23 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

W dzisiejszym świecie 23 Dywizja Piechoty (III Rzesza) stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Wraz z postępem technologii i globalizacją 23 Dywizja Piechoty (III Rzesza) odegrał znaczącą rolę we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i politykę, 23 Dywizja Piechoty (III Rzesza) wywołał sprzeczne opinie i był przedmiotem licznych badań i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary 23 Dywizja Piechoty (III Rzesza), analizując jego implikacje w różnych obszarach i jego ewolucję w czasie.

23 Dywizja Piechoty
23. Infanterie-Division
Ilustracja
Logo dywizji po reaktywacji w 1942 r.
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1935

Rozformowanie

1942

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

23 (Brandenburska) Dywizja Piechoty (niem. 23. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935, miejsce stacjonowania sztabu Poczdam. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 23 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w III Okręgu Wojskowym.

Jednostka brała niewielki udział w wojnie z Polską. W 1941 brała udział w kampanii wschodniej docierając pod Moskwę. Wykrwawioną dywizję skierowano do Francji w celu odbudowy. Na mocy rozkazu OKH z 2 lipca 1942 rozpoczęto przeformowywać jednostkę w 26. Dywizję Pancerną.

23 Dywizja Piechoty została reaktywowana 23 października 1942 r. w Danii i Poczdamie. Walczyła na froncie wschodnim do końca wojny.

Struktura organizacyjna

  • Struktura organizacyjna w sierpniu 1939:
    • 9 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, II i III batalionu – Poczdam, rezerwowego batalionu – Wittenberg;
    • 67 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, II, III oraz I i II batalionu rezerwowego – Spandau;
    • 68 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, II i III batalionu – Brandenburg nad Hawelą, I i II rezerwowy batalion – Rathenow;
    • 23 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I, II i III dywizjonu – Poczdam;
    • I dywizjon 59 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Bln – Spandau;
    • 23 batalion pionierów: miejsce postoju – Spandau;
    • 23 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Poczdam;
    • 23 oddział łączności: miejsce postoju – Poczdam;
    • 23 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – nie został wystawiony;
  • Struktura organizacyjna w styczniu 1940:

9, 67 i 68 pułk piechoty, 23 pułk artylerii, I/59 pułk artylerii ciężkiej, 23 batalion pionierów, 23 oddział rozpoznawczy, 23 oddział przeciwpancerny, 23 oddział łączności, 23 polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna w październiku 1942:

9, 67, 68 pułk grenadierów, 23 pułk artylerii, 23 batalion pionierów, 23 batalion fizylierów, 23 oddział przeciwpancerny, 23 oddział łączności, 23 polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna w listopadzie 1942:

9, 67 pułk grenadierów i 68 pułk fizylierów, 23 pułk artylerii, 23 batalion pionierów, 23 batalion fizylierów, 23 oddział przeciwpancerny, 23 oddział łączności, 23 polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

po odtworzeniu

Bibliografia

  • Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
  • Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
  • Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w;
  • Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941-1945b.m.w i b.m.r.;
  • Haupt werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w;
  • Pohlman Hartwig, Wolchow 900 Tage Kampf um Lenigrad 1941-1944 Wiedeń 2003;
  • Stoves Rolf Die gepanzerten und motorisierten deutschen Grossverbande (Divisionen und Selbstandige Brigaden) 1939-1945, b.m.w i b.r.w;