Obecnie Język manipuri to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od kilku lat Język manipuri jest źródłem debaty i refleksji w różnych obszarach, czy to w polityce, kulturze, ekonomii czy technologii. Język manipuri wzbudził zainteresowanie ekspertów i naukowców, a także zwykłych ludzi, którzy chcą dowiedzieć się więcej na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Język manipuri, analizując jego wpływ i znaczenie dzisiaj.
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Indie (stan Manipur) | ||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | mni | ||
| ISO 639-3 | mni | ||
| IETF | mni | ||
| Glottolog | mani1292 | ||
| Ethnologue | mni | ||
| GOST 7.75–97 | мни 433 | ||
| WALS | mei | ||
| SIL | MNI | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język manipuri (মনিপুরি, ꯃꯅꯤꯄꯨꯔꯤ), meitei-lon (মেইতেই লোন্, ꯃꯩꯇꯩ ꯂꯣꯟ), meitei-lol (মেইতেই লোল্, ꯃꯩꯇꯩ ꯂꯣꯜ) – główny język w indyjskim stanie Manipur, używany jako lingua franca do komunikacji pomiędzy różnymi grupami etnicznymi. Od 1992 język urzędowy (pod nazwą manipuri) w stanie Manipur, używany jest także w stanach Asam i Tripura oraz w Bangladeszu i Birmie.
Manipuri należy do grupy tybeto-birmańskiej sino-tybetańskiej rodziny językowej. Jest językiem tonalnym, nie należy go mylić z bishnupriya-manipuri, innym językiem używanym w Manipurze, należącym do rodziny języków indoeuropejskich.
Do XVIII w. manipuri posiadał własny system pisma (pismo meitei), obecnie jest najczęściej zapisywany alfabetem bengalskim, chociaż dawne pismo ostatnio przeżywa pewien renesans; stosowany bywa także alfabet łaciński.