Śmierć cieplna Wszechświata
W dzisiejszym świecie Śmierć cieplna Wszechświata to temat o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Od momentu pojawienia się Śmierć cieplna Wszechświata przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, dyskusje i kontrowersje na różnych polach. Jego wpływ był odczuwalny między innymi w społeczeństwie, polityce, gospodarce, nauce i kulturze. Ponieważ Śmierć cieplna Wszechświata stale ewoluuje i zyskuje na znaczeniu na scenie globalnej, konieczne jest pełne przeanalizowanie i zrozumienie jego wpływu oraz implikacji, jakie ma na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary Śmierć cieplna Wszechświata i jego rolę w dzisiejszym społeczeństwie.
Śmierć cieplna Wszechświata (Wielki Chłód) – hipotetyczny koniec zmian we Wszechświecie spowodowany maksymalizacją entropii i osiągnięciem w ten sposób równowagi termicznej.
Ewolucja stanowisk
Termin ten został po raz pierwszy użyty w 1854 przez Hermanna von Helmholtza na podstawie wniosków Rudolfa Clausiusa wynikających z II zasady termodynamiki.
W początkowych latach po opracowaniu hipotezy przeciwstawiał jej się jedynie William John Macquorn Rankine. Dopiero pod koniec lat 60. XX wieku pojawiać zaczęli się naukowcy odrzucający tę hipotezę, niekiedy proponując alternatywne. W podobnym okresie zaczęto wplatać prawa entropii w argumentację na rzecz stworzenia Wszechświata. Z największym sprzeciwem hipoteza śmierci cieplnej wszechświata spotkała się w Niemczech, gdzie nie przyjęła się ona ideologicznie i kulturowo. Nieco mniejszy, lecz również znaczący sprzeciw pojawił się w Wielkiej Brytanii.
Do szerszego grona odbiorców hipoteza dotarła w latach 20. XX wieku, gdy temat śmierci cieplnej Wszechświata podjęły media i literatura popularna. Pod koniec drugiej dekady XX wieku dyskurs naukowy szczególnie intensywnie roztaczał się wokół natury promieniowania kosmicznego. Debatę prowadziło głównie dwóch naukowców: James Hopwood Jeans i Robert Millikan. Według Millikana promieniowanie kosmiczne stanowiło znamienny przykład zamiany promieniowania w materię. Opracował teorię zakładającą cykliczność Wszechświata. Jeans podważył zarówno teorię samą w sobie, jak i pośrednio w niej wyrażone powątpiewanie w jednokierunkowy rozwój Wszechświata.
Przypisy
- ↑ Michał Heller: Ostateczne wyjaśnienia wszechświata. Kraków: Universitas, 2008, s. 27–28.
- ↑ śmierć cieplna Wszechświata, Encyklopedia PWN .
- ↑ a b History of Astronomy: An Encyclopedia. John Lankford (red.). Routledge, 2013, s. 183.
- ↑ Helge S Kragh: Entropic Creation: Religious Contexts of Thermodynamics and Cosmology. Ashgate Publishing, 2013, s. 43–44.
Linki zewnętrzne
- Kevin Pimbblet: The fate of the universe—heat death, Big Rip or cosmic consciousness? phys.org, 4 września 2015 (ang.)
| Wczesny Wszechświat |
|
|---|---|
| Rozszerzający się Wszechświat | |
| Powstawanie struktur | |
| Przyszłość Wszechświata | |
| Składowe | |
| Eksperymenty | |
| Znani uczeni |
