Dzisiaj porozmawiamy o Claude Criquielion. To temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Claude Criquielion stał się czymś, czego nie możemy zignorować, czy to ze względu na jego wpływ na społeczeństwo, czy na nasze życie osobiste. Jest to temat budzący emocje i dyskusje, a także skłaniający do refleksji nad jego znaczeniem w życiu codziennym. Wielu ekspertów badało i analizowało Claude Criquielion z różnych perspektyw, a dziś chcemy zagłębić się w jego znaczenie, zakres i znaczenie. Mamy nadzieję, że ten artykuł daje szerszą i jaśniejszą wizję Claude Criquielion oraz zachęca do refleksji i zagłębienia się w jego znaczenie w naszym obecnym świecie.
Claude Criquielion (2014) | |||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
11 stycznia 1957 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 lutego 2015 | ||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||
|
Claude Criquielion (ur. 11 stycznia 1957 w Lessines, zm. 18 lutego 2015 w Aalst) – belgijski kolarz szosowy, mistrz świata.
Największy sukces w karierze Claude Criquielion osiągnął w 1984 roku, kiedy zdobył złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego podczas mistrzostw świata w Barcelonie. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Włocha Claudio Cortiego oraz Kanadyjczyka Steve’a Bauera. Był to jednak jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi. W tej samej konkurencji zajął też piąte miejsce na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w Altenrhein. Ponadto był też między innymi pierwszy w Setmana Catalana de Ciclisme i Escalada a Montjuïc oraz drugi w wyścigu Mediolan-Turyn w 1979 roku, trzeci w Grand Prix de Wallonie w 1980 roku, pierwszy w Brabantse Pijl w 1982 roku i Clásica de San Sebastián w 1983 roku, pierwszy w Grand Prix Eddy Merckx i trzeci w Grand Prix de Wallonie w 1984 roku, pierwszy w La Flèche Wallonne i Polynormande, drugi w Liège-Bastogne-Liège i trzeci w Grand Prix de Wallonie w 1985 roku, pierwszy w Tour de Romandie i Grand Prix du Midi libre oraz trzeci w La Flèche Wallonne w 1986 roku, pierwszy w Ronde van Vlaanderen, drugi w La Flèche Wallonne i trzeci w Liège-Bastogne-Liège w 1987 roku, wygrał Grand Prix du Midi libre i Grand Prix de Wallonie w 1988 roku, był pierwszy w La Flèche Wallonne i drugi w Amstel Gold Race w 1989 roku oraz drugi w La Flèche Wallonne i Liège-Bastogne-Liège w 1991 roku. W 1980 roku był też trzeci w Vuelta a España, a 1989 roku był siódmy w Giro d’Italia. Wielokrotnie startował w Tour de France, najlepszy wynik osiągając w 1986 roku, kiedy zajął piątą pozycję. Łącznie w latach 1979-1991 wygrał 57 wyścigów. Nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W 1991 roku zakończył karierę.