Łężyce (gromada)
W dzisiejszym świecie Łężyce (gromada) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Łężyce (gromada) wywołał liczne debaty i dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. Od swoich początków po dzień dzisiejszy Łężyce (gromada) wywarł znaczący wpływ na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Przez lata Łężyce (gromada) ewoluował i dostosowywał się do zmian i wyzwań otoczenia, demonstrując swoją zdolność do pozostania istotnym i aktualnym w świecie podlegającym ciągłej transformacji. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów i wymiarów Łężyce (gromada), analizując jego wpływ w różnych obszarach życia oraz jego rolę w kształtowaniu teraźniejszości i przyszłości.
| gromada | |||
| 1954–1972 | |||
 Kościół św. Marii Magdaleny w Łężycach | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
2 października 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Łężyce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.
Gromadę Łężyce z siedzibą GRN w Łężycach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie kłodzkim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 17/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Łężyce, Stoszów i Złotno ze zniesionej gminy Szczytna Śl. oraz Karłów i Pasterka ze zniesionej gminy Radków w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej.
1 stycznia 1970 do gromady Łężyce włączono obszary miejscowości Dolina, Wapienniki i Zielone Ludowe o łącznej powierzchni 801 ha z miasta Duszniki-Zdrój w tymże powiecie.
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej. 1 stycznia 1973 Wapienniki włączono z powrotem do Dusznik-Zdroju.
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu kłodzkiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ Uchwała Nr 247/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kłodzku z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 9 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 51)
- ↑ Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 301
- ↑ Zarządzenie Nr 6/69 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 1969 r. w sprawie szczegółowego określenia terenów wyłączanych i włączanych do niektórych miast w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 31 grudnia 1969 r., Nr. 10, Poz. 105)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327