Artur Domosławski
Obecnie Artur Domosławski stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w dzisiejszym społeczeństwie. Coraz więcej osób szuka informacji na temat Artur Domosławski i jego wpływu w różnych obszarach. Od polityki po technologię, Artur Domosławski okazał się decydującym czynnikiem, który przykuł uwagę specjalistów, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Artykuł ten ma na celu analizę i zgłębienie znaczenia i zakresu Artur Domosławski, a także jego wpływu na nasze życie. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Artur Domosławski i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
| |
| Data urodzenia |
1 grudnia 1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Gazeta Wyborcza (1991–2011), Polityka (od 2011) |
| Strona internetowa | |
Artur Domosławski (ur. 1 grudnia 1967) – polski teatrolog, dziennikarz, pisarz dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”, reportażysta, laureat nagrody Grand Press (2010), od 2011 dziennikarz tygodnika „Polityka”.
Życiorys
W 1991 roku rozpoczął współpracę z "Gazetą Wyborczą", gdzie zajmował się tematami politycznymi (jako reporter i felietonista)[potrzebny przypis]. Dwa lata później (w 1993) ukończył studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie. Zajmuje się głównie tematyką Ameryki Łacińskiej, ruchu antyglobalistycznego, konfliktów społecznych oraz zagadnieniami religijnymi.
Jego książka Gorączka latynoamerykańska (książka Grudnia Warszawskiej Premiery Literackiej 2004) stanowi reporterski zapis z podróży po całej niemal Ameryce Południowej i Środkowej (m.in. Brazylia, Meksyk, Kuba, Argentyna, Peru, Chile), przeplatany historiami tych państw z dużym naciskiem na okres rewolucji komunistycznych i wojskowych zamachów stanu. Duża część dzieła poświęcona jest opisom reżimów w Chile, Argentynie i na Kubie oraz krytyce liberalno-rynkowych reform. Otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak za książkę pt. Ameryka zbuntowana, stanowiącą zbiór wywiadów z amerykańskimi intelektualistami lewicowymi.
Został wybrany Dziennikarzem Roku 2010, uhonorowanym podczas uroczystej gali w Warszawie, zorganizowanej przez miesięcznik „Press”. W 2017 został nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” za książkę Wykluczeni a w 2022 za biografię Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana (również nominacja do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”.
1 czerwca 2011 odszedł z „Gazety Wyborczej” do tygodnika Polityka.
Został członkiem Kapituły Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej.
Sprawa biografii Kapuściński non-fiction
Wydana w 2010 książka Kapuściński non-fiction wzbudziła debatę w mediach nt. biografii Ryszarda Kapuścińskiego, jego związków z reżimem PRL oraz rzetelności jego reporterskich książek. Wdowa po Kapuścińskim, Alicja Kapuścińska, wytoczyła Domosławskiemu sprawę sądową o ochronę dóbr osobistych oraz praw autorskich. Jednocześnie część publicystów broniła prawa Domosławskiego do takiego, a nie innego, przedstawiania biografii Kapuścińskiego. Inni zwracali uwagę na fakt, że Domosławski nadużył zaufania rodziny Kapuścińskich m.in. wynosząc z pracowni Kapuścińskiego dokumenty i wycinki, których według Izabeli Wojciechowskiej ("Gazeta Wyborcza", 11 marca 2010), nie zwrócił. Domosławski miał się dopuścić manipulacji przy opisie fotografii z archiwum Kapuścińskiego.
W 2013 nowy właściciel Świata Książki, w którym ukazała się biografia, zawarł ugodę z Alicją Kapuścińską, zobowiązując się do usunięcia czterech rozdziałów książki. Nakład został już wtedy prawie całkowicie wyczerpany, a wydawnictwu wygasała licencja.
27 maja 2015 Sąd Okręgowy w Warszawie wydał nieprawomocny wyrok, uwzględniający częściowo roszczenia Alicji Kapuścińskiej. Nakazał Domosławskiemu przeproszenie listowne powódki, zaś przyszłe wydania biografii reportera mogą ukazywać się, ale bez 10-stronicowego rozdziału O miłości i innych demonach. Sąd oddalił natomiast żądanie przeprosin w mediach i wpłaty 50 tys. zł na Fundację im. Ryszarda Kapuścińskiego. 14 października 2016 Sąd Apelacyjny w Warszawie prawomocnie uchylił decyzję sądu I instancji, przyznając Arturowi Domosławskiemu prawo do publikacji książki Kapuściński non-fiction w całości.
Publikacje
- Chrystus bez karabinu. O pontyfikacie Jana Pawła, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999.
- Świat nie na sprzedaż. Rozmowy o globalizacji i kontestacji, Sic!, Warszawa 2002.
- Gorączka latynoamerykańska, Świat Książki, Warszawa 2004.
- Ameryka zbuntowana. Siedemnaście dialogów o ciemnych stronach imperium wolności, Świat Książki, Warszawa 2007.
- Kapuściński non-fiction, Świat Książki, Warszawa 2010.
- Śmierć w Amazonii, Wielka Litera, Warszawa 2013.
- Wykluczeni, Wielka Litera, Warszawa 2016.
- Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana, Wielka Litera, Warszawa 2021.
Przypisy
- ↑ „Podróże z Herodotem” Książką Roku 2004 / Wydarzenia / Instytut Książki , www.instytutksiazki.pl, 18 listopada 2005 .
- ↑ a b Małgorzata Świętochowska. Sympatyk syndykalistycznej lewicy. „Wprost”, s. 48-50, 2010-03-28. . (pol.).
- ↑ Artur Domosławski Dziennikarzem Roku. Grand Press dla Anny Gmiterek-Zabłockiej z TOK FM. gazeta.pl, 2010-12-15. .
- ↑ Nike 2017 – nominacje , wyborcza.pl, 18 maja 2017 .
- ↑ Nagroda Literacka Nike 2022. Oto lista nominowanych , Onet Kultura, 15 czerwca 2022 (pol.).
- ↑ PIĘĆ NOMINACJI DO JULIUSZA - Górnośląska Nagroda Literacka "Juliusz" , www.nagrodajuliusz.pl .
- ↑ Artur Domosławski przechodzi z 'Gazety Wyborczej' do 'Polityki' , gazeta.pl, 17 maja 2011 .
- ↑ Znamy nominowanych w konkursie o Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej. fundacjatoranskiej.pl. .
- ↑ Mateusz Pilarczyk, Alicja Kapuścińska: To jest ojcobójstwo , wyborcza.pl, 4 marca 2010 .
- ↑ Żakowski: Kapuściński był bardzo odważnym, ideowym komunistą, polskatimes.pl z 2 marca 2010
- ↑ Izabela Wojciechowska, Punctum , wyborcza.pl, 11 marca 2010 .
- ↑ a b Piotr Mucharski, Sąd na Kapuścińskim, tygodnikpowszechny.pl, 1 czerwca 2015
- ↑ Znamy wyrok w sprawie biografii o Ryszardzie Kapuścińskim, polskieradio.pl, 27 maja 2015
- ↑ Domosławski: "Nie mam poczucia, że przegrałem ten proces". Artur Domosławski w rozmowie z Jakubem Majmurkiem, krytykapolityczna.pl, 28 maja 2015 .
- ↑ Sąd uchylił zakaz publikacji rozdziału o romansach w „Kapuściński non-fiction” Domosławskiego (pol.).