Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen

W tym artykule zbadamy Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen z zupełnie nowej perspektywy, analizując jego najważniejsze aspekty i implikacje w różnych kontekstach. Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen jest przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych dyscyplinach, a jego znaczenie w dzisiejszym świecie jest niezaprzeczalne. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen to temat, który zasługuje na dokładne zbadanie, aby zrozumieć jego prawdziwe znaczenie i zakres. Na tych stronach będziemy rozwikłać tajemnice otaczające Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen i spróbować rzucić światło na jego liczne aspekty, umożliwiając czytelnikowi wyruszenie w fascynującą podróż pełną odkryć i introspekcji.

Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 września 1761
Lubeka

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1817
Kopenhaga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Friedrich Ludwig Æmilius Kunzen (ur. 24 września 1761 w Lubece, zm. 28 stycznia 1817 w Kopenhadze) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

Syn Adolpha Carla. Lekcje muzyki pobierał u ojca, jako cudowne dziecko występował w 1768 roku w Londynie. W latach 1781–1784 studiował prawo na Uniwersytecie w Kilonii. Za namową Johanna Abrahama Petera Schulza wyjechał do Kopenhagi, gdzie w latach 1784–1789 działał jako kompozytor, pianista i organizator życia muzycznego. W 1789 roku wyjechał do Berlina, gdzie wspólnie z Johannem Friedrichem Reichardtem prowadził sklep muzyczny i redagował czasopismo „Musikalisches Wochenblatt”. W 1792 roku został kapelmistrzem we Frankfurcie nad Menem, a w 1794 roku w Pradze. W 1795 roku wrócił do Kopenhagi, gdzie objął funkcję nadwornego kapelmistrza i kierownika towarzystwa oratoryjnego Det Harmoniske Selskab.

W 1793 roku poślubił śpiewaczkę Johannę Margarettę Antonettę Zuccarini.

Twórczość

Jako kompozytor pozostawał pod wpływem swojego protektora Johanna Abrahama Petera Schulza. W singspielach nawiązywał do twórczości Dittersdorfa, w twórczości operowej natomiast do Mozarta i Glucka. Nazywany „skandynawskim Cherubinim”, przyczynił się do podniesienia poziomu życia muzycznego w Danii. Jego działalność zapoczątkowuje złoty wiek muzyki duńskiej.

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)

  • oratorium Opstandelsen (1796)
  • oratorium Das Halleluja der Schöpfung (1797)
  • opera Holger Danske (1789)
  • opera Erik Ejegod (1798)
  • singspiel Das Fest der Winzer, oder Die Weinlese (1793)
  • singspiel Hemmeligheden (1796)
  • singspiel Dragedukken (1797)
  • singspiel Naturens røst (1799)
  • singspiel Min bedste moder (1800)

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1988. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 234–235. ISBN 978-83-224-3303-4.
  3. a b Alastair H. Thomas: Historical Dictionary of Denmark. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 311. ISBN 978-1-4422-6464-9.

Linki zewnętrzne