8 Grupa Artylerii

Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat 8 Grupa Artylerii. Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem historii, entuzjastą nauki, czy po prostu chcesz wzbogacić swoją wiedzę, ten artykuł z pewnością Cię zaskoczy. 8 Grupa Artylerii przez lata wywierał znaczący wpływ na społeczeństwo i jego wpływ pozostaje aktualny także dzisiaj. Dołącz do nas w tej podróży przez najważniejsze aspekty 8 Grupa Artylerii, odkrywając jego znaczenie, wkład i miejsce we współczesnym świecie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, czego nie wiedziałeś o 8 Grupa Artylerii!

8 Grupa Artylerii (8 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr VIII i podporządkowane dowództwu 8 Grupy Artylerii.

8 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 r. na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 8 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Minister spraw wojskowych rozkazem B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, ogłoszonym 18 maja 1929, przydzielił 11 dywizjon artylerii konnej pod względem wyszkolenia z 7 do 8 Grupy Artylerii.

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Pomorze”

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Pomorze”

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VIII (1921–1926)

  • szef – płk art. Ottokar Brzoza-Brzezina (od 5 IX 1922)
  • zastępca szefa – płk art. Czesław Piotr Bzowski (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 8 pac)

8 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928)

  • płk art. Ottokar Brzoza-Brzezina (do IX 1926)
  • płk art. Czesław Piotr Bzowski (od IX 1926, dotychczasowy zastępca szefa 8 OSzA)
  • płk art. Stanisław Marian Rohoziński (do III 1929)

8 Grupa Artylerii (1929–1939)

Ordre de Bataille 8 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 8 Grupy Artylerii w Toruniu

  • dowódca grupy – płk art. Józef Korycki → dowódca artylerii Armii „Pomorze”
  • oficer sztabu – mjr art. Stanisław Oyrzyński → I oficer sztabu dowódcy artylerii Armii „Pomorze”

artyleria ONW:

artyleria wielkich jednostek:

Przypisy

  1. Dodatek Tajny Nr 8 do Dziennika Rozkazów z 18 maja 1929, poz. 14. Oddział II, sygn. I.303.4.184, s. 11 . Wojskowe Biuro Historyczne. .
  2. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 28 z 19.08.1922 r.
  3. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 37 z 14.09.1926 r.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
  5. Jaskulski Waldemar: Pułkownik Józef Korycki. Tatarski artylerzysta II Rzeczypospolitej (Zarys biografii). Wrocław: Çaxarxan Xucalıq, 2012, s. 39.

Bibliografia

  • Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
  • Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.