Adam Krzysztofiak

W dzisiejszym świecie Adam Krzysztofiak stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę, ekonomię, politykę czy naukę, Adam Krzysztofiak zdołał przyciągnąć uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, a jego badanie i zrozumienie stały się podstawą zrozumienia obecnej dynamiki. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Adam Krzysztofiak, badając jego różne aspekty i analizując jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.

Adam Krzysztofiak
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1951
Zakopane

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 2008
Zakopane

Klub

SN PTT Zakopane (1969-1970, 1972-1976)
WKS Legia Zakopane (1971-1972)

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy juniorów
Brąz
1969
Bollnäs
indywidualnie

Adam Krzysztofiak (ur. 21 stycznia 1951 w Zakopanem, zm. 16 stycznia 2008 tamże) – polski skoczek narciarski, dwukrotny olimpijczyk, dwukrotny uczestnik mistrzostw świata, czterokrotny mistrz Polski. Wielokrotnie startował w zawodach o Puchar Przyjaźni, Puchar Tatr, Puchar Beskidów oraz w Spartakiadach Armii Zaprzyjaźnionych.

Przebieg kariery

Adam Krzysztofiak był synem Amelii, z domu Sitarz, i Stanisława, skoczka narciarskiego i trenera w SN PTT Zakopane. Stanisław zapisał syna do klubu, a jego pierwszym trenerem był Andrzej Marusarz. Po raz pierwszy Krzysztofiak na arenie międzynarodowej zaprezentował się na ME juniorów w roku 1968 we Francji. Zaczął go wtedy szkolić Janusz Fortecki. Rok później skakał na MEJ w szwedzkim Bollnäs, gdzie wywalczył brązowy medal, którego na miejscu gratulował mu król Gustaw Adolf. Po tym sukcesie został dołączony do seniorskiej kadry narodowej. Już wtedy słynął z niemal idealnego lądowania. Jako junior łącznie sześć razy zostawał mistrzem Polski.

W 1970 pojechał na mistrzostwa świata, które odbywały się w Wysokich Tatrach. Na skoczni normalnej zajął 41. miejsce. Na obiekcie dużym nie wystąpił, wskutek uderzenia w ratrak po skoku treningowym. W pokazowym konkursie drużynowym polska reprezentacja w składzie Tadeusz Pawlusiak, Stanisław Gąsienica-Daniel, Józef Przybyła, Krzysztofiak zajęła 5. pozycję (startowało 18 ekip). Wystąpił potem też na mamucim obiekcie w Vikersund, gdzie był czwarty. Podczas mistrzostw Polski na skoczni normalnej i dużej zdobył dwa brązowe medale.

W swoim premierowym występie w Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 1970/71 wystartował w trzech konkursach, plasując się ostatecznie na 58. pozycji. Po raz pierwszy został mistrzem kraju. Wygrał też Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny.

W 1972, po zakończeniu Turnieju Czterech Skoczni, w którym zajął 46. pozycję, pojechał na zawody XI Olimpiady Zimowej do Sapporo. Zajął tam 24. miejsce na skoczni normalnej i 29. na dużej. Wystąpił też w MŚ w lotach w Planicy, gdzie był 26. Po powrocie do kraju został mistrzem Polski na skoczni dużej i brązowym medalistą na normalnej. Rok później zdobył kolejny brązowy medal.

W 1974 zajął 33. miejsce w Turnieju Czterech Skoczni. Zdobył też kolejny tytuł mistrza krajowego. Rok później skakał tylko w dwóch konkursach TCS, co dało mu ostatecznie dopiero 80. miejsce. Wygrał za to konkurs w Plavych. Skoczył 79 m i 82 m, otrzymał wysokie noty za styl i pokonał m.in. Garija Napałkowa i Hansa-Georga Aschenbacha. Podczas próby przedolimpijskiej w Seefeld zajął 4. miejsce (lądował na 71,5 m i 80 m). Na mistrzostwach świata w Falun był 23. Obronił też tytuł mistrza Polski na skoczni normalnej i zdobył srebro na dużej. Były to ostatnie medale Krzysztofiaka na mistrzostwach Polski.

W sezonie 1975/76 po raz ostatni wystąpił w TCS. Był wówczas 26. Na igrzyskach w Innsbrucku wypadł słabo, podobnie jak reszta polskiej drużyny. Na skoczni normalnej Krzysztofiak uplasował się na 38. miejscu.

Po zakończeniu kariery

Krzysztofiak zaprzestał skakania w 1981 roku. Zamieszkał w Zakopanem. Przez 10 lat był trenerem w Wiśle-Gwardii Zakopane, prowadził także młodzież w Chochołowie, m.in. Roberta Mateję. Później ciężko zachorował, jedno z jego płuc było prawie niewydolne. W 2006 i 2007 zorganizowano akcje pomocy i zbiórki pieniędzy na leczenie Krzysztofiaka i Stanisława Bobaka pt. Pomóżmy olimpijczykom. Przedmioty na odbytą wówczas licytację oddali m.in. Wojciech Fortuna, Kamil Stoch i Józef Łuszczek. Adam Krzysztofiak zmarł 16 stycznia 2008 roku w Zakopanem. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem (kw. A3-1-26). Ostatnie dni jego życia pokazano w filmie dokumentalnym „315/420” w reżyserii Wojciecha Kusia.

Grób Adama Krzysztofiaka na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

1972 Japonia Sapporo 24. miejsce (K-86), 29. miejsce (K-110)
1976 Austria Innsbruck 38. miejsce (K-84)

Starty A. Krzysztofiaka na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
24. 6 lutego 1972 Japonia Sapporo Miyanomori K-86 indywid. 75,5 m 73,5 m 207,3 pkt. 36,9 pkt. Yukio Kasaya
29. 11 lutego 1972 Japonia Sapporo Ōkurayama K-110 indywid. 84,0 m 85,0 m 173,1 pkt. 46,8 pkt. Wojciech Fortuna
38. 7 lutego 1976 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-84 indywid. 72,0 m 75,0 m 205,8 pkt. 46,2 pkt. Hans-Georg Aschenbach

Mistrzostwa świata

1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 41. miejsce (K-90)
1974 Szwecja Falun 23. miejsce (K-70), 25. miejsce (K-90)

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

1972 Planica 26. miejsce

Turniej Czterech Skoczni

19. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
28 - 11 13 58
20. Turniej Czterech Skoczni
Innsbruck Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Bischofshofen klas.
26 84 29 40 46
22. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
31 21 18 63 33
23. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
13 44 - - 80
24. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
35 36 32 26 26

Mistrzostwa Polski

  • czterokrotny mistrz Polski: 1971 (K-90), 1972, 1974, 1975 (K-70)
  • wicemistrz Polski: 1975 (K-90)
  • czterokrotny brązowy medalista MP: 1969, 1973 (K-70), 1969, 1972 (K-90).

Inne

Przypisy

Bibliografia