Łuna 20
W dzisiejszym świecie Łuna 20 stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Łuna 20 przykuł uwagę osób ze wszystkich środowisk. Przy tak szerokim zakresie, niezbędna jest dziś pełna analiza i zrozumienie znaczenia i implikacji Łuna 20. W tym artykule zbadamy różne aspekty Łuna 20, od jego pochodzenia po możliwy przyszły rozwój, aby rzucić światło na to zjawisko i jego wpływ na nasze codzienne życie.
| |
| Inne nazwy |
Łunnik 20 |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Indeks COSPAR |
1972-007A |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum | |
| Apocentrum | |
| Okres obiegu | |
| Nachylenie |
65,0° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | |
| Data lądowania | |
| Powrót na Ziemię |
25 lutego 1972 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | |
Łuna 20 (ros. Луна-20, Księżyc-20) – radziecka bezzałogowa sonda kosmiczna wystrzelona z zadaniem pobrania próbek gruntu księżycowego.
Przebieg misji
Sonda wystartowała z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie 14 lutego 1972 roku i została wprowadzona na orbitę parkingową o parametrach: perygeum – 191 km, apogeum – 238 km, nachyleniu orbity – 51,5° i czasie obiegu – 88,7 minut. 18 lutego 1972 roku orbiter wszedł na kołową orbitę wokółksiężycową na wysokości 100 km i czasie obiegu 118 minut.
22 lutego 1972 roku sonda osiadła na terenie wyżynnym tuż przy Morzu Obfitości w punkcie o współrzędnych 3,5°N i 56,5°E. Jej aparatura pobrała próbki gruntu – stanowiące materiał porównawczy z próbkami uzyskanymi przez Łunę 16 z obszaru samego Mare Fecunditatis. Po wykonaniu ustalonego programu badań powrotnik Łuny 20 22 lutego 1972 roku wystartował w drogę powrotną na Ziemię, wraz z zasobnikiem zawierającym 30 gramów próbek gruntu. 25 lutego 1972 roku, po trzech dniach lotu, lądownik łagodnie wylądował na wysepce rzeki Karakingir niedaleko od miasta Dżezkazgan w Kazachstanie. Próbki zostały zabrane następnego dnia.
Przypisy
- ↑ a b c d e Mark Wade: Luna Ye-8-5. Encyclopedia Astronautica. . (ang.).
- ↑ a b c d Luna 20. NSSDC Master Catalog . NASA. . . (ang.).
- ↑ Olgierd Wołczek: Loty międzyplanetarne. Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 187, 196. ISBN 83-01-01083-5.
Bibliografia
- E. Staniewski, R. Pawlikowski, 15 lat podboju kosmosu 1957-1972, Wydawnictwo M.O.N. 1974
- Pogrubieniem oznaczono misje aktualnie prowadzone; kursywa oznacza sondy w drodze do celu.