Dzikie Pola
Dziś chcemy zagłębić się w fascynujący świat Dzikie Pola. Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem historii, entuzjastą technologii, czy po prostu osobą ciekawą nowych perspektyw, jesteśmy pewni, że ten artykuł zachwyci Cię od samego początku. Zanurz się z nami w podróż, która obejmie początki Dzikie Pola aż do jego wpływu na współczesne społeczeństwo, odkrywając jego kulturowe, naukowe i emocjonalne implikacje. Dołącz do nas, gdy będziemy badać różne aspekty Dzikie Pola, odkrywając jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Dzikie Pola (łac. Loca Deserta, ros. Дикое поле; ukr. Дике Поле) – historyczna nazwa Zaporoża.
Była to kraina historyczna w okresie od XV do XVIII wieku położona nad dolnym Dnieprem, na południe od zamku Kudak, poniżej tzw. porohów, w ówczesnym województwie kijowskim, na wschód od rzeki Dniestr. Granice Dzikich Pól na wschodzie i południu wyznaczały rzeka Don i wybrzeża Morza Czarnego z zamkiem Oczaków.
W chwili unii Litwy z Polską (1569) Ruś ukrainna przedstawiała step, pozbawiony ludności osiadłej, rolniczej. Były to obszary, o których posiadaniu zdecydować miało zaludnienie ich i zagospodarowanie. Starostowie zamków królewskich – Kijowa, Białej Cerkwi, Kaniowa, Czerkas itd. przyjmowali włóczęgów różnego pochodzenia zarówno chłopów, jak i szlachtę, osadzali ich w stepach i używali do walki z najazdami tatarskimi.
Późniejsi osadnicy padali ofiarą najazdów wielu wojsk, których szlak wypadał tą drogą. Swą zwyczajową nazwę zawdzięczają licznym uchodźcom, którzy ciągnęli tu zarówno z zaludnionych ziem Rzeczypospolitej i Carstwa Rosyjskiego, innych regionów i państw. Było wśród nich wielu chłopów zbiegających przed zaostrzaniem pańszczyzny i innych obciążeń na rzecz szlacheckich właścicieli ziemskich, oraz ludzi niewolnych, uciekających przed prześladowaniami, a także pospolitych przestępców. Powodem, dla którego tu przybywali, był praktyczny brak jakiejkolwiek władzy i kontroli na terenie Dzikich Pól. Z nich to właśnie wykształciła się Kozaczyzna.
Na Dzikich Polach rozgrywa się większość akcji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem.
Przypisy
- ↑ „Loca deserta” należy rozumieć jako miejsca jeszcze nie osadzone przy już istniejących osadach. Studia nad pograniczem polsko-ruskim w XV-XVI wieku. 1962; nihil aliud quam loca deserta et solo adaequata; cupientes illa loca deserta habitabilia et hominum nobis; takich miejsc w historii osadnictwa było wiele.
- ↑ Włodzimierz Wilczyński: Ukraina Leksykon. Książka i Wiedza, s. 62. ISBN 978-83-051-3570-2.
- ↑ Dzikie Pola, Encyklopedia PWN .
- ↑ „Rychło ziemie zamieszkane przez Kozaków stały się upragnionym schronieniem dla tych wszystkich, którzy usiłowali zerwać z siebie krępujące ich więzy: dla chłopów pańszczyźnianych uciekających od panów, dla ubogiej szlachty szukającej sposobów łatwego wzbogacenia się, a także dla zwykłych przestępców umykających nad Dniepr przed wyrokami sądowymi grożącymi im na ziemi ojczystej. Władysław Serczyk, Na dalekiej Ukrainie: Dzieje Kozaczyzny do 1648 roku, Kraków 1984, Wydawnictwo Literackie, ISBN 83-08-01214-0, s. 8.
Bibliografia
- Władysław Andrzej Serczyk, Na dalekiej Ukrainie: dzieje Kozaczyzny do 1648 roku, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1984, ISBN 83-08-01214-0, OCLC 830231534.
Linki zewnętrzne
- Palatinatus Kioviensis Pars. Boristhenem albo Dzikie Pola. . Mapa Jana Janssona. Amsterdam 1663.