W tym artykule poruszony zostanie temat Autobus odjeżdża 6.20, kwestii o ogromnym znaczeniu i znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Autobus odjeżdża 6.20 wzbudził duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, od akademickiego po polityczne i społeczne. Zagadnienie to charakteryzuje się dużą złożonością i różnorodnością podejść, które wymagają głębokiej i wyczerpującej analizy. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy, umieszczając Autobus odjeżdża 6.20 w kontekście historycznym i kulturowym, a także badając jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Oczekuje się, że ten artykuł przyczyni się do zrozumienia i refleksji na temat Autobus odjeżdża 6.20, oferując wszechstronną i krytyczną wizję tego tematu, który ma dziś ogromne znaczenie.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
25 lutego 1954 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
97 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Autobus odjeżdża 6.20 – polski film fabularny z roku 1954, dramat psychologiczno-obyczajowy w reżyserii Jana Rybkowskiego. Scenariusz napisali Wilhelmina Skulska i Jan Rybkowski. Film kręcono w Iłży oraz w bytomskiej dzielnicy Bobrek – widoczne są plenerowe pejzaże nieistniejącej już huty.
Młoda fryzjerka z małego miasteczka, Krystyna (Aleksandra Śląska), odchodzi od męża Wiktora (Jerzy Duszyński), który jej nie szanował i źle ją traktował, a w dodatku oszukiwał. Krystyna, przekonawszy się, że mąż nie tylko jej nie rozumie, ale i ją oszukuje, wyjeżdża z miasteczka na Śląsk, pracuje w hucie „Bolesław”. Krystyna jest fryzjerką, ale nie może znaleźć pracy lepszej niż stanowisko sprzątaczki. Z czasem zdobywa kwalifikacje i zawód (spawacza), kształci się, a dzięki temu zostaje cenioną aktywistką. Wkrótce Wiktor przekonuje się, jak wiele stracił, lekceważąc żonę. Zaczyna pracować w przemyśle i stara się odzyskać zaufanie Krystyny. Ich życie zmienia się zupełnie.