Frans Schollaert

W dzisiejszym świecie Frans Schollaert jest tematem ciągłej debaty i analiz. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę czy znaczenie na polu naukowym, Frans Schollaert zajmuje ważne miejsce w programie dyskusji. Od czasów starożytnych do współczesności Frans Schollaert budził zainteresowanie i ciekawość ludzkości, wywołując głębokie refleksje i prowokując do nieustannych badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty Frans Schollaert, odkrywając jego liczne aspekty i znaczenie w bieżącym kontekście.

François Victor Marie Ghislain Schollaert (ur. 19 sierpnia 1851 w Wilsele, zm. 29 czerwca 1917 w Sainte-Adresse we Francji) – belgijski polityk, działacz Partii Katolickiej, prawnik.

W 1888 został deputowanym do Izby Reprezentantów. Pozostał nim do śmierci. Był ministrem: spraw wewnętrznych (1895-1899, rolnictwa 1908-1910), kultury i nauki (1910-1911) i stanu (od 1907). W latach 1901–1908 pełnił funkcję szefa gabinetu (premiera Belgii). Dwukrotnie zajmował stanowisko przewodniczącego Izby Reprezentantów (1901-1908, 1911-1917).

Od 1914 był członkiem emigracyjnych władz Belgii.

Bibliografia

• Joris Helleputte: Architect en politicus, 1852/1925 (niderl.)
• rulers.org (ang.)
• Biogram na stronie ARS MORIENDI (niderl.)
• STATES AND REGENTS OF THE WORLD. geocities.com. . (ang.)

Przypisy

1. ↑ Zarchiwizowana kopia. . .

• p
• d
• e

Premierzy Belgii

Szefowie gabinetu (1831–1918)

Étienne Constantin de Gerlache (1831) Joseph Lebeau (1831) Félix de Muelenaere (1831–1832) Albert Joseph Goblet d’Alviella (1832–1834) Barthélémy de Theux de Meylandt (1834–1840) Joseph Lebeau (1840–1841) Jean-Baptiste Nothomb (1841–1845) Sylvain Van de Weyer (1845–1846) Barthélémy de Theux de Meylandt (1846–1847) Charles Rogier (1847–1852) Henri de Brouckère (1852–1855) Pierre de Decker (1855–1857) Charles Rogier (1857–1868) Walthère Frère-Orban (1868–1870) Jules d’Anethan (1870–1871) Barthélémy de Theux de Meylandt (1871–1874) Jules Malou (1874–1878) Walthère Frère-Orban (1878–1884) Jules Malou (1884) Auguste Beernaert (1884–1894) Jules de Burlet (1894–1896) Paul de Smet de Naeyer (1896–1899) Jules Vandenpeereboom (1899) Paul de Smet de Naeyer (1889–1907) Jules de Trooz (1907) Frans Schollaert (1908–1911) Charles de Broqueville (1911–1918) Gérard Cooreman (1918)

Premierzy (od 1918)

Léon Delacroix (1918–1920) Henry Carton de Wiart (1920–1921) Georges Theunis (1921–1925) Aloys van de Vyvere (1925) Prosper Poullet (1925–1926) Henri Jaspar (1926–1931) Jules Renkin (1931–1932) Charles de Broqueville (1932–1934) George Theunis (1934–1935) Paul van Zeeland (1935–1937) Paul-Emile Janson (1937–1938) Paul-Henri Spaak (1938–1939) Hubert Pierlot (1939–1945) Achille Van Acker (1945–1946) Paul-Henri Spaak (1946) Achille Van Acker (1946) Camille Huysmans (1946–1947) Paul-Henri Spaak (1947–1949) Gaston Eyskens (1949–1950) Jean Duvieusart (1950) Joseph Pholien (1950–1952) Jean Van Houtte (1952–1954) Achille Van Acker (1954–1958) Gaston Eyskens (1958–1961) Théo Lefèvre (1961–1965) Pierre Harmel (1965–1966) Paul Vanden Boeynants (1966–1968) Gaston Eyskens (1968–1973) Edmond Leburton (1973–1974) Leo Tindemans (1974–1978) Paul Vanden Boeynants (1978–1979) Wilfried Martens (1979–1981) Mark Eyskens (1981) Wilfried Martens (1981–1992) Jean-Luc Dehaene (1992–1999) Guy Verhofstadt (1999–2008) Yves Leterme (2008) Herman Van Rompuy (2008–2009) Yves Leterme (2009–2011) Elio Di Rupo (2011–2014) Charles Michel (2014–2019) Sophie Wilmès (2019–2020) Alexander De Croo (od 2020)

• p
• d
• e

Przewodniczący Izby Reprezentantów Belgii

Étienne Constantin de Gerlache (1831–1832) Jean Raikem (1832–1839) Isidore Fallon (1839–1842) Jean Raikem (1842–1843) Charles Liedts (1843–1848) Pierre-Théodore Verhaegen (1848–1852) Noël Joseph Auguste Delfosse (1852–1855) Josse Joseph de Lehaye (1855–1857) Pierre-Théodore Verhaegen (1857–1859) Auguste Englebert Pierre Orts (1859–1860) Désiré Jean Léon Vervoort (1860–1863) Ernest Louis de Gonzague Vandenpeereboom (1863–1867) Hubert Joseph Dolez (1867–1870) Charles Vilain XIIII (1870–1871) Xavier Victor Thibaut (1871–1878) Charles Rogier (1878) Jules Louis Guillery (1878–1881) Joseph Jules Descamps (1881–1884) Xavier Victor Thibaut (1884) Théophile de Lantsheere (1884–1895) Auguste Beernaert (1896–1900) Louis Marie Joseph de Sadeleer (1900–1901) Frans Schollaert (1901–1908) Gérard Cooreman (1908–1912) Frans Schollaert (1912–1917) Prosper Poullet (1918–1919) Emile Brunet (1919–1928) Emile Tibbaut (1928 5 września 1930) Jules Poncelet (1930–1936) Camille Huysmans (1936–1939) Frans Van Cauwelaert (1939–1954) Camille Huysmans (1954–1958) Paul Kronacker (1958–1961) Achille Van Acker (1961–1974) André Dequae (1974–1977) Edmond Leburton (1977–1979) Charles-Ferdinand Nothomb (1979–1980) Jean Defraigne (1980) Joseph Michel (1980–1981) Jean Defraigne (1981–1988) Erik Vankeirsbilck (1988) Charles-Ferdinand Nothomb (1988–1995) Jos Dupré (1995) Raymond Langendries (1995–1999) Herman De Croo (1999–2007) Herman Van Rompuy (2007–2008) Patrick Dewael (2008–2010) André Flahaut (2010–2014) Patrick Dewael (2014) Siegfried Bracke (2014–2019) Patrick Dewael (2019–2020) Eliane Tillieux (od 2020)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 896155769083127880002
• GND: 1185504907
• WorldCat: viaf-896155769083127880002