Lou Thesz

Obecnie Lou Thesz zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w gospodarce, polityce, kulturze i codziennym życiu ludzi. Zjawisko to wzbudziło duże zainteresowanie i wywołało kontrowersje w różnych sektorach, które starają się zrozumieć implikacje i konsekwencje, jakie Lou Thesz ma w dzisiejszym społeczeństwie. Dlatego tak istotne jest dogłębne zbadanie tego problemu, przeanalizowanie jego przyczyn, skutków i możliwych rozwiązań w celu sprostania wyzwaniom, jakie stwarza. W tym artykule wpływ Lou Thesz na różne aspekty współczesnego życia zostanie kompleksowo omówiony, aby zapewnić czytelnikowi pełną i szczegółową wizję tego, tak aktualnego dzisiaj, problemu.

Lou Thesz
Ilustracja
Zdjęcie Lou Thesza w gazecie St.Paul Armory Wrestling Program z 1953
Imię i nazwisko

Aloysius Martin Thesz

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1916
Banat, Michigan

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 2002
Orlando, Floryda

Współmałżonek

Evelyn Katherine Ernst (1937-1944)
Fredda Huddleston Winter (do 1975)
Charlie Catherine (od 1975)

Dzieci

Jeffa (syn),
Roberta (syn),
Patrick (syn)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Lajos Tiza

Wzrost

188

Masa ciała

102

Zapowiadany z

Saint Louis

Trenerzy

Ed Lewis

Debiut

1932

Emerytura

1990

Aloysius Martin Thesz (ur. 24 kwietnia 1916 w Banat, Michigan, zm. 28 kwietnia 2002 w Orlando) – amerykański wrestler pochodzenia austro-węgierskiego lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako Lou Thesz. Wielokrotny mistrz świata różnych organizacji i trzykrotny zdobywca NWA World Heavyweight Championship – tytuł ten utrzymywał w sumie przez 10 lat, 3 miesiące i 9 dni (3749 dni), dłużej niż ktokolwiek inny w historii. Jest uważany za jednego z największych zapaśników wszech czasów. Pośród wielu osiągnięć w sporcie, jest między innymi uznawany za wynalazcę szeregu profesjonalnych ruchów i chwytów wrestlingu, takich jak niemiecki suples, STF i Thesz Press. Był jedną z największych legend w historii wrestlingu. Jest nazwany pionierem, który nie tylko opracował wiele nowych akcji, ale także dzięki któremu ewoluował cały wrestling.

Życiorys

Urodził się we wsi Banat w stanie Michigan, w rodzinie rzymskokatolickiej jako syn imigrantów, którzy pochodzili z Austro-Węgier. W dzieciństwie wraz z rodziną przeniósł się do Saint Louis w stanie Missouri. Jego ojciec był robotnikiem, dbał o przyszłość syna i zapewnił mu lekcje zapasów w stylu grecko-rzymskim. Zaprocentowało to w późniejszej karierze wrestlera. W szkole średniej dołączył do klubu zapasów, gdzie odnosił wiele sukcesów.

Zdjęcie Lou Thesz z lat 50. XX wieku

Jako nastolatek trenował z Adem Santelem, legendą amatorskich zapasów, judo i wolnoamerykanki. W 1932, w wieku 16 lat zadebiutował na ringu profesjonalnych zapasów w Saint Louis w stanie Missouri, gdzie trafił na Eda „Stranglera” Lewisa, żywą legendę wrestlingu i mistrza świata lat 20., który został jego trenerem i przekazał mu potrzebną wiedzę. Nawiązała się między nimi wielka przyjaźń.

29 grudnia 1937, mając 21 lat, był już jedną z największych gwiazd terytorium Saint Louis, pokonując Everetta Marshalla i zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata - American Wrestling Association World Heavyweight Championship. Został najmłodszym mistrzem świata i do dziś nikt nie przebił jego osiągnięcia.

Thesz był szefem promocyjnego koncernu. Został najważniejszym wrestlerem w Stanach Zjednoczonych i jednym z liderów National Wrestling Alliance. Jego Title Run trwał 2300 dni. W 1955 doszło do kontrowersji, kiedy Leo Nomellini pokonał Thesza przez wyliczenie i został uznany za nowego mistrza. Komisja z Kalifornii nie zgodziła się jednak z tym werdyktem. W związku z tym obydwaj zawodnicy byli uznawani za mistrzów. W finale Thesz pokonał w walce rewanżowej Nomelliniego i został jedynym mistrzem. Rok później definitywnie tytuł odebrał mu Whipper Billy Watson. Thesz szybko odzyskał pas i rozpoczął rywalizację z Édouardo Carpentierem. Tego samego roku Thesz jako pierwszy amerykański mistrz wyruszył do Japonii, gdzie stoczył walki z Rikidōzanem. W 1963 powrócił z emerytury i pokonał Buddy’ego Rogersa w walce o NWA World Heavyweight Championship i szósty raz w karierze został mistrzem świata. Wydarzenie to doprowadziło do powstania Capitol Wrestling Corporation (późniejsze World Wrestling Entertainment) jako oddzielnej federacji. Przez następne lata Lou Thesz pojawiał się w ringu tylko okazyjnie, ale mimo to zapisał się w historii wrestlingu jako ikona.

Po wycofaniu się z ringu w 1990 pozostał w biznesie związanym z wrestlingiem. Kilka razy pełnił rolę sędziego specjalnego. W 1981 był arbitrem pojedynku między Dustym Rhodesem a Rikiem Flairem. W swojej karierze wprowadził wiele nowych akcji wrestlingowych, które są używane do dzisiaj, na przykład niemiecki suples, STF i Thesz Press.

Życie prywatne

Był trzy razy żonaty: z Evelyn Katherine Ernst (od 22 marca 1937 do 1944); Freddą Huddleston Winter (do 1975), z którą miał trzech synów: Jeffa, Roberta i Patricka; i Charlie Catherine (od 1975), z którą pozostał w związku do końca życia. Przez kilka lat hodował i tresował psy, a w 1944 mimo problemów ze zdrowiem został wcielony do armii. Nie brał udziału w bezpośrednich walkach na froncie i został zwolniony w 1946.

Przez większość swojego późniejszego życia mieszkał w Virginia Beach w Wirginii. Napisał autobiografię zatytułowaną Hooker. Przeszedł potrójną operację wymiany zastawki aortalno-wieńcowej w dniu 9 kwietnia 2002 roku. Zmarł z powodu komplikacji kilka tygodni później, 22 kwietnia 2002 w Orlando w stanie Floryda.

Mistrzostwa i osiągnięcia

Plakat promujący galę wrestlingu z udziałem Lou Thesza w roli gwiazdy wieczoru

Przypisy

  1. a b c d Lou Thesz Pictures. FanPix.Net. . (ang.).
  2. a b Personalidade: Lou Thesz (EUA). InterFilmes.com. . (port.).
  3. a b c Lou Thesz. WWE. . (ang.).
  4. a b c d e f Frank Litsky (2002-05-08): Lou Thesz, 86, Skilled Pro Wrestler, Dies. The New York Times. . . (ang.).
  5. Wrestling History: 2002. Pro Wrestling Illustrated. . . (ang.).
  6. a b Mike Mooneyham (2013-03-30): Pro wrestling books worth reading; 'The Voice of Mid-Atlantic Wrestling. The Post and Courier. . . (ang.).
  7. a b c d e Arkao (2017-08-23): Pionierzy Wrestlingu #6 - Lou Thesz. Wrestling.pl. . . (pol.).
  8. a b c d e f g h i j k Sean Sweeny: Wrestler Profiles: Lou Thesz. OnlineWorldOfWrestling.com. . . (ang.).
  9. a b Frank Litsky, Lou Thesz, 86, Skilled Pro Wrestler, Dies, „The New York Times”, 8 maja 2002, ISSN 0362-4331 (ang.).

Linki zewnętrzne