Biblioteka Narodowa (Norwegia) to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie. Od lat Biblioteka Narodowa (Norwegia) jest przedmiotem badań, dyskusji i kontrowersji w różnych dziedzinach, w tym w polityce, nauce, kulturze i historii. Jego aktualność i wpływ na życie ludzi sprawiają, że jest to temat o ogromnym znaczeniu dla zrozumienia dzisiejszego świata. Na przestrzeni lat wykształciło się szerokie spektrum opinii i punktów widzenia na temat Biblioteka Narodowa (Norwegia), co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia tego zjawiska. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych perspektyw i refleksji wokół Biblioteka Narodowa (Norwegia), w celu przeanalizowania jego wpływu i znaczenia we współczesnym społeczeństwie.
Biblioteka Narodowa w Oslo (2006) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dyrektor | |
Data założenia |
1989 |
Rodzaje zbiorów |
unikalne zbiory rękopisów, książki, plakaty, obrazy, fotografie, dokumenty elektroniczne i gazety. |
Położenie na mapie Oslo | |
Położenie na mapie Norwegii | |
59°54′50,56″N 10°43′03,21″E/59,914044 10,717558 | |
Strona internetowa |
Biblioteka Narodowa (norw. Nasjonalbiblioteket) – norweska biblioteka narodowa założona w 1989, mieści się w Oslo oraz w Mo i Rana.
Przed powstaniem Biblioteki Narodowej w 1989 roku, jej rolę pełniła Biblioteka Uniwersytetu w Oslo. Biblioteka wprowadziła się do budynku z 1913 roku w Oslo, który do 1898 roku był siedzibą Biblioteki Uniwersyteckiej. W latach 1999-2005 przeprowadzono modernizację budynku w którym Biblioteka ponownie rozpoczęła działalność 15 sierpnia 2005 roku. W budynku zbudowano trzy podziemne magazyny, dobudowano 9-piętrowy gmach. W 2018 roku Biblioteka Narodowa zatrudniała około 417 pracowników. Biblioteka prowadziła od 2001 roku archiwizację stron internetowych (domena .no i strony norweskich instytucji).
Wśród najcenniejszych zbiorów nazywanych norweskim dziedzictwem kulturowym w zbiorach Biblioteki Narodowej Norwegii znajdują się: Magnus Lagabøters Landslov („Prawo krajowe Magnusa Lagabøtera”) pochodzący z początku XIV wieku i modlitewnik z kościoła Kvikne w Hedmark zawierający Psalteriet („Psalmy Dawida”). Najstarsza część Księgi Psalmów pochodzi z XIII wieku.
Zgodnie z rozporządzeniem z 2018 roku, zmieniającym wcześniejsze z 1990 roku, Biblioteka Narodowa ma prawo do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego wszystkich wydawnictw z terenu Norwegii oraz spoza, jeśli zostały przygotowane dla wydawcy norweskiego lub są przeznaczone dla mieszkańców Norwegii. Pięć kopii dokumentów publikowanych ma obowiązek przekazać wydawca, a dwie drukarnia. W przypadku dokumentów cyfrowych należy przekazać jedną kopię. Jeśli koszty dostarczenia są duże, wydawca może wystąpić do Biblioteki z prośbą o pokrycie części kosztów. Trzy kopie otrzymuje i przechowuje Biblioteka Narodowa w celu archiwizacji do czytelni i wypożyczalni. Pozostałe egzemplarze są przesyłane do bibliotek uniwersyteckich w Tromsø, Trondheim, Bergen i Oslo oraz do biblioteki Sametinget (biblioteki Parlamentu Samów).
W 2006 roku podjęto decyzję o digitalizacji całości zbiorów biblioteki i udostępnieniu ich w formie cyfrowej. W 2012 roku otwarto stronę Bookhylla, na której udostępniono w momencie otwarcia 104 000 książek. Z całości zbiorów mogą bezpłatnie korzystać czytelnicy z Norwegii (na podstawie IP), a część zbiorów jest w wolnym dostępie dla użytkowników spoza Norwegii.
Agencja przyznająca numery ISBN jest częścią Biblioteki Narodowej. Prefiks Norwegii to -82 (978-83…).