1993 | |
---|---|
1994 | |
1995 | |
1996 |
2004 | |
---|---|
2005 | |
2006 | |
2007 | |
2008 | |
2009 |
2010 | |
---|---|
2011 | |
2012 | |
2013 | |
2014 | |
2015 | |
2016 | |
2017 | |
2018 | |
2019 |
|
2020 | |
---|---|
2021 |
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Arnold Skaaland, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w historii. Od swojego powstania do dnia dzisiejszego Arnold Skaaland wywarł znaczący wpływ na różne aspekty życia, od kultury po technologię. Przeanalizujemy jego ewolucję na przestrzeni czasu, a także wyzwania i kontrowersje, z jakimi borykała się na przestrzeni swojej kariery. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zajmiemy się różnymi perspektywami Arnold Skaaland, zapewniając kompleksowy obraz jego znaczenia we współczesnym świecie. Artykuł ten ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego spojrzenia na Arnold Skaaland, w celu pogłębienia jego zrozumienia i jego konsekwencji dla teraźniejszości i przyszłości.
Imię i nazwisko |
Arnold Skaaland |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1925 |
Data i miejsce śmierci |
13 marca 2007 |
Współmałżonek |
Betty Skaaland |
Dzieci |
3 |
Kariera wrestlera | |
Pseudonimy ringowe |
Arnold Skaaland |
Wzrost |
183 cm |
Masa ciała |
110 kg |
Zapowiadany z |
Norwegia |
Debiut |
1946 |
Emerytura |
1978 |
Arnold Skaaland (ur. 21 stycznia 1925 w White Plains, Nowy Jork, zm. 13 marca 2007 tamże) – amerykański wrestler, menedżer, promotor oraz producent gal wrestlingu. Członek galerii sław WWE Hall of Fame.
W czasie II wojny światowej służył w Piechocie Morskiej Stanów Zjednoczonych. Po wojnie krótko trenował boks by przejść następnie do treningów wrestlingu.
W wrestlingu zadebiutował w 1946 pod własnym imieniem i nazwiskiem, a także zapowiadano go jako zawodnika z Norwegii, ze względu na skandynawskie nazwisko. Występował na obszarze północno-wschodnich stanów Ameryki otrzymując kolejno pseudonim The Golden Boy (pol. złoty chłopiec). W związku z niskim wzrostem, swoje walki prowadził w oparciu o zwinność i kondycję fizyczną w ringu. Pod koniec lat 50. przyjął nowy pseudonim ringowy występując pod imieniem Bobby Weaver.
Na początku lat 60. rywalizował z Patem O’Connorem i „Nature Boy” Buddy’m Rogersem o tytuł NWA World Heavyweight Championship, jednak nigdy go nie zdobył. W 1962 był sędzią wysoko ocenianego pojedynku Freddie’go Blassie z Rikidōzanem, który odbył się w Japonii.
W 1963 zasilił roster nowoutworzonej federacji wrestlingu World Wide Wrestling Federation (WWWF). W 1967 zdobył ze Spirosem Arionem tytuł WWWF United States Tag Team Championship, a następnie stracił go na rzecz drużyny The Sicilians (Lou Albano i Tony Altimore).
Oprócz występów w WWWF, Skaaland był także akcjonariuszem spółki Capitol Wrestling Corporation oraz biznes-partnerem Vincenta J. McMahona. Zajmował się także produkowaniem gal wrestlingu na terenie Hrabstwa Westchester w stanie Nowy Jork oraz służył jako menedżer André the Gianta – później prowadził również Bruno Sammartino i Boba Backlunda. W 1978 przeszedł na częściową emeryturę od biznesu zawodowych zapasów, pojawiając się tylko okazjonalnie w ringu. W 1987 pojawił się w teledysku do utworu Piledriver, będącego muzyką wejściową wrestlera Koko B. Ware, gdzie odegrał postać brygadzisty na budowie.
W 1994 został wprowadzony do galerii sław WWF Hall of Fame przez Boba Backlunda.
Był żonaty z Betty, z którą doczekał się trzech synów: Edwarda Patricka, Jamesa Allena i George’a. Media określały go jako jedynego na świecie, „który mógłby choć trochę dorównać André the Giantowi w ilości wypitych płynów”.
Tuż przed śmiercią przewlekle chorował. Zmarł 13 marca 2007 w White Plains w stanie Nowy Jork. Został pochowany na cmentarzu Gate of Heaven Cemetery w Hawthorne.