W dzisiejszym świecie Edyta Olszówka stał się tematem dużego zainteresowania i debaty. Wraz z postępem technologii i globalizacją Edyta Olszówka zyskał istotną rolę we współczesnym społeczeństwie. Z różnych perspektyw i dyscyplin Edyta Olszówka był badany i omawiany, generując różnorodne opinie i propozycje mające na celu zrozumienie i zajęcie się jego konsekwencjami. W tym artykule dogłębnie zbadamy znaczenie i znaczenie Edyta Olszówka, analizując jego wiele aspektów i wpływ na różne obszary codziennego życia.
Edyta Olszówka (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1971 |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności |
od 1993 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Narodowy w Warszawie |
Edyta Olszówka (ur. 15 grudnia 1971 w Lubinie) – polska aktorka filmowa i teatralna.
Egzamin dojrzałości złożyła w II Liceum Ogólnokształcącym im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Koninie. W 1994 ukończyła Łódzką Szkołę Filmową na wydziale aktorskim.
Na scenie zadebiutowała 17 sierpnia 1993, występując w II Konkursie Teatrów Ogródkowych. Druga nagroda za Spacerek przed snem Głowackiego, przyznana przez Jury z Izabellą Cywińską i Maciejem Wojtyszką otworzyła przed studentką wrota Teatru TV. Występowała gościnnie na scenach wielu miast, co zaowocowało wyróżnieniem, m.in. za Kaleki z Inishmaan w Kaliszu. Rolę w Elvisie z Marilyn doceniono we Włoszech i we Francji. Była dwukrotnie nominowana do Warszawskiej Nagrody Teatralnej Feliksa. W 2000 otrzymała nagrodę Byka Sukcesu. Zagrała Izę w Iwonie, księżniczce Burgunda. Przez wiele lat związana była z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Od 2014 w zespole Teatru Narodowego w Warszawie
Zagrała m.in. w filmach: Psy (1992) Władysława Pasikowskiego, Spis cudzołożnic (1994), Prowokator (1995), Złoto dezerterów (1998), Sezon na leszcza (2000) i Lejdis (2008), a także serialach: Taksówka z numerem 1 (2000) Jana Kidawy-Błońskiego, Ja, Malinowski (1999) Filipa Zybera, Dom (1998–2000) Jana Łomnickiego, Ekstradycja (1995) Wojciecha Wójcika i Czterdziestolatek. 20 lat później (1993) Jerzego Gruzy. Wystąpiła w teledysku do utworu „Kłamstwo” (2001) Magdy Femme. Popularność przyniosła jej rola Marii Majewskiej, współudziałowca wpływowego warszawskiego dziennika w polsatowskim serialu Samo życie (2002–2010). Otrzymała pozaregulaminową nagrodę jury w debiucie fabularnym Tomasza Koneckiego Pół serio za najlepszą rolę komediową na 25. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Uznanie zdobyła również dzięki dubbingowi gry komputerowej The Longest Journey: Najdłuższa podróż oraz jej kontynuacji Dreamfall: The Longest Journey.
W latach 1999–2007 była związana z Piotrem Machalicą.