W tym artykule zbadamy fascynujący świat Ferguson Jenkins, odnosząc się do jego pochodzenia, wpływu i dzisiejszego znaczenia. Od swoich początków aż do ewolucji na przestrzeni czasu Ferguson Jenkins budził niespotykane dotąd zainteresowanie w różnych obszarach wiedzy. Dzięki skrupulatnemu i szczegółowemu podejściu przeanalizujemy różne aspekty Ferguson Jenkins, oferując naszym czytelnikom pełną i wzbogacającą wizję tego ekscytującego tematu. Ponadto zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, kulturę popularną i życie codzienne, podkreślając jego znaczenie i aktualność we współczesnym świecie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez wiele aspektów Ferguson Jenkins!
miotacz | |||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Ferguson Arthur Jenkins, Jr. | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Fly | ||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1942 | ||||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||||
Debiut |
10 września 1965 | ||||||||||||||
Ostatni występ |
26 września 1983 | ||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||
Win–loss record |
284–226 | ||||||||||||||
ERA |
3,34 | ||||||||||||||
Strikeouty |
3192 | ||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Baseball Hall of Fame | |||||||||||||||
Rok wprowadzenia |
1991 | ||||||||||||||
Głosów |
75,4% (3. głosowanie) | ||||||||||||||
Metoda elekcji |
Ferguson Arthur Jenkins, Jr. (ur. 13 grudnia 1942) – kanadyjski baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 19 sezonów w Major League Baseball.
Jenkins podpisał kontrakt jako wolny agent z Philadelphia Phillies w 1962 roku i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Arkansas Travellers, reprezentującym poziom Triple-A. W MLB zadebiutował 10 września 1965 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals, zastępując Jima Bunninga w pierwszej połowie ósmej zmiany i zaliczył zwycięstwo. W kwietniu 1966 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Chicago Cubs. W 1967 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game i rozegrał najwięcej pełnych meczów spośród wszystkich miotaczy w lidze; zwyciężał w tej klasyfikacji jeszcze trzykrotnie w 1970, 1971 i 1974 roku.
W sezonie 1971 zaliczył najwięcej zwycięstw w National League (24 przy 13 przegranych), zaliczył 263 strikeouty (2. wynik w lidze) i jako pierwszy zawodnik Cubs otrzymał nagrodę Cy Young Award, jako pałkarz zdobył najwięcej spośród miotaczy w klubie home runów (6) i zaliczył najwięcej RBI (20). W październiku 1973 przeszedł do Texas Rangers.
W sezonie 1974 ustanowił dwa klubowe rekordy zwyciężając w 25 meczach i rozgrywając 328 inningów. W latach 1977–1978 grał w Boston Red Sox, zaś od 1978 do 1981 występował ponownie w Texas Rangers. W grudniu 1981 będąc wolnym agentem podpisał kontrakt z Chicago Cubs. 25 maja 1982 w meczu przeciwko San Diego Padres został siódmym zawodnikiem w historii MLB, który osiągnął pułap 3000 strikeoutów. Po raz ostatni zagrał 26 września 1983 w wieku 40 lat.
W 1987 został uhonorowany członkostwem w Canadian Baseball Hall of Fame, zaś cztery lata później jako pierwszy Kanadyjczyk został wybrany do National Baseball Hall of Fame. W 2007 odebrał Order Kanady, który przyznano mu w 1979 roku. W maju 2009 wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 31, w którym występował także Greg Maddux.
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
3× All-Star | 1967, 1971, 1972 | |
NL Cy Young Award | 1971 | |
Baseball Hall of Fame | od 1991 | |
# 31 zastrzeżony przez Cubs | 2009 |