Dziś obchodzone jest święto Jan Kanty Szeptycki, data/powód, który zachęca nas do refleksji nad znaczeniem Jan Kanty Szeptycki w naszym życiu. Jan Kanty Szeptycki to temat, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu, wzbudzając duże zainteresowanie społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy Jan Kanty Szeptycki, analizując jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia. Od powstania po ewolucję w czasie, poprzez wpływ na obecną kulturę i społeczeństwo, Jan Kanty Szeptycki jest tematem, który wciąż budzi ciekawość i zainteresowanie wielu ludzi. Dołącz do nas podczas tej wycieczki po Jan Kanty Szeptycki i odkryj wszystko, co jeszcze warto wiedzieć na ten fascynujący temat.
Jan Kanty Remigian Szeptycki | |
Szeptycki | |
Rodzina |
Szeptyccy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
13 listopada 1912 |
Ojciec |
Piotr Paweł Szeptycki |
Matka |
Róża Teresa Kossecka |
Żona | |
Dzieci |
Stefan Kanty Aleksander (1862–1864) |
Odznaczenia | |
Jan Kanty Remigian Szeptycki (ur. 1 października 1836 w Przyłbicach, zm. 13 listopada 1912 tamże), hrabia Szeptycki z Przyłbic herbu własnego Szeptycki na Rusi Czerwonej, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki (w 1871) – polski ziemianin wyznania rzymskokatolickiego, szambelan austriacki, poseł do Rady Państwa III i IV kadencji (1870–1873) oraz Sejmu Krajowego, mianowany członek dożywotny Izby Panów Rady Państwa (1911).
Jego ojcem był Piotr Paweł Leopold Szeptycki z Przyłbic h. Szeptycki (1808–1843), a matką Róża Teresa Ewelina Kossecka z Kossocic h. Rawicz, dama orderu austriackiego Krzyża Gwiaździstego (1808–1888).
1 października 1861 jego żoną została Zofia Fredro – córka polskiego komediopisarza Aleksandra Fredry. Miał siedmiu synów. Pierworodny Stefan Kanty Aleksander (1862–1864) i Jerzy Piotr (1863–1880) zmarli w dzieciństwie.
Dwóch było ziemianami:
Jeden został wojskowym:
Dwóch zostało zakonnikami:
Jan Kanty Szeptycki był związany z ziemią krośnieńską jako właściciel Korczyny i Odrzykonia, które otrzymał w posagu żony Zofii z Fredrów. Przebywał często w Korczynie, w Krościenku i w Nowej Wsi.
W połowie 1895 został mianowany konserwatorem na obwód sanocki w sekcji II dla zabytków sztuki średniowiecznej.
Honorowy obywatel Jaworowa (1894) i Krakowa (1896). Od 1871 był Kawalerem Honorowym Maltańskim. W 1884 i 1903 odznaczony bawarskią kawalerią i komandorią Orderu św. Jerzego, a w 1898 austriackim Orderem Korony Żelaznej II klasy.
Był właścicielem większej posiadłości ziemskiej Dziewiętniki.
Zmarł 13 listopada 1912 w Przyłbicach i tam został pochowany.