W dzisiejszym świecie Język średnioangielski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Od momentu pojawienia się Język średnioangielski przykuł uwagę różnych sektorów społeczeństwa, wywołując debaty, sprzeczne opinie i ciągłe zainteresowanie zdobywaniem większej wiedzy na ten temat. Jego wpływ przekroczył granice i zaowocował dużą liczbą badań i publikacji mających na celu zgłębienie jego różnych aspektów. Język średnioangielski zdołał zająć poczesne miejsce w mediach i programie politycznym, do niego podchodzi się z wielu perspektyw i generuje niekończące się opinie i stanowiska. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Język średnioangielski, badając jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
wymarły | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | enm | ||||
ISO 639-3 | enm | ||||
ISO 639-6 | meng | ||||
IETF | enm | ||||
Glottolog | midd1317 | ||||
GOST 7.75–97 | сра 619 | ||||
SIL | ENM | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język średnioangielski (ang. Middle English) – formy języka angielskiego funkcjonujące między inwazją normańską w 1066 roku a połową XV wieku, gdy standard Chancery zaczął się rozprzestrzeniać. Jako umowne rozgraniczenie między średnioangielskim a wczesnym nowoangielskim przyjęto rok 1440.
W okresie średnioangielskim z dialektów northumbryjskich zaczął się wykształcać język scots.
Po lewej fragment prologu Opowieści kanterberyjskich autorstwa Geoffreya Chaucera a po prawej tłumaczenie w języku angielskim.
|
|