Aleksander Woroncow
W dzisiejszym świecie Aleksander Woroncow stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiej publiczności. Wraz z postępem technologii i globalizacją Aleksander Woroncow przejął fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, zawodowa, społeczna czy polityczna, Aleksander Woroncow wykazał swój wpływ i wywołał niekończące się opinie i dyskusje. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie Aleksander Woroncow i omawiać jego implikacje w różnych kontekstach.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1741 |
|---|---|
| Data śmierci |
14 grudnia 1805 |
| Premier Rosji | |
| Okres |
od 1802 |
| |
Aleksandr Romanowicz Woroncow (ros. Александр Романович Воронцов, ur. 15 września 1741, zm. 14 grudnia 1805) − rosyjski dyplomata i działacz państwowy.
Życiorys
W 1761 pełnomocnik rządu Rosji w Wiedniu, w latach 1762-1764 minister pełnomocny w Anglii, zaś w latach 1764-1768 w Holandii. 25 XI 1766 wysłał memoriał z Hagi Nikicie Paninowi, który zawierał ostre potępienie polskich reform.
W okresie 1773-1794 prezydent Kolegium Komercyjnego i członek Komisji Komercyjnej. Prowadził politykę wspierania rosyjskiego handlu zagranicznego.
Od 1779 roku senator. Uczestniczył w podpisaniu najważniejszych umów Rosji z Francją (1786), ze Szwecją (1790) i umowy jasskiej z Turcją (1791). W okresie rządów cara Pawła I w stanie spoczynku. W l. 1802 - 1804 kanclerz. Działał na rzecz zerwania porozumień i układów z Napoleonem I i utworzenia koalicji antyfrancuskiej. Występował na rzecz zbliżenia z Anglią. Premier rosyjskiego rządu (1802-1805). Przyjaciel Aleksandra Radiszczewa, pomagał rodzinie po jego aresztowaniu.
Brat Siemiona Woroncowa.
Bibliografia
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 5 Moskwa 1971.
- Z. Zielińska, Głos Rosyjskiego Arystokraty o Polsce z 1766 r., Miscellanea Historico-Archivistica, t. XI (2000), s. 335-344.