W tym artykule porozmawiamy o Alpine F1, temacie, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Alpine F1 to temat o ogromnym znaczeniu w dzisiejszym świecie, a jego implikacje obejmują szeroki zakres sektorów i dyscyplin. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, czym jest Alpine F1, jak ewoluował na przestrzeni czasu i jaki ma wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Alpine F1, od jego historii po praktyczne zastosowania, aby zapewnić kompleksową wizję tego tematu, który stał się fundamentalną częścią naszej rzeczywistości.
Alpine, Alpine F1 Team (od 2022 BWT Alpine F1 Team) – francuski zespół i konstruktor Formuły 1, należący do Grupy Renault, powstały na bazie fabrycznej ekipy francuskiego producenta, startujący w wyścigach Grand Prix od sezonu 2021.
Pierwsza próba zaangażowania Alpine w Formułę 1 sięga 1968 roku. Wówczas to Richard Bouleau zaprojektował model A350, który był testowany przez Mauro Bianchiego. Pojazd był napędzany przez silnik Renault-Gordini. Mimo zgłoszenia pojazdu do Grand Prix Francji, z powodu niezadowalających osiągów Renault zawetowało start Alpine. Po Grand Prix Francji pojazd został zniszczony
We wrześniu 2020 roku Renault potwierdziło zmianę nazwy swojego zespołu Formuły 1 z Renault DP World F1 Team na Alpine F1 Team. Miało to związek z restrukturyzacją wskrzeszonej przez Renault marki Alpine. Debiut Alpine w Formule 1 ma na celu zwiększenie rozpoznawalności marki. Szefem zespołu został Davide Brivio, wcześniej pracujący w MotoGP.
2021
W sezonie 2021 kierowcami Alpine byli Fernando Alonso i Esteban Ocon. Kierowcą rezerwowym został Daniił Kwiat. 2 marca 2021 zaprezentowano samochód Alpine A521. Mimo braku punktów w Bahrajnie, kierowcy Alpine zdobywali punkty w następnych piętnastu wyścigach, natomiast Esteban Ocon zwyciężył w Grand Prix Węgier. Wówczas to było pierwsze zwycięstwo francuskiego kierowcy, jądacego francuskim samochodem, posiadającym silnik francuskiego producenta od Grand Prix Austrii 1983. Dodatkowo podczas Grand Prix Kataru, Alonso zajął trzecie miejsce, co było pierwszym podium hiszpańskiego kierowcy od Grand Prix Węgier 2014. Pierwszy sezon Alpine zakończył dla zespołu zajęciem piątej pozycji w klasyfikacji konstruktorów, natomiast Fernando Alonso i Esteban Ocon zostali sklasyfikowani w klasyfikacji kierowców odpowiednio na dziesiątym i jedenastym miejscu.
2022
13 stycznia 2022, Marcin Budkowski zrezygnował z funkcji dyrektora wykonawczego zespołu. Cztery dni później ogłoszono, że Alain Prost stracił funkcję dyrektora niewykonawczego ekipy. Na początku lutego 2022, zespół poinformował, że dyrektor techniczny Pat Fry został szefem ds. technicznych w zespole, zaś dotychczasowe stanowisko Fry'a przejął Matt Harman. Kilka dni później, zespół ogłosił sponsora tytularnego ekipy, którym zostało BWT. 17 lutego 2022, Otmar Szafnauer został ogłoszony nowym szefem zespołu. Zespół w sezonie 2022 zachował Fernando Alonso i Estebana Ocona, zaś nowym kierowcą rezerwowym został Oscar Piastri, mistrz Formuły 2 z 2021. W trakcie sezonu zespół zdobył czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów, natomiast Esteban Ocon i Fernando Alonso zajęli odpowiednio ósme i dziewiąte miejsce. W trakcie sezonu odejście z zespołu ogłosił Fernando Alonso, po czym sam zespół ogłosił zakontraktowanie Oscara Piastriego. Sam kierowca zaprzeczył jednak tej informacji, natomiast Alpine wytoczyło kierowcy proces sądowy, który zespół później przegrał. Ostatecznie nowym kierowcą zespołu na następny sezon został Pierre Gasly, natomiast funkcję kierowcy rezerwowego objął Jack Doohan.
↑Roy Smith: Alpine & Renault: The Development of the Revolutionary Turbo F1 Car 1968 to 1979. Veloce Publishing Ltd, 2008, s. 25, 31. ISBN 978-1845841775.
↑Roy Smith: Alpine & Renault: The Development of the Revolutionary Turbo F1 Car 1968 to 1979. Veloce Publishing Ltd, 2008, s. 32. ISBN 978-1845841775.
↑Roy Smith: Alpine & Renault: The Development of the Revolutionary Turbo F1 Car 1968 to 1979. Veloce Publishing Ltd, 2008, s. 33. ISBN 978-1845841775.
↑Roy Smith: Alpine & Renault: The Development of the Revolutionary Turbo F1 Car 1968 to 1979. Veloce Publishing Ltd, 2008, s. 63. ISBN 978-1845841775.
↑Roy Smith: Alpine & Renault: The Development of the Revolutionary Turbo F1 Car 1968 to 1979. Veloce Publishing Ltd, 2008, s. 52. ISBN 978-1845841775.
