Jeremiasz Ślipiec to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę wielu osób. Od chwili odkrycia budzi zainteresowanie badaczy, naukowców i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jeremiasz Ślipiec, jego wpływ na społeczeństwo, jego znaczenie dzisiaj i jego rolę w przyszłości. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w nauce i technologii, Jeremiasz Ślipiec pozostawił niezatarty ślad w otaczającym nas świecie. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na ten fascynujący temat i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu.
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1964 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 maja 2014 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Jeremiasz Ślipiec (ur. 5 stycznia 1964 w Kłodzku, zm. 31 maja 2014 w Kaliszu) – polski historyk, specjalizujący się w tematyce organizacji i działalności zbrojnej Wojska Polskiego i armii ukraińskich w pierwszych latach po zakończeniu I wojny światowej. Był oficerem służby czynnej w stopniu pułkownika.
W roku 1998 uzyskał stopień doktora nauk wojskowych za pracę Sztuka wojenna w polsko-ukraińskim konflikcie zbrojnym 1918–1921, a w roku 2012 stopień doktora habilitowanego nauk społecznych za pracę Kształtowanie się i główne kierunki działalności służb wojska II Rzeczypospolitej w systemie bezpieczeństwa militarnego lat 1921–1927. Był dyrektorem Instytutu Stosunków Międzynarodowych Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej, a wcześniej kierownikiem Zakładu Analiz Współczesnych Konfliktów i Historii Wojen Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej. Opublikował kilkadziesiąt artykułów w czasopismach naukowych.
Uczestniczył w sympozjach i konferencjach naukowych organizowanych w kraju i za granicą. Brał czynny udział w Ogólnopolskim Forum Historyków Wojskowych. W zakresie pracy popularyzatorskiej i eksperckiej angażował się w działalność programów edukacyjnych emitowanych przez TVP „Historia” i Polskie Radio oraz udzielał wywiadów eksperckich w prasie krajowej i zagranicznej. W obszarze międzynarodowym był m.in. konsultantem historycznym wielu uroczystości rocznicowych i spotkań.
W swojej działalności dydaktycznej wypromował około 150 absolwentów – oficerów dyplomowanych, magistrów historii, licencjatów historii i europeistyki. Kilka z prac magisterskich pisanych pod jego kierunkiem zostało nagrodzonych I i II nagrodą rektora-komendanta AON. Od 2012 roku prowadził też seminaria doktorskie.
Zmarł 31 maja 2014 roku w wieku 50 lat. Msza pogrzebowa odbyła się w czerwcu w Katedrze polowej Wojska Polskiego. Urna z prochami pułkownika została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w pobliżu Kwatery smoleńskiej (kwatera LII-3-3).