W dzisiejszym świecie znaczenie Józef Rubiś zyskało niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy jest to dziedzina zawodowa, osobista czy akademicka, Józef Rubiś stał się tematem szerokiego zainteresowania, który bezpośrednio wpływa na życie ludzi. W miarę rozwoju społeczeństwa Józef Rubiś stał się miejscem spotkań, które generuje debatę, refleksję i ciągłą analizę. W tym artykule zagłębimy się w świat Józef Rubiś, badając jego różne aspekty i wpływ na różne aspekty życia codziennego.
Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1931 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 września 2010 | ||||||||||||
Klub |
Wisła Zakopane | ||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Józef Rubiś (ur. 19 marca 1931 w Zakopanem, zm. 28 września 2010 tamże) – polski biegacz narciarski i biathlonista, dwukrotny olimpijczyk, medalista mistrzostw świata.
Przez pierwszą część kariery zawodniczej startował w biegach narciarskich. Był mistrzem Polski na 30 km (w 1955) i w sztafecie 4 × 10 km (w latach 1955, 1956 i 1957), a także ośmiokrotnym wicemistrzem (w biegach na 15 km i 30 km oraz w sztafecie). Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Cortinie d’Ampezzo (1956), gdzie zajął 34. miejsce w biegu na 15 km, 23. miejsce na 30 km oraz 9. miejsce w sztafecie 4 × 10 km (z Józefem Gąsienicą-Sobczakiem, Tadeuszem Kwapieniem i Andrzejem Mateją).
Od 1962 startował w biathlonie. Podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku (1964) zajął 6. miejsce w biegu na 20 km, jedno z najlepszych w historii polskich startów olimpijskich w tej konkurencji. Na mistrzostwach świata w Elverum (1965) zdobył brązowy medal w konkurencji drużynowej (z Gąsienicą-Sobczakiem, Stanisławem Szczepaniakiem i Stanisławem Łukaszczykiem), a indywidualnie był 13. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 7,5 km (też z Gąsienicą-Sobczakiem, Szczepaniakiem i Łukaszczykiem), a podczas mistrzostw świata w Altenbergu w 1967 roku zajął 6. miejsce w sztafecie (w tym samym składzie).
Po zakończeniu kariery był trenerem.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
23. | 27 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 30 km stylem klasycznym | 1:44:06 | +9:41 | Veikko Hakulinen |
34. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 15 km stylem klasycznym | 49:39 | +4:08 | Hallgeir Brenden |
9. | 4 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Sztafeta 4 × 10 km | 2:15:30 | +10:0 | ZSRR |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1964 | Innsbruck | 6. | nd. | nd. | nd. | nd. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1963 | Seefeld | 16. | nd. | nd. | nd. | 5. | nd. | – |
1965 | Elverum | 13. | nd. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1966 | Garmisch-Partenkirchen | – | nd. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
1967 | Altenberg | – | nd. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |