81 Batalion Saperów (1939)
W dzisiejszym świecie 81 Batalion Saperów (1939) stał się istotnym tematem, który przyciąga uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się 81 Batalion Saperów (1939) wywarł znaczący wpływ w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Przez lata 81 Batalion Saperów (1939) wywołał żarliwe debaty i przyniósł poważne zmiany w sposobie, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. W tym artykule zbadamy ewolucję 81 Batalion Saperów (1939) w czasie i zbadamy jego wpływ na współczesne społeczeństwo.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr dypl. Józef Meleniewski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
81 Batalion Saperów (81 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP z okresu kampanii wrześniowej.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. W 1939 2 pułk Saperów Kaniowskich sformował w alarmie 81 batalion saperów dla Armii „Prusy”.
Działania w kampanii wrześniowej
3 września dowódca 81 zmotoryzowanego batalionu saperów otrzymał zadanie zbudowania mostu na Bzurze. Wybudowała go 2 kompania saperów, a zmotoryzowana kompania zaporowa zaminowała przedpole. W czasie wykonywania zadania batalion był bombardowany przez nieprzyjacielskie lotnictwo. Później kompania zaporowa została skierowana do południowego zgrupowania Armii „Prusy”.
Struktura i obsada etatowa
Obsada personalna we wrześniu 1939:
- dowódca batalionu – mjr dypl. sap. Józef Meleniewski †1940 Charków
- zastępca dowódcy – kpt. Grzegorz Bożydar Gadzaliński †10 IX 1939 Ryczywół
- dowódca 1 kompanii saperów – por. Grzegorz Bielawski
- dowódca 2 kompanii saperów – por. Brunon Leon Kowalski
- dowódca 3 zmotoryzowanej kompanii saperów – por. Mieczysław Bunkiewicz
- dowódca kolumny saperskiej – por. Bogusław Jan Karaszewski
- dowódca kolumny pontonowej – por. Jan Wybraniec
Przypisy
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 161.
- ↑ Wróblewski 1986 ↓, s. 68.
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 325.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 341.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 400.
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa : Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Jan Wróblewski: Armia „Prusy” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986. ISBN 83-11-07212-4.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
