Zagadnienie Program Ranger ma dziś ogromne znaczenie, gdyż dotyczy szerokiego spektrum ludzi i ma istotne reperkusje w różnych obszarach życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Program Ranger i przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę i kulturę. Ponadto przeanalizujemy różne podejścia i opinie na temat Program Ranger, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Program Ranger i zaoferować nowe perspektywy, które zachęcają do refleksji i debaty.

Program Ranger – seria amerykańskich bezzałogowych sond kosmicznych mających wykonać i przesłać na Ziemię zdjęcia Księżyca z małej odległości, przed uderzeniem w jego powierzchnie, oraz wykonać badania i testy inżynieryjno-technologiczne wielu podzespołów potrzebnym do lotów na Księżyc.
Program Ranger był częścią, przygotowanego przez NASA, kompleksowego programu badań Księżyca. Sondy Ranger były poprzedniczkami sond księżycowych Surveyor.
Łączny koszt prac naukowych, badawczo-rozwojowych, budowy, wynoszenia na orbitę oraz obsługi całej serii wyniósł w przybliżeniu 170 mln dolarów.
Na program składały się trzy rodzaje statków, nazywane Block 1, 2 i 3.
Statek składał się z sześciobocznej podstawy o przekątnej 1,5 m, w którym zamontowany był napęd i układy zasilania. Na niej tkwiła stożkowa wieża z kamerami telewizyjnymi. Dwa panele słoneczne (o wymiarach 0,739×1,537 m każdy) rozmieszczone były na przeciwnych bokach podstawy. Po rozłożeniu miały 4,6 m długości. Do postawy przytwierdzona była także antena dużego zysku. Cylindryczne anteny dookólne umocowane były na szczycie wieży. Całkowita wysokość statku wynosiła 3,6 m.
Napędem do zmiany trajektorii był silnik hydrazynowy o ciągu 224 N z czterema dyszami do kontroli wektora prędkości. Orientację i położenie sondy w przestrzeni zmieniano 12 silniczkami na azot sprzężonymi z 3 żyroskopami, 6 czujnikami Słońca (2 pomocnicze) i 1 czujnikiem Ziemi.
Energię elektryczną dostarczało 9792 krzemowych ogniw słonecznych na dwóch panelach, o łącznej powierzchni 2,3 m². Wytwarzały one 200 W energii.
Zasilanie kamer odbywało się z dwóch akumulatorów AgZnO o pojemności 1,2 kWh i napięciu 26,5 V. Pozwalały one na 9 godzinną pracę obu kanałów telewizyjnych. Pozostałe urządzenia pokładowe zasilały dwa akumulatory AgZnO o pojemności 1 kWh.
Komunikację utrzymywano za pomocą kierunkowej anteny dużego zysku i anteny dookólne. Statek posiadał dwa nadajniki i jeden transponder:
Misje trzech z dziewięciu Rangerów (7, 8, 9) powiodły się. Rangery 1 do 5 miały problemy uniemożliwiające udane zakończenie misji: w misjach Ranger 1 i 2 zawiodły rakiety nośne, Rangery 3 i 5 minęły Księżyc wchodząc na orbity heliocentryczne. Ranger 4 rozbił się na ciemnej stronie Księżyca i nie przekazał żadnych danych.