analyseren. Vanaf de oorsprong tot de mogelijke oplossingen zullen we nadenken over hoe Verenigd Koninkrijk op het Eurovisiesongfestival 1977 ons dagelijks leven beïnvloedt en wat we eraan kunnen doen.
A Song for Europe 1977 | ||
---|---|---|
Land | Verenigd Koninkrijk | |
Nationale selectie | ||
Datum | 9 maart 1977 | |
Plaats | BBC TV Centre, Londen | |
Artiest | Lyndsey de Paul & Mike Moran | |
Lied | Rock bottom" |
Het Verenigd Koninkrijk deed in 1977 voor de twintigste keer mee aan het Eurovisiesongfestival. De groep Lindsey de Paul & Mike Moran was gekozen door de BBC door een nationale finale om het land te vertegenwoordigen.
Onder de titel A Song for Europe 1977 hield het Verenigd Koninkrijk een nationale finale om de artiest en het lied te selecteren voor het Eurovisiesongfestival 1977. De nationale finale werd gehouden op 9 maart 1977 en werd gepresenteerd door Terry Wogan. De winnaar werd gekozen door veertien regionale jury's.
Artiest | Lied | Plaats | Punten |
---|---|---|---|
Mary Mason | What do you say to Love | 2 | 132 |
The Foundations | Where were you when I Needed your Love | 3 | 26 |
Tony Monopoly | Leave a Little Love | 9 | 66 |
Lyn Paul | If Everybody Loved the Same as you | 6 | 74 |
High Society | Just for you | 6 | 74 |
Carl Wayne | A Little Give, a Little Take | 11 | 59 |
Lynsey de Paul & Mike Moran | Rock Bottom | 1 | 143 |
Sweet Sensation | You're my Sweet Sensation | 8 | 73 |
Val Stokes | Swings and Roundabouts | 12 | 57 |
Beano | Everybody Knows | 10 | 60 |
Wesley, Park & Smith | After all this Time | 5 | 106 |
Rags | Promises, Promises | 4 | 120 |
In de Britse stad Londen moest het Verenigd Koninkrijk aantreden als 9de, net na Portugal en voor Griekenland Op het einde van de puntentelling bleek dat ze op een tweede plaats waren geëindigd met 121 punten, 15 punten minder dan de winnaar. In de finale ontvingen ze zes keer het maximale aantal punten. Van Nederland ontvingen ze zeven punten en van België het maximum van twaalf.
12 punten | 10 punten | 8 punten | 7 punten | 6 punten |
---|---|---|---|---|
5 punten | 4 punten | 3 punten | 2 punten | 1 punt |
Punten gegeven in de finale:
12 punten | Ierland |
10 punten | België |
8 punten | Duitsland |
7 punten | Monaco |
6 punten | Frankrijk |
5 punten | Griekenland |
4 punten | Zwitserland |
3 punten | Spanje |
2 punten | Noorwegen |
1 punt | Nederland |
Bronnen, noten en/of referenties |