W tym artykule poznamy fascynujący świat Alfried Krupp von Bohlen und Halbach, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po korzenie historyczne, Alfried Krupp von Bohlen und Halbach był przedmiotem intensywnej debaty i analiz. Na tych stronach będziemy badać różne aspekty Alfried Krupp von Bohlen und Halbach, od jego wpływu na kulturę popularną po znaczenie w środowisku akademickim. Mamy nadzieję, że podczas tej podróży zaoferujemy pełny i zróżnicowany obraz Alfried Krupp von Bohlen und Halbach, dając naszym czytelnikom głębsze zrozumienie tego fascynującego tematu.
Alfried Krupp, 1946 | |
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 lipca 1967 |
Zawód, zajęcie |
przemysłowiec |
Rodzice |
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Alfried Felix Alwyn Krupp von Bohlen und Halbach (ur. 13 sierpnia 1907 w Essen, zm. 30 lipca 1967 tamże) – niemiecki przedsiębiorca i przemysłowiec, dyrektor generalny Friedrich Krupp AG w latach 1943–1945 i 1953–1967, członek rodu niemieckich przemysłowców Krupp.
W 1948 roku skazany w tzw. procesie Kruppa przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze.
Urodził się jako najstarszy z ośmiorga rodzeństwa w rodzinie przemysłowca Gustava von Bohlen und Halbacha i jego żony Berthy Krupp (1886–1957). Od dzieciństwa był przygotowywany do roli następcy swojego ojca jako głowy rodu przemysłowców.
Uczęszczał do gimnazjum realnego w Essen-Bredeney. W latach 1928-1934 studiował inżynierię początkowo w Monachium i Berlinie, a następnie na Uniwersytecie Technicznym w Akwizgranie, gdzie uzyskał tytuł inżyniera. Następnie odbył staż w filii Dresdner Bank w Berlinie.
Wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich w Berlinie, zdobywając brązowy medal w żeglarskiej klasie 8 metrów.
W 1935 roku Alfried Krupp rozpoczął pracę w rodzinnej firmie Friederich Krupp AG. Początkowo pracował w centrali przedsiębiorstwa w Essen. W 1936 został zastępcą dyrektora, a w 1938 został kierownikiem działu surowców i uzbrojenia.
Uzyskał tytuł Wehrwirtschaftsführera, a na polecenie Adolfa Hitlera 1 grudnia 1938 roku został przyjęty do NSDAP. Był też członkiem Rady Uzbrojenia przy ministrze Rzeszy do spraw Uzbrojenia i Produkcji Wojennej. W 2022 fundacja Krupp Stiftung zainicjowała niezależny projekt badawczy, badający stanowisko Alfrieda Kruppa wobec narodowego socjalizmu i jego związków z władzami III Rzeszy.
W 1941 roku powołany na członka Rady Dyrektorów. W marcu 1943 roku zastąpił swojego ojca Gustava na stanowisku prezesa zarządu. W tym samym roku Adolf Hitler wydał w podzięce za poparcie rodziny Krupp dekret tzw. Lex Krupp , który zachowywał firmę jako własność rodzinną i na którego mocy spółka akcyjna została przekształcona w spółkę osobową, a całość udziałów przypadła Alfriedowi Kruppowi.
1 kwietnia 1945 roku został aresztowany przez wojska amerykańskie w posiadłości Villa Hügel, a następnie przeniesiony do obozu internowania w Staumühle, gdzie był przesłuchiwany do czasu rozpoczęcia procesu. Cały jego majątek został skonfiskowany. Początkowo to ojciec Alfrieda - Gustav miał być głównym oskarżonym w procesie przemysłowców przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, ale został uznany za niezdolnego do procesu z powodu złego stanu zdrowia po przebytym udarze. Amerykanie postawili w stan oskarżenia Alfrieda Kruppa wraz z jedenastoma pracownikami firmy Friedrich Krupp AG w oddzielnym procesie (tzw. procesie Kruppa), który rozpoczął się w 1947 roku.
W 1948 roku został skazany na dwanaście lat więzienia i konfiskatę całego majątku za wykorzystywaniu do niewolniczej pracy ludności cywilnej i jeńców wojennych oraz współudział w grabieży majątków na terenach okupowanych. W oskarżono go również o planowanie wojny napastniczej, został jednak uniewinniony od tego zarzutu.
31 stycznia 1951 Krupp został ułaskawiony decyzją amerykańskiego Wysokiego Komisarza ds. Niemiec Johna Jaya McCloya i przedterminowo zwolniony z więzienia w Landsbergu.
W 1953 został podpisany tzw. traktat z Mehlem pomiędzy Alfriedem Kruppem von Bohlen und Halbach a rządami USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Na mocy tej umowy cały jego majątek został mu zwrócony, a jednym z głównych warunków było wydzielenie przedsiębiorstw górniczo-hutniczych z portfolio firmy i ich sprzedaż do 1959 roku. Krupp powrócił do zarządzania rodzinną firmą i w listopadzie 1953 mianował Bertholda Beitza swoim głównym pełnomocnikiem. W 1958 Friedrich Krupp AG przez krótki czas była ponownie firmą o najwyższych przychodach rocznych na terenie Niemiec.
W 1967 roku powołał fundację Alfried Krupp von Bohlen und Halbach-Stiftung, która po zrzeczeniu się spadku przez jego syna Arndta, zarządzała całością majątku rodzinnego przedsiębiorstwa.
Krupp von Bohlen und Halbach zmarł na krótko przed swoimi sześćdziesiątymi urodzinami w skutek raka płuc. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Essen - Bredeney.
W 1937 roku Alfried Krupp von Bohlen und Halbach ożenił się z córką hamburskiego kupca, Annelise Bahr (1909–1998). Miał z nią syna - Arndta. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1941 roku pod naciskiem rodziny Krupp.
W 1952 roku Krupp ożenił się z Verą Hossenfeldt (1909–1967). Małżeństwo również zakończyło się rozwodem w 1957 roku.