W obecnym kontekście Józef Śliwka stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na polu zawodowym, Józef Śliwka przykuł uwagę ludzi w różnym wieku, kulturach i zawodach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Józef Śliwka, od jego początków do dzisiejszej pozycji. Przeanalizujemy jego znaczenie, implikacje oraz to, jak ukształtowało lub będzie kształtować otaczający nas świat. Niezależnie od Twojej wcześniejszej wiedzy na temat Józef Śliwka, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i zachęci do zastanowienia się nad jego znaczeniem w Twoim życiu.
Data urodzenia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||
Informacje klubowe | |||||||
Klub | |||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||
|
Józef Śliwka (ur. 14 maja 1928, zm. 26 czerwca 1982) – polski siatkarz, reprezentant Polski, medalista mistrzostw Polski, trener, m.in. reprezentacji Polski, żeńskiej i męskiej drużyny Gwardii Wrocław
Był zawodnikiem Gwardii Wrocław, z którą w 1951 zwyciężył w zawodach I Centralnej Spartakiady, a w 1952 został wicemistrzem Polski. W 1952 wystąpił w 8 spotkaniach reprezentacji Polski, w tym na mistrzostwach świata (7. miejsce).
Od 1953 do 1961 trenował żeńską drużynę Gwardii i zdobył z nią dwa brązowe medale mistrzostw Polski (1958 i 1960). W sezonie 1959/1960 prowadził także męską drużynę Gwardii, a ponownie objął ją w sezonie 1963/1964. zdobywając następnie wicemistrzostwo Polski. Z prowadzenia drużyny zrezygnował po I rundzie sezonu 1964/1965 (zastąpił go Władysław Pałaszewski.
W 1956 był asystentem Zygmunta Krzyżanowskiego na turnieju mistrzostw świata kobiet, gdzie polska drużyna wywalczyła brązowy medal. W 1958 poprowadził męską reprezentację Polski na mistrzostwach Europy, zajmując z drużyną 6. miejsce. Trenerem drużyny narodowej był tylko na tym turnieju.
Jego żoną była reprezentacyjna siatkarka Maria Śliwka. Siatkarzami byli także jego brat Jan, siostra Stanisława i szwagier Zenon Kurpios.
Został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.