Guido Bentivoglio

W tym artykule przyjrzymy się Guido Bentivoglio z różnych punktów widzenia, aby zapewnić szeroki i szczegółowy pogląd na ten temat. Guido Bentivoglio jest dziś tematem niezwykle istotnym, ponieważ wpływa na różne aspekty społeczeństwa, gospodarki, polityki, kultury i codziennego życia ludzi. Poprzez rygorystyczną i dogłębną analizę zbadamy różne aspekty Guido Bentivoglio, badając jego implikacje, wyzwania i możliwości. Poprzez ten artykuł chcemy zaoferować czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą perspektywę, która pozwoli mu lepiej zrozumieć znaczenie i zakres Guido Bentivoglio we współczesnym świecie.

Guido Bentivoglio
Kardynał biskup
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 października 1579
Ferrara

Data i miejsce śmierci

7 września 1644
Rzym

Nuncjusz apostolski we Francji
Okres sprawowania

1616–1621

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

27 maja 1607

Kreacja kardynalska

11 stycznia 1621
Paweł V

Kościół tytularny

Diecezja Palestrina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 maja 1607

Konsekrator

Ludovico de Torres

Współkonsekratorzy

Metello Bichi
Alessandro Borghi

Guido Bentivoglio (ur. 4 października 1579 w Ferrarze, zm. 7 września 1644 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 4 października 1579 roku w Ferrarze, jako syn Cornelia Bentivoglio i Isabelli Bendedei. Studiował na Uniwersytecie Padewskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. W 1598 roku musiał powrócić do Ferrary, gdzie po śmierci Alfonsa II d’Este nie było sukcesora, który mógłby objąć rządy. Księstwo zostało zagarnięte przez Klemensa VIII, wbrew woli kuzyna zmarłego Cezara d’Este. Dzięki protekcji Pietra Aldobrandiniego został szambelanem papieskim, referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i klerykiem Kamery Apostolskiej. 14 maja 1607 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Rodos, a trzynaście dni później przyjął sakrę. Jednocześnie został mianowany nuncjuszem we Flandrii. Gdy przybył do Brukseli, promował świeżo zawarty pokój pomiędzy katolikami a protestantami, choć starał się zachować przywileje katolików, którzy byli poddanymi Hiszpanii. W 1615 roku zrezygnował z nuncjatury, a rok później został powołany na stanowisko nuncjusza we Francji. Zmuszony był wówczas interweniować w sprawach państwowych, podczas regencji Marii Medycejskiej i usiłował wypracować porozumienie pomiędzy Francją a Hiszpanią. Ponadto otwarcie zachęcał do polemiki przeciwko propagandzie hugenotów i galijczyków. W 1620 roku Ludwik XIII odnowił obietnicę połączenia korony francuskiej z Béarn i Nawarrą. 11 stycznia 1621 roku Bentivoglio został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Giovanni a Porta Latina. Wkrótce potem zrezygnował z nuncjatury. W 1622 roku został wybrany biskupem Riez, jednakże już po trzech latach zrezygnował z zarządzania diecezją. W latach 1631–1632 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów, a w 1633 roku podpisał wyrok potępiający Galileusza. 1 lipca 1641 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezją suburbikarną Palestrina. Zmarł 7 września 1644 roku w Rzymie.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Guido Bentivoglio. The Cardinals of the Holy Roman Church. . (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g Guido Bentivoglio. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot