W tym artykule omówimy Congkhapa, bardzo ważny temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Congkhapa to temat, który wywołał debatę, kontrowersje i wzbudził zainteresowanie szerokiego spektrum ludzi. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty związane z Congkhapa, aby zrozumieć jego wpływ, konsekwencje i poszukać możliwych rozwiązań lub odpowiedzi. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy, zaprezentowane zostaną odpowiednie dane i przedstawione zostaną szczegółowe refleksje na temat Congkhapa, próbując rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak istotny.
Je Tsongkhapa Losang Drakpa (tyb.: ཙོང་ཁ་པ།, Wylie: tsong kha pa, ZWPY: Zongkaba; ur. 1357, zm. 1419) – reformator i uczony buddyjski z Tybetu, założyciel szkoły Gelug. Tsongkhapa znany jest również jako Dzie Rinpocze.
Mistrz ten, uważany powszechnie za wielkiego uczonego i scholastyka, jak i również buddyjskiego Mahasiddhę, emanację Mandziuśriego, połączył w jeden klarowny system wiele linii nauk najwybitniejszych współczesnych mu nauczycieli, głównie z Kadam, Sakja i Kagju, oraz bezpośrednie przekazy od Buddy Mandźiuśriego. Zreformował cały ówczesny system monastyczny buddyzmu. Mistrz ten znany jest z uniwersalnego, ekumenicznego, niesekciarskiego i apolitycznego podejścia popartego rozległą wiedzą o wszystkich tradycjach buddyjskich. Ze względu na jego wkład dla rozwoju buddyzmu w Tybecie jest tradycyjnie uważany wraz z Longczenpą i Sakja Panditą za głównego odnowiciela buddyzmu tybetańskiego.
Głównym dziedzictwem Tsongkhapy, trwającym do dziś, są nauki Stopniowej Ścieżki do Oświecenia Lamrim, teoria i dogłębne studia, gdzie najbardziej ceniona jest Madhjamika Prasangika, techniki tantryczne oparte na jednoczesnej praktyce Guhjasamadży, Wadżrabhajrawy i Czakrasamwary, linia Mahamudry i 6 Jog Naropy, oraz Kalaczakra. Istnieje wiele innych klarownych i kompleksowych komentarzy tego nauczyciela do sutr, siastr i tantr buddyjskich oraz tekstów praktyk Wadżrajany.
Sześć głównych dzieł Dzie Rinpocze odnosi się do kompleksowych nauk Hinajany, Mahajany i Wadżrajany: