18 Armia (ZSRR)
W dzisiejszym świecie 18 Armia (ZSRR) to temat, który zyskał ogromne znaczenie i znaczenie we wszystkich obszarach codziennego życia. Od sfery osobistej, poprzez profesjonalną, po społeczną, 18 Armia (ZSRR) stał się przedmiotem zainteresowania i ciągłej debaty. Jego wpływ był szczególnie postrzegany w różnych aspektach, co doprowadziło do sprzecznych opinii, teorii i badań, które miały na celu pełne zrozumienie jego wpływu na obecne społeczeństwo. W tym artykule zajmiemy się różnymi aspektami 18 Armia (ZSRR), badając jego znaczenie, implikacje i możliwe ścieżki jego przyszłego rozwoju.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1946 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. lejtn. Andriej Smirnow |
| Ostatni |
gen. lejtn. Anton Gastiłowicz |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja morawsko-ostrawska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
18 Armia (ros. 18-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
W czasie walk na froncie wschodnim 18 Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym Frontu Centralnego i Frontu Stalingradzkiego. Początkowo jej 22 Korpus Piechoty a pod koniec 1943 roku cała 18 Armia uczestniczyła w walkach przeciw Niemcom pod Żytomierzem. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich.
Dowodzona była przez gen. por. Jewgienija Żurawlewa a od 10 listopada 1944 przez gen. por. Antona Gastiłowicza. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. por. Nikita Brilew.
W 1944 na wyposażeniu 18 Armii było 1571 dział, 371 czołgów i 181 wyrzutni rakietowych (Katiusza).
Uczestnicząc w operacji wiślańsko-odrzeńskiej działania bojowe prowadziła na terenie Słowacji (Operacja morawsko-ostrawska). Atakowała niemieckie wojska Grupy Armii Środek.
Dowódcy
- gen. por. Andriej Smirnow (czerwiec - październik 1941)
- gen. mjr Władimir Kołpakczi (paźdzziernik - listopad 1941)
- gen. mjr Fiodor Kamkow (listopad 1941 - luty 1942)
- gen. por. Ilja Smirnow (luty - kwiecień 1942)
- gen. mjr Fiodor Kamkow (kwiecień - 19 październik 1942)
- gen. mjr Andriej Grieczko (październik 1942 - 5 stycznia 1943)
- gen. mjr Aleksandr Ryżow (styczeń - 11 luty 1943)
- gen. mjr Konstantin Korotiejew (luty - 16 marzec 1943)
- gen. por./gen. płk Konstantin Leselidze (marzec 1943 - 6 luty 1944)
- gen. por. Jewgienij Żurawlow (luty - listopad 1944)
- gen. mjr/gen. por. Anton Gastiłowicz (listopad 1944 - maj 1945)
Struktura organizacyjna
Przypisy
- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.145.
- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.146.
- ↑ Jakubowski 1976 ↓, s. 403.
- ↑ a b Donald Sommerville, Kronika II wojny światowej. Kraków 1992, s.282.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.599.
- ↑ Kiriłł Moskalenko, Uderzenie za uderzeniem 1943–1945. Warszawa 1974, s. 424-425.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.596,599.
Bibliografia
- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.