France Télévisions

W tym artykule przyjrzymy się bliżej France Télévisions, tematowi, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. W miarę postępu i ewolucji społeczeństwa France Télévisions stał się centralnym punktem wymagającym uwagi i refleksji. Poprzez wszechstronną i szczegółową analizę zbadamy różne aspekty i wymiary France Télévisions, odkrywając jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie. Od historii do przyszłości, w tym artykule zagłębimy się w France Télévisions, aby zaoferować pełne i wzbogacające spojrzenie na ten temat, które nie pozostawi nikogo obojętnym.

France Télévisions
Ilustracja
Państwo

 Francja

Adres

France Télévisions
7, esplanade Henri de France
75015 Paryż

Data założenia

2 sierpnia 2000

Forma prawna

spółka publiczna

Prezes

Delphine Ernotte-Cunci

Udziałowcy

rząd Francji (100%)

Dane finansowe (2018)
Przychody

3,087 mld euro

Aktywa

444,5 mln euro

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „France Télévisions”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „France Télévisions”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „France Télévisions”
Ziemia48°50′20″N 2°16′17″E/48,838889 2,271389
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

France Télévisions (wym. ) – francuska publiczna grupa mediowa będąca własnością francuskiego skarbu państwa, powstała na skutek reorganizacji kanałów francuskiej telewizji publicznej.

Spółka finansowana jest z wpływów z abonamentu radiowo-telewizyjnego.

Historia

W latach 1964–1975 narodowa radiotelewizja we Francji była zmonopolizowana przez organizację Office de radiodiffusion-télévision française. W celu stworzenia konkurencyjności, organizacja została w 1975 roku podzielona, a jej trzy kanały telewizyjne: TF1, Antenne 2 i FR3, stały się niezależne od siebie, lecz nadal były w pełni własnością rządu francuskiego. W 1987 roku kanał TF1 został sprywatyzowany i sprzedany spółce Bouygues, a oprócz niego powstały inne prywatne kanały, takie jak m.in. Canal+ i La Cinq. Doprowadziło to do znacznego spadku oglądalności dwóch wówczas istniejących kanałów publicznych, które straciły 30% swojego udziału w rynku. W celu ponownego zjednoczenia francuskiej telewizji publicznej i wzmocnienia jej pozycji na wynku, w 1992 roku powołano wspólnego dyrektora obydwu kanałów, a nazwy kanałów zmieniono na France 2 i France 3 w celu ujednolicenia marki; podmiot powstały wskutek tych zmian został nazwany France Télévision, jednak nie był nadal jednym bytem nadawczym.

2 sierpnia 2000 roku utworzona pod nazwą France Télévisions została spółka holdingowa wszystkich francuskich kanałów telewizji publicznej, przejmując w pełni kontrolę nad kanałami France 2 i France 3, jak i prywatnym kanałem La Cinquième, przemianowanym na France 5. W 2004 roku spółka przejęła kanał Réseau France Outre-mer, odpowiedzialny za nadawanie w terytoriach zależnych Francji. Obowiązek mianowania prezesa publicznej spółki do 2008 i od 2013 roku należał do Conseil supérieur de l'audiovisuel (Wyższa Rada Audiowizualna), a w latach 2008–2013 do francuskiego prezydenta.

Status i działanie

Gmach France Télévisions na esplanade Henri de France w Paryżu (2015).

France Télévisions jest ogólnokrajową spółką programową, której misje są określone w artykule 44 ustawy nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. dotyczącej wolności komunikacji, poprawiona ustawą nr 2013-1028 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącą niezależności nadawców publicznych. Działanie spółki jest równkeż wyjaśnione w specyfikacjach spółki, ustalonych dekretem nr 2009-1263 z dnia 19 października 2009 r. zatwierdzającym statut narodowej spółki programowej France Télévisions. Ponadto kierunki strategiczne grupy są przedmiotem umowy o celach i środkach (COM), podpisywanej co pięć lat między France Télévisions a jej udziałowcem, państwem francuskim.

Zgodnie z francuskim prawem, kanały telewizji publicznej nie mogą nadawać reklam na antenie od godziny 20:00 do 6:00. Część art. 44 ustawy nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. dotyczącej wolności komunikacji, wg poprawy 2013-1028 z dnia 15 listopada 2013 r. dotycząca niezależności nadawców publicznych głosi:

France Télévisions jest odpowiedzialna za projektowanie i programowanie krajowych, regionalnych i lokalnych audycji telewizyjnych, a także zagranicznych audycji radiowych. Publikuje i emituje również szereg usług komunikacji audiowizualnej, w tym audiowizualnych usług medialnych na żądanie, odpowiadających misjom służby publicznej, o których mowa w art. 43-11 oraz w jego specyfikacjach. Uwzględnia rozwój technologii cyfrowych, aby zapewnić wszystkim odbiorcom dostęp do swoich programów. Szanując tożsamość linii redakcyjnych każdej z publikowanych i emitowanych przez siebie usług, France Télévisions zapewnia poprzez swoje wybory programowe i nabywanie programów oraz utworów audiowizualnych i kinematograficznych gwarancję różnorodności twórczości i produkcji. France Télévisions odzwierciedla różnorodność francuskiego społeczeństwa w swoich programach i zapewnia podjęcie odpowiednich działań w celu poprawy obecności tej różnorodności w programach. projektuje i emituje programy regionalne, które przyczyniają się do poznania i wpływu tych terytoriów oraz, w stosownych przypadkach, do ekspresji języków regionalnych. Programy te są nadawane na specjalnych stoiskach, w tym w godzinach największej oglądalności, i można je odebrać w całym kraju. Odzwierciedlają różnorodność życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego w regionie oraz dostarczają informacji lokalnych.

Kanały telewizyjne

Kanały własności France Télévisions

Nazwa kanału Logo Start emisji naziemnej
France 2
21 grudnia 1964
France 3
31 grudnia 1972
France 4
31 marca 2005
France 5
13 grudnia 1994
France Info
31 sierpnia 2016
La Première
9 lipca 2004

Kanały z udziałami France Télévisions

Nazwa kanału Logo Start emisji naziemnej
Arte
30 maja 1992
Euronews
1 stycznia 1993
France Info
31 sierpnia 2016
TV5 Monde
2 stycznia 1984
Africanews
4 stycznia 2016
Planète+ Crime 27 października 2007

Kanały sprzedane

Nazwa kanału Logo Start emisji naziemnej
France 24
30 listopada 2005
Histoire 14 lipca 1997
Mezzo 21 marca 1998
Mezzo Live HD 7 kwietnia 2010
Gulli
18 listopada 2005

Kanały nieistniejące

Nazwa kanału Logo Start emisji naziemnej
Télé Emploi 28 marca 1994
France Supervision 7 września 1992
La Cinquième
13 grudnia 1994
Chaîne Régions 11 maja 1998
RFO Sat 25 marca 1998
Festival
24 czerwca 1996
Gourmet TV 20 marca 2002
Ma Planète
5 listopada 2003
Planète Juniors 4 września 2007
Tempo 1983
Planète+ Thalassa 1 listopada 2002
Culturebox
1 lutego 2021
France Ô
25 lutego 2005

Udziały i widownia

W 2019 roku średni udział oglądalności kanałów France Télévisions wyniósł 28,9%, dzięki czemu była pierwszą we Francji, wyprzedzając grupy TF1 (27,2%) i M6 z 14,5%. W lipcu 2015 France Télévisions – z Francetv Info, France 3 Régions, 1re Outre-mer, Culturebox i Géopolis – zajęła 4 miejsce wśród najczęściej odwiedzanych przez internautów witryn informacyjnych we Francji z 6,896 milionami użytkowników, za Le Figaro (8,640 miliona), L'Internaute (8,368 mln) i Le Monde (7,198 mln). Pośród użytkowników telefonów komórkowych zajęła drugie miejsce z 4,838 milionami użytkowników, za Le Figaro (5,147 miliona), a spośród użytkowników tabletów zajmuje trzecie miejsce z 2,702 milionami użytkowników, za Le Figaro (2,908 miliona) i 20 Minutes (2,814 miliona).

Udziały kanałów telewizyjnych France Télévisions na przestrzeni lat
Rok France 2 France 3 France 4 France 5 France Info Łącznie
2007 18,1% 14,1% 0,4% 3,3% b.d. 35,9%
2008 17,5% 13,3% 0,9% 3% 34,7%
2009 16,7% 11,8% 1,1% 3,1% 32,7%
2010 16,1% 10,7% 1,6% 3,2% 31,6%
2011 14,9% 9,7% 2% 3,3% 29,9%
2012 14,9% 9,7% 2,1% 3,5% 30,2%
2013 14% 9,5% 1,8% 3,3% 28,6%
2014 14,1% 9,4% 1,6% 3,2% 28,8%
2015 14,3% 9,2% 1,7% 3,4% 29,2%
2016 13,4% 9,1% 1,9% 3,4% 28,6%
2017 13% 9,1% 1,8% 3,6% 0,3% 28,4%
2018 13,5% 9,4% 1,6% 3,5% 0,4% 28,4%
2019 13,9% 9,3% 1,6% 3,6% 0,5% 28,9%
2020 14,1% 9,4% 1,2% 3,5% 0,7% 28,9%
2021 14,7% 9,4% 0,8% 3,3% 0,7% 28,9%

Okres obowiązywania Grafika Opis logo
1992–2000 Czarny napis „France Télevision” (ówczesna nazwa firmy), nad i pod którym widoczne są częściowo ucięte liczby 2 i 3, symbolizujące dwa kanały ówcześnie posiadane przez firmę.
2000–2002 Podobne do logo obowiązującego w latach 1992–2000. Napis „France Télévision” został przesunięty na dół logo, nad nim znalazła się gruba szara linia. Nad linią znajdowały się projekty graficzne kanałów firmy: wcześniej wspomniane kanały 2 i 3, oraz nowy kanał 5.
2002–2008 Cztery kwadratowe figury, podobne do lustr, tzw. „okna”. Pod nimi znajduje się napis „francetélévisions”. Każdy element przedstawiony na logo jest w kolorze niebieskim lub granatowym.
2008–2012 Logo przypomina to używane w latach 2002–2008. W sygnecie pojawiło się piąte tzw. „okno”, a wszystkie z nich przybrały różne barwy, odpowiednio: czerwony, niebieski, fioletowy, zielony oraz żółty. Napis pod sygnete, pozostał bez zmian.
2012–2018 Składa się wyłącznie z napisu „francetélévisions” w kolorze czarnym.
2018–2022 Przedstawia czarny napis „france•tv”.
od 2023 Czarny napis „france”, obok którego znajduje się zapisane w różnych kolorach tęczy „•tv”.

Przypisy

  1. ↑ a b 3146651, Rapport annuel 2018 - Volet financier , Issuu (ang.).
  2. ↑ Martine ESQUIROU, 1975: l'ORTF éclate et les chaînes publiques deviennent concurrentes , Libération (fr.).
  3. ↑ ORTF - L'Internaute - Histoire , archive.wikiwix.com .
  4. ↑ Leen d’Haenens, Frieda Saeys (red.), Western Broadcasting at the Dawn of the 21st Century, De Gruyter, 31 grudnia 2001, DOI: 10.1515/9783110867596, ISBN 978-3-11-086759-6 .
  5. ↑ Agnès Chauveau, Yannick Dehée, Dictionnaire de la télévision française, Nouveau Monde, styczeń 2007, DOI: 10.14375/np.9782847362657, ISBN 978-2-84736-265-7 .
  6. ↑ Chronologie de la politique de l'audiovisuel. Politiques publiques - repères - Vie-publique.fr , archive.wikiwix.com, 20 sierpnia 2004 (fr.).
  7. ↑ Les principales dispositions de la loi du 1er août 2000 - Audiovisuel - Ministère de la Culture et de la Communication , web.archive.org (fr.).
  8. ↑ a b Histoire de France Télévisions , archive.wikiwix.com (fr.).
  9. ↑ Réseau France Outre-mer s'appelle désormais France Ô , Le Monde.fr, 28 lutego 2005 (fr.).
  10. ↑ Marie Bénilde, La télévision publique libérée de ses chaînes ? , Le Monde diplomatique, 1 lutego 2008 (fr.).
  11. ↑ Missions , France tv & vous (fr.).
  12. ↑ Loi n° 86-1067 du 30 septembre 1986 relative à la liberté de communication (Loi Léotard) , www.legifrance.gouv.fr .
  13. ↑ Les chiffres , France tv & vous (fr.).
  14. ↑ a b TF1 reste en tête des audiences TV 2019 mais tombe sous les 20% , www.20minutes.fr (fr.).
  15. ↑ N° 3111 tome V - Avis de M. Jacques Cresta sur le projet de loi de finances pour 2016 (n°3096) , www.assemblee-nationale.fr .
  16. ↑ a b Médiamat annuel 2008 .
  17. ↑ a b Médiamat annuel 2010 .
  18. ↑ a b Médiamat annuel 2012 .
  19. ↑ a b Médiamat annuel 2014. TF1 consolide, RMC Découverte HD 24 performe .
  20. ↑ Médiamat annuel 2015 .
  21. ↑ Audiences télé. En 2016, M6 et la TNT progressent, TF1 et France 2 perdent du terrain .
  22. ↑ Audiences annuelles 2017 : TF1 et France 2 limitent la casse, M6 très faible, France 5 devant C8 et TMC .
  23. ↑ Audiences annuelles 2019 : Les chaînes TF1 et M6 au plus bas, le service public en forme, record pour LCI et L'Equipe .
  24. ↑ L'audience de la télévision en 2020 .
  25. ↑ Audiences annuelles 2021 : TF1 leader en hausse, F2 au top réduit l'écart, records historiques pour CNews et RMC Story , ozap.com (fr.).
Kanały France Télévisions
Kanały
Kanały, których FTV jest współwłaścicielem
Sieci kanałów
Anteny regionalne
France 3
Anteny regionalne
Outre-mer La Première
Kanały nieistniejące
Kanały sprzedane
Europejska Unia Nadawców

Unia Europejska

Konkursy i festiwale
Członkowie

Francuskie stacje telewizyjne
Naziemne analogowe
Naziemne cyfrowe (bezpłatne)
Naziemne cyfrowe (płatne)
Inne
Telewizyjne grupy medialne
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot