Brad Davis
W tym artykule będziemy badać temat Brad Davis z różnych perspektyw i podejść. Brad Davis to temat, który przykuł uwagę ekspertów w tej dziedzinie, a także ogółu społeczeństwa, ze względu na jego aktualność i znaczenie dzisiaj. Idąc tym tropem, przeanalizujemy różne aspekty związane z Brad Davis, od jego historii i ewolucji, po implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Aby przedstawić kompleksowy i zrównoważony pogląd, zajmiemy się również kontrowersjami i debatami, które pojawiły się wokół tego tematu, próbując rzucić światło na jego różne aspekty. W ten sposób Brad Davis okazuje się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu, który zasługuje na dogłębną analizę i zrozumienie.
 Brad Davis w filmie Pogłoska o wojnie (1980) | |
| Imię i nazwisko |
Robert Creel Davis |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1949 |
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1991 |
| Zawód |
aktor |
| Współmałżonek |
Susan Bluestein |
| Lata aktywności |
1970–1991 |
Brad Davis, właśc. Robert Creel Davis (ur. 6 listopada 1949 w Tallahassee, zm. 8 września 1991 w Los Angeles) – amerykański aktor. Laureat Złotego Globu za najlepszy debiut aktorski w roli więźnia Billy’ego Hayesa z tureckiego więzienia w dramacie biograficznym Alana Parkera Midnight Express (1978). Był jedną z najgłośniejszych ofiar AIDS.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Tallahassee na Florydzie jako syn Anne Creel i Eugene’a Davisa, stomatologa, którego karierę zaprzepaścił nałóg alkoholowy. Jego młodszy brat, Eugene „Gene” Moor (ur. 27 stycznia 1952), również został aktorem. Według wywiadu z wdową po nim, Susan Bluestein Davis, omawiającej swoją książkę o swoim życiu, After Midnight: The Life and Death of Brad Davis, w „The New York Times” opublikowanym w 1997, twierdziła, że Davis powiedział jej, że doznał przemocy fizycznej od ojca i wykorzystywania seksualnego od matki. Uczęszczał do Titusville High School. Jako 16–latek, po odniesieniu zwycięstwa w konkursie talentów muzycznych, pracował w Theatre Atlanta. W wieku osiemnastu lat przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie spędził dwa lata w American Academy of Dramatic Arts (rocznik 1970), po czym studiował w American Place Theatre u Wynna Handmana. W młodości był znany jako „Bobby”; dopiero w 1973 przybrał sceniczny pseudonim „Brad Davis”. Jako dorosły mężczyzna był alkoholikiem, uzależnił się także od dożylnego stosowania narkotyków. Nałogi przezwyciężył dopiero w roku 1981.
Kariera
Swoje pierwsze doświadczenia przed kamerą nabywał dzięki gościnnym występom na telewizyjnym ekranie, w tym jako Joshua w serialu przygodowym ABC Młodzi rebelianci (The Young Rebels, 1970) z udziałem Louisa Gossetta Jr. i Philippe’a Forquet, a następnie w operze mydlanej stacji NBC How to Survive a Marriage (1974) w roli Alexandra Kronosa. W dramacie telewizyjnym NBC Sybil (1976) w reżyserii Daniela Petrie z Joanne Woodward został obsadzony w roli Richarda, sąsiada i obiektu uczuć Sybil Dorsett (Sally Field). W dramacie telewizyjnym CBS Sekretne życie Johna Chapmana (The Secret Life of John Chapman, 1976) zagrał postać syna rektora college’u (Ralph Waite). Ponadto pojawił się w miniserialu ABC Korzenie (Roots, 1977). Został wymieniony jako jeden z dwunastu „Obiecujących nowych aktorów 1978 roku” w Screen World, tom. 30.
Grał w produkcjach off-broadwayowskich: Crystal i Fox (1973) jako Gabriel z Rue McClanahan i Barrym Corbinem, Naomi Court (1973) jako Harper, Czterech przyjaciół (1975) jako Mike i Nieuchwytny anioł (1977) jako Carlton Pine. W 1981 w zastępstwie za Maxwella Caulfielda zagrał rolę Sloane’a w spektaklu Joego Ortona Zabawiając pana Sloane’a (Entertaining Mr. Sloane). W 1982 razem z zespołem aktorskim otrzymał nagrodę Drama Logue Award za występ w awangardowej adaptacji Przemiany Franza Kafki w reż. Stevena Berkoffa w Mark Taper Forum Theatre w Los Angeles w Kalifornii, gdzie wcielił się w główną rolę Gregora Samsy, który przemienia się w gigantycznego robaka. W 1985 zdobył uznanie krytyków za rolę homoseksualnego Neda Weeksa, którego kochanek umiera na AIDS w sztuce off-broadwayowskiej Larry’ego Kramera Normalne serce (The Normal Heart).
Był brany pod uwagę do roli II oficera pokładowego Kane’a w Obcym Ridleya Scotta (1979), która ostatecznie przypadła Johnowi Hurtowi. Wystąpił jako amerykański biegacz olimpijski Jackson Scholz w dramacie Hugh Hudsona Rydwany ognia (Chariots of Fire, 1981), Robert F. Kennedy w miniserialu ABC Robert Kennedy i jego czasy (Robert Kennedy & His Times, 1985), w roli detektywa Johnny’ego Modine’a w dreszczowcu Zimna stal (Cold Steel, 1987) z Sharon Stone i ekscentryczny pilot w komedii Percy’ego Adlona Rozalka idzie na zakupy (Rosalie Goes Shopping, 1989).
Był na okładkach „L’Uomo Vogue” (w kwietniu 1979), „Interview” (w październiku 1979), „After Dark” (w maju 1980) i „The Advocate” (w lipcu 1997).
Davis podjął zawodowe ryzyko, przyjmując tytułową rolę homoseksualnego marynarza w dramacie Rainera Wernera Fassbindera Querelle (1982) na podstawie książki Jeana Geneta. Film okazał się komercyjną porażką i generalnie nie został dobrze przyjęty przez krytyków.
Życie osobiste
29 grudnia 1976 zawarł związek małżeński z Susan Bluestein, dyrektorką castingu, laureatką nagrody Emmy. Mieli jedno dziecko Alexandra „Alexa” Blue Davisa (ur. 23 kwietnia 1983 jako Alexandra Elizabeth), transmężczyznę, muzyka i aktora.
Śmierć
W 1985 u Davisa wykryto wirusa HIV, który on i jego żona utrzymywali w tajemnicy aż do śmierci. Zmarł 8 września 1991 w Los Angeles w wyniku powikłań związanych z wieloletnią chorobą w wieku 41 lat. Został pochowany w Forest Lawn Memorial Park w Hollywood Hills. Media określiły Davisa mianem „pierwszego heteroseksualnego aktora zmarłego na AIDS”, mimo iż był on biseksualistą. Orientację męża sprecyzowała we własnej książce jego żona.
W 1997 jego żona Susan ujawniła, że Davis prawdopodobnie zaraził się wirusem HIV poprzez dożylne zażywanie narkotyków i że popełnił wspomagane samobójstwo przez przedawkowanie narkotyków.
Filmografia
Filmy
- 1976: The Secret Life of John Chapman jako Andy Chapman
- 1978: Midnight Express jako Billy Hayes
- 1978: What Really Happened to the Class of '65?
- 1980: Więzy przyjaźni (A Small Circle of Friends) jako Leonardo DaVinci Rizzo
- 1980: Pogłoska o wojnie (A Rumor of War) jako porucznik Philip „Phil” Caputo
- 1981: Rydwany ognia (Chariots of Fire) jako Jackson Scholz
- 1982: Querelle jako Querelle
- 1986: Il Cugino americano jako Julian Salina
- 1987: Serce (Heart) jako Eddie
- 1987: Gdy nadchodzi czas (When the Time Comes) jako Dean
- 1987: Zimna stal (Cold Steel) jako Johnny Modine
- 1989: Rozalka idzie na zakupy (Rosalie Goes Shopping) jako Ray „Liebling” Greenspace
- 1989: The Rainbow Warrior Conspiracy jako Neil Travers
- 1990: Zabić Hitlera (The Plot to Kill Hitler) jako hrabia Claus von Stauffenberg
- 1991: Dziecię ciemności, dziecię światłości (Child of Darkness, Child of Light) jako doktor Phinney
- 1992: Gracz (Player, The) w roli samego siebie
Seriale
- 1970: Młodzi rebelianci (The Young Rebels) jako Joshua
- 1974: How to Survive a Marriage jako Alexander Kronos
- 1976: Sybil jako Richard J. Loomis
- 1977: Korzenie (Roots) jako Ol' George Johnson
- 1985: Robert Kennedy i jego czasy (Robert Kennedy & His Times) jako Robert F. Kennedy
- 1985: Nowa seria Alfred Hitchcock przedstawia jako Arthur
- 1986: Strefa mroku (Twilight Zone, The) jako Arthur Lewis
Nagrody i nominacje
| Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Kansas City | Najlepszy aktor | Midnight Express (1978) | Wygrana |
| 1979 | Złoty Glob | Najlepszy debiut aktorski w filmie fabularnym | Wygrana | |
| Najlepszy aktor w filmie dramatycznym | Nominacja | |||
| Nagroda BAFTA | Najbardziej obiecujący debiutant w głównej roli filmowej | Nominacja | ||
| Najlepszy aktor | Nominacja |
Przypisy
- ↑ Brad Davis. GoldenGlobes.com. . . (ang.).
- ↑ Davis Brad, Encyklopedia PWN .
- ↑ Homoseksualizm w filmie: Fax. „Film”. nr 43/1991 (2206), s. 11, 1991-10-27. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Brad Davis Biography (1949–1991). Film Reference. . (ang.).
- ↑ Gene Davis w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Susan Bluestein Davis, Hillary De Vries: After Midnight: The Life and Death of Brad Davis. Pocket Books, 1997. ISBN 978-0-671-79672-3.
- ↑ a b c Alex Witchel: For the Widow Of Brad Davis, Time Cannot Heal All the Wounds. „The New York Times”, 1997-04-16. . (ang.).
- ↑ a b c Victor F. Zonana: Brad Davis, 41, Star of 'Midnight Express,' Dies. „Los Angeles Times”, 1991-09-10. .
- ↑ Queerplaces - Brad Davis. Elisa Rolle. . . (ang.).
- ↑ Matthew Rettenmund: Brad Davis: A Look Back. Gr8er Days, 2017-11-06. . . (ang.).
- ↑ Andrea LeVasseur: Sybil (1976). AllMovie. . (ang.).
- ↑ The Secret Life of John Chapman (1976). Rotten Tomatoes. . (ang.).
- ↑ Screen World’s Promising Actors of 1978. Listal. . (ang.).
- ↑ a b Brad Davis. Internet Off-Broadway Database. . (ang.).
- ↑ Brad Davis. AboutTheArtists. . (ang.).
- ↑ Brad Davis in a scene from Off-Broadway revival of the play „Entertaining Mr. Sloane”. The New York Public Library. . . (ang.).
- ↑ Steven Berkoff: Meditations on Metamorphosis. Faber & Faber, 1995. ISBN 978-0571176298.
- ↑ Michael Birtwistle. Reviewed Works: Metamorphosis Steven Berkoff. „Theatre Journal”. nr 2 (35), s. 241–243, maj 1983. Baltimore: Johns Hopkins University Press. DOI: 10.1353/tj.0.0351. ISSN 1086-332X.
- ↑ Larry Kramer, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ↑ Brad Davis. Rotten Tomatoes. . (ang.).
- ↑ Brad Davis Biography. AllMovie. . (ang.).
- ↑ Daniel Walber: Ranked: Rainer Werner Fassbinder Films From Worst To Best. MTV, 2013-08-27. . (ang.).
- ↑ Brad Davis dating. FamousFix. . (ang.).
- ↑ Sheila: Knitting Factory: Alex Davis: Man of the Year. The Sheila Variations, 2011-02-17. . . (ang.).
- ↑ Alex Blue Davis w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Biographie de Brad Davis. JeSuisMort.com. . . (ang.).
- ↑ Amy Selwyn: Actor Brad Davis Dies at 41. „The Washington Post”, 1991-09-11. . (ang.).
- ↑ Brad Davis (1949-1991). Find a Grave. . (ang.).
- ↑ Our eight favorite bisexuals eve „r”. AfterElton.com. . . (ang.).
- ↑ Mark Hinson: Keeping it cool in Tallahassee with the Brad Davis family fridge. Tallahassee, 2021-10-02. . . (ang.).
- ↑ Linda Rapp: Davis, Brad (1949-1991). GLBTQ. . . (ang.).
- ↑ Amy Selwyn: Suffering a secret: Brad Davis and AIDS. SouthCoastToday.com, 1997-06-20. . . (ang.).
- ↑ KCFCC Award Winners 1970–79. Kansas City Film Critics Circle. . . (ang.).
- ↑ a b Brad Davis Awards. AllMovie. . (ang.).
- ↑ a b Brad Davis Biography. „TV Guide”. . . (ang.).
Bibliografia
- Brad Davis. T. 7: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., lipiec 2009, s. 6. ISBN 978-83-252-0468-6.
- Brad Davis w bazie IMDb (ang.)
- Brad Davis w bazie Filmweb
- Brad Davis w bazie Notable Names Database (ang.)
