Stefan Hula (ur. 1947)
W tym artykule omówimy Stefan Hula (ur. 1947), temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ w różnych kontekstach. Z perspektywy Stefan Hula (ur. 1947) zostanie przeanalizowane jego znaczenie i wpływ na _var2, a także jego wpływ na _var3. W całym tym dokumencie zostaną zaprezentowane różne podejścia i punkty widzenia na temat Stefan Hula (ur. 1947), aby zapewnić kompleksową i zaktualizowaną wizję tego tematu. Podobnie zostaną zaprezentowane konkretne przykłady i studia przypadków, które w praktyce zilustrują dzisiejsze znaczenie Stefan Hula (ur. 1947). Celem multidyscyplinarnego podejścia jest zaoferowanie całościowej wizji Stefan Hula (ur. 1947), umożliwiającej czytelnikom zrozumienie jego zakresu i zastosowań w różnych obszarach.
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
BBTS Bielsko-Biała | |||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
ⓘStefan Marian Hula (ur. 12 września 1947 w Szczyrku) – polski kombinator norweski, brązowy medalista mistrzostw świata. Ojciec Stefana – skoczka narciarskiego.
Kariera
W 1970 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Wysokich Tatrach, zajmując 13. miejsce w skokach, ale na trasie biegu stracił kilka pozycji i rywalizację ukończył poza czołową dwudziestką. Dwa lata później brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo, uzyskując 21. wynik na trasie biegu i osiemnasty na skoczni, co dało mu siedemnaste miejsce w całych zawodach.
Największy sukces w swojej karierze osiągnął na Mistrzostwach Świata w Falun w 1974 roku, gdzie zdobył brązowy medal. Hula zwyciężył w konkursie skoków, jednak w biegu stracił dwie pozycje i zdobył ostatecznie brązowy medal. Wyprzedzili go tylko dwaj reprezentanci NRD: zwycięzca Ulrich Wehling oraz srebrny medalista Günter Deckert. Czwartego w zawodach Hansa Hartleba z NRD Polak wyprzedził o zaledwie 0,31 punktu. Ostatni występ na arenie międzynarodowej zanotował w 1976 roku, podczas Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku. W skokach był szósty, jednak w biegu uzyskał dopiero 26. czas i rywalizację ukończył na szesnastej pozycji.
Ponadto był mistrzem Polski w 1973 roku oraz wicemistrzem dwa lata wcześniej. Zdobył też wicemistrzostwo Polski w skokach na średniej skoczni w 1976 roku. W 1971 roku wyrównał, a dwa lata później pobił rekord skoczni w Wiśle-Malince (uzyskał wówczas 93 m).
Po zakończeniu w 1978 roku kariery zawodniczej został trenerem. Mieszka w Szczyrku. Rodzice – Józef i Julia Fiedor; żonaty, czworo dzieci: Przemysław, Katarzyna, Magdalena – saneczkarka i Stefan – skoczek, reprezentant Polski i olimpijczyk.
Osiągnięcia
Igrzyska Olimpijskie 
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 17. | 5 lutego | 1972 |  Sapporo
|
Indywidualnie K-90/15 km | 413.340 pkt | -42.815 pkt |  Ulrich Wehling
|
| 16. | 9 lutego | 1976 |  Innsbruck
|
Indywidualnie K-90/15 km | 423.39 pkt | -40.51 pkt | Ulrich Wehling
|
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ? | 14 lutego | 1970 |  Wysokie Tatry
|
Indywidualnie K-90/15 km | 410.50 pkt | ? | Ladislav Rygl
|
3.
|
19 lutego | 1974 |  Falun
|
Indywidualnie K-90/15 km | 421.14 pkt | -3.21 pkt | Ulrich Wehling
|
Przypisy
- ↑ Wyniki kombinacji na MŚ 1970 (ang.)
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Stefan Marian Hula – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. . . (pol.).
- Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, s. 85-86.
- Bogdan Tuszyński, Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, Henryk Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, , s. 601, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893.
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. . (ang.).