Joanna Bator
W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Joanna Bator na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Joanna Bator odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otaczającego ich świata. Od swoich początków do chwili obecnej Joanna Bator był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując mieszane opinie i budząc mieszane emocje. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy, jak Joanna Bator ukształtował kulturę, politykę, ekonomię i inne aspekty społeczeństwa, a także zastanowimy się nad jego znaczeniem w czasach współczesnych. Artykuł ten ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji Joanna Bator, zachęcając czytelnika do refleksji i głębszego zagłębienia się w temat o wielkim znaczeniu dla dzisiejszego świata.
 Joanna Bator (2023) | |
| Imię i nazwisko |
Joanna Bator-Łukasiewicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1968 |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
|
Piaskowa Góra (2009) | |
| Odznaczenia | |
| |
Joanna Bator, również Joanna Bator-Łukasiewicz (ur. 2 lutego 1968 w Wałbrzychu) – polska pisarka, publicystka, felietonistka.
Życiorys
Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończyła także Szkołę Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Jej doktorat w dziedzinie filozofii poświęcony był filozoficznym aspektom feministycznych teorii i dyskusji, jaką feministki prowadziły z psychoanalizą i postmodernizmem. Była to jedna z pierwszych w Polsce prac na ten temat.
W latach 1999–2008 Joanna Bator pracowała jako adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, w latach 2007–2011 wykładała również w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych i kilku innych warszawskich uczelniach. W tym czasie przebywała na stypendiach w Middlesex University w Londynie, dwukrotnie w New School for Social Research w Nowym Jorku i trzykrotnie w Tokio jako stypendystka JSPS, Cannon Foundation in Europe oraz Japan Foundation. Pisała felietony i eseje w prasie polskiej i polonijnej – zawsze jako „wolny strzelec”. Jurorka międzynarodowej Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego w latach 2012–2014.
Jest znawczynią i wielbicielką japońskiej kultury. Efektem pierwszego dwuletniego pobytu Joanny Bator w Japonii była książka Japoński wachlarz (2004, 2011). W 2013 pojawił się na rynku jej zbiór esejów i felietonów Rekin z Parku Yoyogi. W jej powieściach jest również wiele odniesień i inspiracji związanych z japońską kulturą. W sumie spędziła w Japonii cztery lata.
Od 2011 Joanna Bator nie jest związana z żadną instytucją naukową i poświęca się głównie pisaniu. Pierwsza powieść, Piaskowa Góra (2009), przyniosła jej sukces w Polsce i za granicą, który ugruntowała następna – Chmurdalia (2010). Jej kolejna powieść Ciemno, prawie noc ukazała się w 2012 i została nagrodzona Nagrodą Literacką „Nike”. Następnie Bator opublikowała kolejny esej intymny pt. Wyspa Łza w 2014 i powieść Rok Królika w 2015. Jesienią 2017 ukazała się jej pierwsza japońska powieść pt. Purezento.
W 2012 Joanna Bator skrytykowała Wikipedię w „Gazecie Wyborczej”, kiedy nie pozwolono jej poprawić daty swoich urodzin w Wikipedii, błędnie podanej w innych źródłach. Powodem było niepowołanie się przez autorkę na weryfikowalne źródła zewnętrzne. Dariusz Jemielniak, analizując ten incydent zauważa, że stanowi on przykład niezrozumienia zasad Wikipedii przez społeczeństwo. Była to pierwsza w Polsce tak głośna krytyka nowych mediów przez twórców literatury, która doprowadziła do dyskusji w licznych mediach.
Publikacje
Felietonistka „Gazety Wyborczej” i „Pani”; publikowała w: „Bluszczu”, „Czasie Kultury”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”. Autorka prac naukowych, esejów, powieści i opowiadań.
- 2001 – Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza, Gdańsk, Słowo/obraz terytoria
- 2002 – Kobieta, powieść, Warszawa, Twój Styl
- 2004 – Japoński wachlarz, Warszawa, Twój Styl
- 2009 – Piaskowa Góra, Warszawa, wydawnictwo W.A.B. (powieść nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” oraz Nagrody Literackiej Gdynia, niemiecki przekład znalazł się w finale międzynarodowej nagrody literackiej przyznawanej przez Haus der Kulturen der Welt oraz fundację Elementarteilchen – German International Literary Award)
- 2010 – Chmurdalia, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. (powieść w finale Nagrody Literackiej „Nike”)
- 2011 – Japoński wachlarz. Powroty, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B.
- 2012 – Ciemno, prawie noc, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. (za tę powieść autorka otrzymała Nagrodę Literacką „Nike” w 2013).
- 2014 – Rekin z parku Yoyogi, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B.
- 2015 – Wyspa Łza, Kraków, Wydawnictwo Znak
- 2016 – Rok królika, Kraków; Wydawnictwo Znak
- 2017 – Purezento, Kraków; Wydawnictwo Znak
- 2020 – Gorzko, gorzko, Kraków; Wydawnictwo Znak
- 2022 – Ucieczka niedźwiedzicy, Kraków; Wydawnictwo Znak
Książki redagowane:
- 2007 – Ucieleśnienia. Język, praktyka, reprezentacja (z A. Wieczorkiewicz), Warszawa, IFIS
- 2008 – Ucieleśnienia II. Płeć między ciałem i tekstem (z A. Wieczorkiewicz), Warszawa, IFIS
Nagrody
Za Japoński wachlarz (2004, 2011) uhonorowana została Nagrodą Wydawców i Nagrodą im. Beaty Pawlak w 2005. Jej Piaskowa Góra była nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” 2010 oraz Nagrody Literackiej Gdynia a niemiecki przekład znalazł się w finale Niemieckiej Międzynarodowej Nagrody Literackiej. Finał Nagrody Literackiej „Nike” 2011 za Chmurdalia. Laureatka Nagrody Literackiej „Nike” (2013) za powieść Ciemno, prawie noc. W 2015 została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2018 wraz z tłumaczką Esther Kinsky otrzymała Nagrodę Literacką im. Hermanna Hessego (Calwer Hermann-Hesse-Preis). W 2024 została laureatką Austriackiej Nagrody Państwowej dla twórców literatury europejskiej.
Jurorka międzynarodowej Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego.
Przypisy
- ↑ IX Festiwal Góry Literatury, 2023.
- ↑ Dr Joanna Bator-Łukasiewicz, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
- ↑ Joanna Bator , Culture.pl .
- ↑ Gazeta Wyborcza nr 275 z 24/25 listopada 2012, s. 21.
- ↑ Joanna Bator, Awatary wierzą tylko w linki, wyborcza.pl, 2012-11-21 .
- ↑ Dariusz Jemielniak (2013). Życie wirtualnych dzikich. Netnografia Wikipedii, największego projektu współtworzonego przez ludzi. ISBN 978-83-7561-285-1. s. 43.
- ↑ Anita Karwowska: Nieomylnopedia. Metro, 2012. . .
- ↑ Natalia Szafran-Kozakowska: Spojrzenie wolontariuszy Wikipedii na sprawę biogramu Joanny Bator. 2012. . .
- ↑ Nominowani 2010 | Nagroda Literacka Gdynia , nagrodaliterackagdynia.pl .
- ↑ Tadeusz Sobolewski, Michał Wybieralski, Nike 2013 dla Joanny Bator za książkę Ciemno, prawie noc, wyborcza.pl, 6.10.2013, .
- ↑ Joanna Bator laureatką nagrody im. Beaty Pawlak / Wydarzenia / Instytut Książki , www.instytutksiazki.pl, 13 października 2005 .
- ↑ Nagroda Nike 2010. nike.org.pl. .
- ↑ Nagroda Nike 2011. nike.org.pl. .
- ↑ Nike 2013 dla Joanny Bator za książkę „Ciemno, prawie noc”. .
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. .
- ↑ Natalia Szostak. Bator laureatką Nagrody im. Hessego. „Gazeta Wyborcza”, s. 21, 9 marca.
- ↑ Instytut Książki: Joanna Bator laureatką Austriackiej Nagrody Państwowej dla twórców literatury europejskiej , dzieje.pl (pol.).
Bibliografia
- Strona Joanny Bator w Wydawnictwie Grupa Wydawnicza Foksal
- Profil w Książki onet.pl. ksiazki.onet.pl. .
- Profil w Książkach wp.pl