W tym artykule przyjrzymy się Andrzej Garlicki w sposób głęboki i szczegółowy, analizując różne aspekty, punkty widzenia i perspektywy związane z tym tematem. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję, wpływ na społeczeństwo i możliwe przyszłe implikacje. Dodatkowo przeanalizujemy różne opinie ekspertów i odpowiednie badania, które rzucają światło na Andrzej Garlicki i jego dzisiejsze znaczenie. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego spojrzenia na Andrzej Garlicki, mając na celu zapewnienie naszym czytelnikom głębokiego i globalnego zrozumienia tego tematu, który jest interesujący dla szerokiego grona odbiorców.
Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1935 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 2013 |
Zawód, zajęcie |
historyk, publicysta |
Andrzej Garlicki (ur. 3 czerwca 1935 w Warszawie, zm. 14 kwietnia 2013 tamże) – polski historyk, publicysta, profesor i dydaktyk, syn Stanisława i brat Leszka Garlickich.
Studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956. Promotorem jego pracy doktorskiej o początkach Legionów był Henryk Jabłoński. Zajmował się historią najnowszą Polski.
W latach 1963–1981 był członkiem kolegium tygodnika „Kultura”, a od 1982 pracował w „Polityce”. Wchodził również w skład redakcji „Przeglądu Historycznego” (od 1975).
Był profesorem w Instytucie Historycznym UW (do 2000), a następnie Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję Dziekana Wydziału Historycznego UW w latach 1988–1999.
Należał do Związku Młodzieży Polskiej. Zasiadał w zarządzie uczelnianym Związku Młodzieży Socjalistycznej na UW. Był członkiem PZPR, w tym wchodził w skład Komisji Ideologicznej Komitetu Uczelnianego PZPR na UW. Zmarł 14 kwietnia 2013 i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 29, grób 60).
Był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa w latach 1953–1955 i 1964–1965. Do współpracy przyznał się w wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej i stwierdził, że miała charakter incydentalny. Nosił pseudonim „Pedagog”.
Do grona jego uczniów należą: Andrzej Chojnowski, Jerzy Kochanowski, Agnieszka Kowalewska, Jan Milewski, Lidia Mularska-Andziak, Tomasz Nałęcz, Andrzej Notkowski, Katsuyoshi Watanabe, Laurence Weinbaum, Wiesław Władyka, Paweł Ziętara, Jacek Sasin.